ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Η κυβέρνηση υπό τις ευλογίες του Βερολίνου και των Βρυξελλών ξαναστήνουν φιέστα success story και ξαναβγαίνουν στις αγορές με τριετές ομόλογο που βέβαια και αυτό είναι με αγγλικό δίκαιο και όχι με ελληνικό.
Η ανακοίνωση του υπουργείου Οικονομικών είναι λιτή:
«Η Ελληνική Δημοκρατία ανακοινώνει σήμερα ότι έδωσε εντολή σε διεθνείς τράπεζες για τους σκοπούς επικείμενης 3-ετούς ομολογιακής έκδοσης «αναφοράς» σε ευρώ και υπό το αγγλικό δίκαιο. Η συναλλαγή αναμένεται να λάβει χώρα και να τιμολογηθεί στο άμεσο μέλλον, εφόσον το επιτρέψουν οι συνθήκες της αγοράς».
Επειδή εμείς εδώ από το tribune το γράφουμε και το ξαναγράφουμε Αγγλικό Δίκαιο σημαίνει αποικιακοί όροι.
Ξέρετε τι σημαίνει αγγλικό δίκαιο;
Δανεισμός με το ελληνικό δίκαιο σημαίνει ότι οι κανόνες λειτουργούν υπέρ του οφειλέτη, ενώ με το αγγλικό δίκαιο υπέρ του δανειστή!
Στη συνέχεια παραθέτουμε αποσπάσματα από συνέντευξη που είχε παραχωρήσει το 2012 στην εφημερίδα «Παρόν» ο συνταγματολόγος Γ. Κασιμάτης, στην οποία εξηγούσε τι σημαίνει να δανείζεται κανείς με το αγγλικό δίκαιο, όπως έχουμε δανειστεί μέχρι τώρα λόγω μνημονίων και όπως βγήκε την Τετάρτη 9 Απριλίου η κυβέρνηση στις αγορές και… πανηγυρίζει.
Έλεγε το 2012 ο καθηγητής Κασιμάτης:
«Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάιο του 2010 με τις χώρες της Ευρωζώνης και με το ΔΝΤ (το λεγόμενο Μνημόνιο) είχε περιλάβει τον όρο στο άρθρο 14 (1) ότι η Σύμβαση που υπογράφτηκε και κάθε υποχρέωση σχετική με αυτή «διέπεται και ερμηνεύεται σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο». Αυτό το είχα καταγγείλει τότε αμέσως ως πολύ σοβαρό ζήτημα που είχε δεχτεί η κυβέρνηση.
Θα προσπαθήσω να εξηγήσω με απλά λόγια τι σημαίνει αυτός ο όρος: Σε όλες τις χώρες της ηπειρωτικής Ευρώπης, οι κανόνες που ρυθμίζουν τις σχέσεις μεταξύ του δανειστή και του οφειλέτη είναι πάντοτε υπέρ του οφειλέτη, γιατί ο οφειλέτης είναι το αδύναμο μέρος μιας δανειακής σύμβασης, ενώ ο δανειστής είναι το ισχυρό. Αυτό είναι μια κατάκτηση του ανθρωπιστικού δικαιϊκού πολιτισμού της Ευρώπης.
Στην Αγγλία αυτό δεν ισχύει. Εκεί επικράτησε η αποικιακή νοοτροπία της αυτοκρατορίας και η νοοτροπία του Μεσαίωνα, που ήταν πάντοτε υπέρ του ισχυρού δανειστή και εις βάρος του φτωχού οφειλέτη. Αυτό ακριβώς είχε σατιρίσει ο Σαίξπηρ στο έργο του «Ο έμπορος της Βενετίας» με τον τύπο του τοκογλύφου Σάιλοκ.
Σύμφωνα, λοιπόν, με το αγγλικό δίκαιο, ό,τι και αν συμφωνήσει και υπογράψει εις βάρος του ο οφειλέτης, ο οποίος βρίσκεται συνήθως στην ανάγκη να δανειστεί, ισχύει, έστω και αν είναι, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο και με το δίκαιο των άλλων χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης, αθέμιτο».
Μάλιστα στην τότε συνέντευξή του ο Έλληνας συνταγματολόγος είχε δώσει και 4 παραδείγματα του τι σημαίνει να δανείζεσαι με αγγλικό δίκαιο:
1ο παράδειγμα: «Αν οδηγηθεί ο οφειλέτης, λόγω της μεγάλης ανάγκης που έχει να δανειστεί χρήματα, σε υπερδανεισμό, να δανειστεί δηλαδή περισσότερα χρήματα από όσα χρειάζεται για να κερδίσει περισσότερα ο δανειστής, σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο μπορεί να μειωθεί το δάνειο μέχρι το αναγκαίο για την κάλυψη των αναγκών του οφειλέτη. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν μπορεί να γίνει».
2ο παράδειγμα: «Αν ο δανειστής, εκμεταλλευόμενος την ανάγκη του οφειλέτη, αξιώσει μεγαλύτερο τόκο από εκείνον που ισχύει στις συναλλαγές, μπορεί ο οφειλέτης σύμφωνα με το ελληνικό δίκαιο να ζητήσει τη μείωσή του. Αυτό με το αγγλικό δίκαιο δεν γίνεται».
3ο παράδειγμα: «Η δανειακή σύμβαση που υπέγραψε η Ελλάδα τον Μάη του 2010 είναι γεμάτη με όρους που ισχύουν μόνο για τον οφειλέτη, ενώ δεν προβλέπεται, για χάρη της ισότητας, να ισχύουν αντίστοιχοι και για τον δανειστή. Ο οφειλέτης (η Ελλάδα) μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο των χωρών της ηπειρωτικής Ευρώπης (και της Ελλάδας), να ζητήσει τη ΜΗ εφαρμογή τους εις βάρος του. Σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο, δεν μπορεί».
4ο παράδειγμα: «Ο οφειλέτης ενώ μπορεί, σύμφωνα με το δίκαιο της ηπειρωτικής Ευρώπης, να ζητήσει τη μείωση του χρέους κατά το ποσό που είναι «επαχθές», δεν μπορεί σύμφωνα με το αγγλικό δίκαιο γιατί δεν αναγνωρίζει αυτό το δικαίωμα. Θα μπορούσε να αναφέρει κανείς πολλά παραδείγματα, που έχουν ιδιαίτερη σημασία για την Ελλάδα απέναντι στις χώρες της Ευρωζώνης και στο ΔΝΤ. Βεβαίως, όλα αυτά είναι αντίθετα προς το διεθνές και το ευρωπαϊκό δίκαιο. Είναι, όμως, πολύ δύσκολο, αν όχι ακατόρθωτο, να βρει η Ελλάδα ή άλλο κράτος-οφειλέτης το δίκιο του σε διεθνή όργανα. Αυτό το ξέρουν καλά οι δανειστές μας».
Συμπέρασμα: Σήμερα Τετάρτη 9 Απριλίου, η ελληνική κυβέρνηση, για πολιτικούς και ψηφοθηρικούς λόγους (πράγμα που επισημαίνεται κι από ξένες εφημερίδες), βγήκε βιαστικά στις αγορές για να αντιστρέψει το αρνητικό κλίμα (έτσι νομίζει) και δανείζεται με όρους αποικιακούς και νεοαποικιακούς υπό καθεστώς αγγλικού δικαίου! Δηλαδή, αυτό που εμφανίζουν ως κάποια επιτυχία, είναι ένα ακόμα καρφί στο φέρετρο της Ελλάδας!
