«Καρφιά» στον Γιάννη Στουρνάρα έριξε ο Μιχάλης Σάλλας με άρθρο του, αφού όπως τονίζει «οι εποπτικές αρχές και η ΤτΕ συρρίκνωσαν τις τράπεζες».
«Tροχιά ελεύθερης πτώσης ακολουθούν τα μεγέθη των συστημικών τραπεζών την τελευταία τετραετία, επιβεβαιώνοντας σειρά αναλυτών που υποστηρίζουν ότι για τα προβλήματα που αντιμετωπίζει σήμερα το τραπεζικό σύστημα δεν ευθύνονται μόνον η μεγάλη ύφεση, οι τράπεζες και οι κυβερνήσεις αλλά και οι εποπτικές αρχές των πιστωτικών ιδρυμάτων», γράφει αρχικά ο κορυφαίος Έλληνας τραπεζίτης.
Στο άρθρο του στο www.protagon.gr, o Mιχάλης Σάλλας υποστηρίζει ότι οι Αρχές που σχεδίασαν τα πλάνα διάσωσης «μετέτρεψαν τις τράπεζες κυρίως σε πλατφόρμες διεκπεραίωσης συναλλαγών και αυτό που πέτυχαν είναι η αέναη ανακύκλωση της κρίσης».
Σημειώνει δε ότι «από τις 30 Ιουνίου 2014 ως τις 30 Ιουνίου 2018, επί θητείας του κ. Γιάννη Στουρνάρα στην ηγεσία της Τράπεζας της Ελλάδος, τα αποτελέσματα των τεσσάρων μεγάλων τραπεζών κυριολεκτικά συρρικνώθηκαν: τo σύνολο του ενεργητικού τους μειώθηκε κατά 31,26%, στα 237,878 δισ. ευρώ από 346,092 δισ. ευρώ, ενώ τα συνολικά ίδια κεφάλαια έπεσαν στα 26,453 δισ. ευρώ, μετά από μία πτώση της τάξης του 28,5% κατά την τετραετία.
»Ακόμα πιο εντυπωσιακή είναι η βουτιά στα καθαρά ίδια κεφάλαια, αυτά που προκύπτουν αφού αφαιρεθούν οι αναβαλλόμενοι φόροι από τα ίδια κεφάλαια, τα οποία έχουν μειωθεί κατά 77,3%».
Κατά τον ίδιο «τα προβλήματα επιδεινώθηκαν κυρίως από τις προβληματικές παρεμβάσεις των εποπτικών αρχών, από τα μέσα του 2014 και μετά.
»Κατ’ επανάληψη, από διοικήσεις ελληνικών τραπεζών, ήδη από το καλοκαίρι του 2014, διατυπώνονταν προτάσεις για την αντιμετώπιση των NPEs, οι οποίες λάμβαναν υπόψη τόσο το moral hazard όσο και την ελληνική πραγματικότητα, με στόχο να περιορίσουν τις ζημιές αλλά και να δώσουν προοπτική.
»Προσέκρουαν όμως συνεχώς στις αντιδράσεις του SSM και ιδιαίτερα της Διοίκησης της Τράπεζας της Ελλάδος.
»Αναπτύχθηκε μία λανθασμένη και τιμωρητική αντίληψη, που όπως φάνηκε εκ των υστέρων, δεν την είχαν μόνον οι ξένοι αλλά και η ίδια η Τράπεζα της Ελλάδος, η οποία όχι απλώς την ανέχθηκε αλλά και την υποστήριξε».
Σύμφωνα με τον ίδιο «στην ελληνική περίπτωση όλα τα στοιχεία δείχνουν ότι οι εποπτικές αρχές απέτυχαν» καθώς η χορήγηση δανείων μειώθηκε κάθετα.
«Προς το παρόν όμως, οι τράπεζες περιορίζονται στην εφαρμογή μίας, χωρίς έμπνευση, αμυντικής πολιτικής υπαγορευμένης από τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδος.
»Ολες οι πιέσεις των εποπτικών Αρχών, εντός και εκτός της χώρας, εξαντλούνται στην πώληση κόκκινων δανείων και στην πώληση των όποιων “non core business” ή θυγατρικών διαθέτουν οι ελληνικές τράπεζες στο εξωτερικό, χωρίς να περιλαμβάνουν στοιχεία ανάπτυξης».
Κατά τον Μιχάλη Σάλλα «η μονότονη επίρριψη ευθυνών στις παλαιές διοικήσεις των τραπεζών, οι περισσότερες από τις οποίες έχουν αποχωρήσει χρόνια τώρα, αδυνατεί να σκεπάσει την αστοχία χειρισμών των ρυθμιστικών Αρχών».
Εισηγείται «σε ό,τι αφορά την Τράπεζα της Ελλάδος, να περιοριστεί στον εποπτικό της ρόλο, φροντίζοντας την εταιρική της διακυβέρνηση, επαναφέροντας τη λειτουργία της εκτελεστικής επιτροπής της και επιτρέποντας στις διοικήσεις των τραπεζών να ασκήσουν το έργο τους».
Καταλήγει δε σημειώνοντας: «Διαβάζω, τέλος, ότι ξεκινάει νέος τέτοιος γύρος σχεδιασμού από τις εποπτικές αρχές και όχι από τις τράπεζες, ο οποίος βασίζεται σε λογιστικούς χειρισμούς και όχι σε ουσιαστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Ελπίζω να μην επιδεινωθούν περισσότερο τα πράγματα!».