ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Το πρώτο βήμα για την έναρξη των γενναίων ρυθμίσεων των δανείων των νοικοκυριών και των επιχειρήσεων κάνουν η κυβέρνηση και οι τράπεζες με την ενεργοποίηση του Συμβουλίου Διαχείρισης Ιδιωτικού Χρέους, που θα πραγματοποιήσει την πρώτη επίσημη συνεδρίαση την Παρασκευή.
Όπως αναφέρει η “Ημερησία”, στη χώρα μας και σε ό,τι αφορά τη ρύθμιση των δανείων των νοικοκυριών θα εφαρμοστεί το λεγόμενο ιρλανδικό μοντέλο, το οποίο περιλαμβάνει τις «ελάχιστες δαπάνες διαβίωσης» και τους «συνεργάσιμους δανειολήπτες».
Παράλληλα, το κυβερνητικό συμβούλιο θα προχωρεί όλες τις αναγκαίες αποφάσεις προκειμένου να ξεπερνιούνται εμπόδια και διοικητικές δυσλειτουργίες, έτσι ώστε τράπεζες και δανειολήπτες να έρχονται σε συμφωνία για τη ρύθμιση των δανείων.
Το ιρλανδικό μοντέλο
Οι «ελάχιστες δαπάνες διαβίωσης», σύμφωνα με το ιρλανδικό μοντέλο, είναι μία επίσημη λίστα με τα αναγκαία έξοδα των νοικοκυριών, είτε αυτά είναι οικογένειες με παιδιά, είτε ζευγάρια, είτε μεμονωμένα άτομα. Έχει γίνει αποδεκτός από όλους τους εμπλεκόμενους φορείς ένας κατάλογος με τα μηνιαία έξοδα για διατροφή, στέγαση, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη, μόρφωση, ψυχαγωγία, ένδυση, επικοινωνία, ασφαλιστική κάλυψη, θέρμανση, ηλεκτροδότηση κ.λπ.
Έχει ληφθεί υπόψη ένα μέσο αποδεκτό κόστος διαβίωσης των νοικοκυριών (ανάλογα με τα μέλη) και σύμφωνα με αυτό οι τράπεζες και οι δανειολήπτες προχωρούν σε συμφωνίες για τη διευθέτηση των οφειλών. Η λίστα με τις δαπάνες είναι αδιαμφισβήτητη, καθώς έχει καταρτιστεί με βάση το αρχείο και τις μετρήσεις που κάνει η Ιρλανδική Στατιστική Αρχή, κάτι το οποίο αναμένεται να πράξει στη χώρα μας και η Ελληνική Στατιστική Αρχή. Εκτιμήσεις θέλουν το εύρος των ελάχιστων δαπανών διαβίωσης να κυμαίνεται στη χώρα μας από τα 600 έως τα 1.000 ευρώ, ανάλογα με το μέγεθος του νοικοκυριού.
Πέρα από αυτόν τον κατάλογο των εξόδων, θα καθιερωθεί και η έννοια του «συνεργάσιμου δανειολήπτη». Είναι αυτός, με απλά λόγια, που δεν κρύβει στοιχεία από τις τράπεζες, π.χ. έσοδα, περιουσιακά στοιχεία. Με τον ορισμό αυτό η κάθε τράπεζα δεν μπορεί να χαρακτηρίζει με αδιαφανή κριτήρια κάποιο δανειολήπτη ως μη συνεργάσιμο και να απορρίπτει a priori σχέδια αναδιάρθρωσης χρεών. Συνεπώς, η τράπεζα υποχρεώνεται να εξετάσει σοβαρά κάθε περίπτωση ξεχωριστά, εφόσον πληρούνται βασικές προϋποθέσεις.
Έτσι, με τον κατάλογο που περιλαμβάνει τις «ελάχιστες δαπάνες διαβίωσης» καθώς και τα κριτήρια του «συνεργάσιμου δανειολήπτη», οι τράπεζες και τα νοικοκυριά που έχουν δανειστεί και αδυνατούν να ανταποκριθούν λόγω της ύφεσης στις δανειακές υποχρεώσεις τους, θα μπορούν να καθίσουν σε ένα τραπέζι και γρήγορα να έλθουν σε συμβιβασμό. Στην Ιρλανδία και στις άλλες χώρες που εφαρμόζεται το περιγραφόμενο μοντέλο, οι τράπεζες υπολογίζουν με βάση το κόστος διαβίωσης τα έξοδα που χρειάζεται μία οικογένεια για να ζήσει και στη συνέχεια ερευνούν και συζητούν με το δανειολήπτη πώς θα αξιοποιήσουν το εναπομείναν καθαρό εισόδημα. Σε πάρα πολλές περιπτώσεις στην Ιρλανδία, όπως αναφέρουν πληροφορίες, οι δανειστές προχωρούν ακόμη και σε διαγραφές χρεών, όταν διαπιστώνουν πως ένα δάνειο δεν μπορεί να εξυπηρετηθεί, από τη στιγμή που δεν υπάρχει διαθέσιμο εισόδημα, αλλά και ούτε προοπτική δημιουργίας του.
Επίσης γίνονται πολλοί διακανονισμοί σε τέτοιο βαθμό ώστε να μη χάνει η τράπεζα, αλλά και ο δανειολήπτης να βγαίνει ωφελημένος.
Το κυβερνητικό συμβούλιο διαχείρισης ιδιωτικού χρέους, κατά τις ίδιες πληροφορίες, αναμένεται να εξετάσει και άλλα ζητήματα, προκειμένου να διευκολυνθεί η ρύθμιση των δανείων των επιχειρήσεων.
