ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Στη συνάντηση που πρόκειται να έχει στην Ουάσιγκτον ο Γιώργος Σταθάκης με την Διευθύντρια του ΔΝΤ Κριστίν Λαγκάρντ και τον υπεύθυνο για την Ευρώπη Poul Thomsen επιδιώκεται να ξεκαθαρίσει κάτι σημαντικό και «καινούργιο», αναφέρει σε εκτενές ρεπορτάζ του το capital.gr.
Μέχρι και στη διάρκεια του καλοκαιριού η γενική εκτίμηση ήταν ότι η ηγεσία του ΔΝΤ έχει καταλήξει σε ένα είδος συμβιβασμού με την Ευρωζώνη για την Ελλάδα όσον αφορά το χρέος, σύμφωνα με τον οποίο η “λύση” πρέπει να περιορισθεί σε ένα τύπο αναδιάρθρωσης που επιμηκύνει επαρκώς το χρέος ώστε η εξυπηρέτησή του να είναι “βιώσιμη” ανεξάρτητα από τον όγκο του χρέους που θα ξεπεράσει το 200% του ΑΕΠ. Ο συμβιβασμός αυτός ήταν -και παραμένει επίσημα- η άποψη που αποδέχεται και η Ευρωζώνη καθώς η Γερμανία και οι άλλες κεντροευρωπαϊκές χώρες δεν δέχονται “κούρεμα” στην ονομαστική του αξία, όσον αφορά το κομμάτι του διακρατικού δανείου αλλά εκείνου προς το EFSF.
Εδώ και λίγο καιρό όμως οι συζητήσεις που γίνονται και κάποια paper του ΔΝΤ έχουν επαναφέρει το θέμα και αμφισβητούν την άποψη ότι η αξιολόγηση της βιωσιμότητας του χρέους ως ποσοστό του ΑΕΠ, μπορεί να στηριχθεί στην βιωσιμότητα της εξυπηρέτησής του, η οποία θα μπορούσε να βασισθεί στην επιπλέον επιμήκυνσή του χρόνου εξόφλησής του έως και στα 70 ή 80 χρόνια. Αντίθετα υποστηρίζουν ότι ο όγκος του χρέους είναι τόσο υψηλός σε σχέση με το ΑΕΠ που είναι αδύνατο να εξασφαλισθεί μακροπρόθεσμα η βιωσιμότητά του εάν δεν μειωθεί (“κουρευτεί”) με κάποιο τρόπο έστω και σταδιακά.
Ορισμένοι κύκλοι στην Ευρωζώνη επιμένουν ότι η “τάση” αυτή στο ΔΝΤ έχει πίσω της την πρόθεση του Ταμείου να υποχρεώσει, με την απαίτησή του για “κούρεμα” του χρέους, να αναγκάσει την Ευρωζώνη να αγοράσει το χρέος της Ελλάδας προς το ΔΝΤ και να επιτρέψει έτσι στο Ταμείο να αποσυρθεί από χρηματοδότης της.
Αυτό όμως είναι κάτι που με κανένα τρόπο δεν θέλει το Βερολίνο για δύο λόγους.
Ο ένας είναι ότι θέλει το ΔΝΤ σαν εγγυητή στην σύμβαση του δανείου προς την Ελλάδα και ο άλλος έχει να κάνει με το γεγονός ότι μέχρι στιγμής πέρα από τα 50 δισ. ευρώ που έχει δεσμευθεί να δώσει το ESM, μέχρι τα 86 συνολικά δισ. ευρώ του δανείου υπάρχει ένα κενό που πρέπει να καλυφθεί και προς το παρόν αυτά τα 36 δισ. ευρώ δεν υπάρχουν…
Το ΔΝΤ ήδη ετοιμάζεται να εκδηλώσει τις προθέσεις του σε δύο επίπεδα που και τα δύο βέβαια καταλήγουν στο χρέος.
Το ένα είναι η ανακεφαλαιοποίηση των τραπεζών (πιέζει ήδη για αυξημένη κάλυψη) και το δεύτερο είναι ένας μηχανισμός για το πώς θα μπορούσε να εξασφαλισθεί η μακροβιότητα της εξυπηρέτησης του χρέους.
Στο δεύτερο αυτό σκέλος έχει μπει στο τραπέζι η επιλογή των επιτοκίων εξυπηρέτησής του. Δηλαδή το ΑΝ τα επιτόκια παραμείνουν μεταβλητά όπως τώρα και άρα θα επιδέχονται άνοδο στο μέλλον, με συνεπακόλουθη αύξηση της εξυπηρέτησής του, ή θα μετατραπούν σε σταθερά!
Σταθερά επιτόκια σήμερα σε ένα περιβάλλον που μόνο προς τα πάνω μπορούν να πάνε στο μέλλον ισοδυναμεί με “κούρεμα” από την πίσω πόρτα και αυτό έχει προκαλέσει έντονες αντιδράσεις στην Ευρωζώνη.
Το τι θα γίνει τελικά και το αν ο σιωπηρός εξαναγκασμός που επιχειρεί το ΔΝΤ στην Ευρωζώνη υπό την απειλή της μη συμμετοχής του στο ελληνικό δάνειο, είναι το κρίσιμο ζήτημα για το οποίο ο κ. Σταθάκης θα επιχειρήσει να πάρει μία ιδέα των πραγματικών προθέσεων της κας Lagarde η οποία κατά πως φαίνεται στην υπόθεση αυτή “παίζει” και την ανανέωση ή μη της θητείας της στην ηγεσία του ΔΝΤ. Όλα αυτά βέβαια εφόσον αυτή η συνάντηση γίνει γιατί υπάρχει ως ενδεχόμενη και η αναβολή της.
Επιδίωξη της κυβέρνησης κατά πως λέγεται είναι αφενός να ανιχνεύσει τις πραγματικές προθέσεις του ΔΝΤ και αφετέρου να βεβαιώσει στην συνάντηση αυτή κάποια ραντεβού για συναντήσεις που θα πρέπει να γίνουν στην επικείμενη ετήσια Σύνοδο του ΔΝΤ τον επόμενη μήνα με θέμα την μορφή που θα πάρει η αναδιάρθρωση του χρέους.
