«Το ΔΝΤ ζητάει ριζική μείωση του χρέους της Ελλάδας με το να μην πληρώνει η χώρα τοκοχρεολύσια μέχρι το 2060 και μετά με ένα νέο δάνειο μέχρι το 2100 να τα αποπληρώσει όλα. Εκεί όλοι οι Ευρωπαίοι λένε: Αυτό είναι γελοίο».
Αυτό αποκαλύπτει ο επικεφαλής του EuroWorking Group, Τόμας Βίζερ, σε συνέντευξη του στην αυστριακή εφημερίδα «Salzburger Nachrichten»|.
Μέχρι στιγμής ο ορίζοντας ολοκλήρωσης των αποπληρωμών δανείων φτάνει έως το 2059.
Η πρόταση του Ευρωπαϊκού Μηχανισμού Σταθερότητας (ESM) που είναι στο τραπέζι αφορά σε 15ετή παράταση της αποπληρωμής.
Στο τραπέζι τίθενται και άλλες παρεμβάσεις όπως η κατάργηση του αυξημένου περιθωρίου στα επιτόκια, η επιστροφή των κερδών από ANFA και SMP.
Ο Τόμας Βίζερ, αναφερόμενος στο τι υπάρχει στο τραπέζι, λέει ότι «μετά από μακρές διαπραγματεύσεις υπάρχει ένα οικονομικό πρόγραμμα για την Αθήνα, το οποίο αποδέχονται όλες οι πλευρές. Περιλαμβάνει, όπως πάντα, μία ανάλυση της βιωσιμότητας του χρέους, την οποία όμως οι Ευρωπαίοι πιστωτές και το ΔΝΤ προσεγγίζουν πολύ διαφορετικά».
Περιγράφοντας τις παραμέτρους σημειώνει ότι «οι βασικές παράμετροι είναι ο ρυθμός ανάπτυξης και το πρωτογενές πλεόνασμα για τα επόμενα 45 χρόνια. Δεν πρόκειται για προγνώσεις, αλλά για υποθέσεις, οι οποίες όμως και με ελάχιστες αποκλίσεις οδηγούν σε τεράστιες διαφορές».
Αισιόδοξος για συμφωνία
Ο επικεφαλής του EWG απαντώντας στο ερώτημα πότε θα επιτευχθεί συμφωνία στη διαπραγμάτευση για την επόμενη δόση στην Ελλάδα και την ελάφρυνση χρέους εμφανίζεται αισιόδοξος για λύση.
Αναφέρει ότι «στο επόμενο Eurogroup στις 15 Ιουνίου, με πιθανότητα 95%, θα συμφωνήσουμε».
Επίσης, προσθέτει ότι στόχος είναι «το ΔΝΤ να εγκρίνει κατά βάση το πρόγραμμα, αλλά να μην προχωρήσει σε πληρωμή, προτού καταλήξουμε σε μία κοινή ανάλυση της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους».
«Το ΔΝΤ μένει οικονομικά, αλλά όχι χρηματοδοτικά προς το παρόν», εξηγεί.
«Είμαστε στη 2η αξιολόγηση αντί για την 8η»
Σε ερώτημα γιατί είναι τόσο δύσκολη η συμφωνία, ήταν δηκτικός. Το πρόγραμμα με την Ελλάδα «τρέχει εδώ και δύο χρόνια και τελειώνει το καλοκαίρι του 2018» εξηγεί και λέει ότι «είμαστε στη δεύτερη αξιολόγηση. Βασικά θα έπρεπε να είμαστε στην όγδοη…».
Επισημαίνει ότι η καθυστέρηση αυτή «είναι μία ένδειξη για τις δυσκολίες, οι οποίες υπάρχουν και χωρίς το ΔΝΤ».