ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Το πρωτογενές πλεόνασμα πρέπει να αποτελέσει ένα μοχλό πίεσης από μέρους της κυβέρνησης προς τους Ευρωπαίους εταίρους μας για την οριστική επίλυση του ζητήματος του ελληνικού χρέους, αλλά και για την εγκατάλειψη της πολιτικής λιτότητας και τη στροφή σε αναπτυξιακές πολιτικές, επισημαίνει ο πρόεδρος της Κεντρικής Ένωσης Επιμελητηρίων και του ΕΒΕΑ κ. Κωνσταντίνος Μίχαλος, με αφορμή την ανακοίνωση της Eurostat για το ελληνικό έλλειμμα και χρέος.
Όπως δήλωσε ο κ. Μίχαλος:
«Η Ευρωπαϊκή Στατιστική Αρχή, επιβεβαίωσε με την ανακοίνωση της τα στοιχεία που της δόθηκαν από την Ελληνική Στατιστική Αρχή και από τα οποία τεκμαίρεται η ύπαρξη πρωτογενούς πλεονάσματος, της τάξης των 3,4 δις ευρώ, ως αποτέλεσμα των στοιχείων του πρωτογενούς ελλείμματος αφαιρουμένων των ποσών που διοχετεύθηκαν στις τράπεζες.
Η εξέλιξη αυτή αναμφίβολα αποτελεί ένα πρώτο βήμα για την οριστική επίλυση του ζητήματος της βιωσιμότητας του ελληνικού χρέους, που δυστυχώς εξακολουθεί να αυξάνεται, καθώς το 2013 έφθασε το 175,1% του ΑΕΠ από 157,2% του ΑΕΠ το 2012. Για να υπάρξει μείωση του χρέους, απαιτείται οι Ευρωπαίοι εταίροι μας να προβούν στη λήψη συγκεκριμένων αποφάσεων -όπως η μείωση των επιτοκίων και η επιμήκυνση αποπληρωμής-, αλλά και η ελληνική κυβέρνηση να προχωρήσει άμεσα στην κατάρτιση και υλοποίηση ενός εθνικού σχεδίου αναπτυξιακής ανασυγκρότησης, προκειμένου να εξοβελιστούν οι μεγάλες απώλειες που υπέστη η ελληνική οικονομία κατά την διάρκεια της εφαρμογής των μνημονιακών προγραμμάτων.
Γιατί δεν πρέπει να αγνοούμε ότι τα μέτρα που εφαρμόστηκαν τα τέσσερα τελευταία χρόνια κόστισαν στην ελληνική οικονομία 73 δισεκατομμύρια ευρώ και μάλιστα το θετικό αντίκτυπο στο δημοσιονομικό αποτέλεσμα από τις απώλειες αυτές ήταν μόλις 32 δισεκατομμύρια ευρώ. Ταυτόχρονα χάθηκαν άλλα 25 δις ευρώ από το ΑΕΠ της χώρας και μειώθηκε κατά 35% το διαθέσιμο εισόδημα των Ελλήνων πολιτών. Και βέβαια διογκώθηκε επικίνδυνα η ανεργία φθάνοντας στα επίπεδα του 27%, με 1.350.000 ανέργους εκ των οποίων οι 850.000 «δημιουργήθηκαν» τα τέσσερα τελευταία χρόνια.
Αυτά τα προβλήματα καλείται να λύσει τώρα η ελληνική κυβέρνηση και για να το επιτύχει χρειάζεται αλλαγή πολιτικής, με τερματισμό της λιτότητας και στροφή στην ανάπτυξη. Οι εταίροι μας θα πρέπει να πειστούν ότι αποτελεί προτεραιότητα η άμεση εφαρμογή ενός νέου προγράμματος για την ελάφρυνση του ελληνικού χρέους και όχι απλά να ανοίξει η συζήτηση και το ζήτημα να μετατεθεί στις καλένδες. Και βέβαια η ελληνική κυβέρνηση θα πρέπει να αρχίσει άμεσα να εφαρμόζει αναπτυξιακά μέτρα, ξεκινώντας από τη θέσπιση κινήτρων για την επιβίωση, αρχικά, και την ανάπτυξη, στη συνέχεια, της επιχειρηματικότητας.
Χρειάζεται ένα νέο σταθερό φορολογικό καθεστώς, με λογικούς συντελεστές για τις επιχειρήσεις, επίλυση του καυτού προβλήματος των ληξιπρόθεσμων ασφαλιστικών οφειλών των επιχειρήσεων, αλλαγή της στάσης των χρηματοπιστωτικών ιδρυμάτων για την παροχή ρευστότητας στις επιχειρήσεις, που τώρα ασφυκτιούν.
Χρειάζεται επίσης στόχευση σε συγκεκριμένους τομείς για την ανάπτυξη τους, όπου η χώρα μας έχει συγκριτικά πλεονεκτήματα, όπως ο πρωτογενής τομέας, η ενέργεια, ο τουρισμός, η ναυτιλία, η παιδεία, η υγεία και πάνω απ όλα η παραγωγική μικρομεσαία επιχειρηματικότητα. Μόνο έτσι το πρωτογενές πλεόνασμα που δημιουργήθηκε με το αίμα, στην κυριολεξία, του ελληνικού λαού θα μπορέσει να καταστεί βιώσιμο και εν τέλει να τροφοδοτήσει την ανάπτυξη».
