Οι γονείς της αδικοχαμένης φοιτήτριας Ελένης Τοπαλούδη, λίγες ημέρες μετά την ολοκλήρωση της δίκης για τον βιασμό και τη δολοφονία της κόρης τους, μίλησαν στους «Πρωταγωνιστές» του Σταύρου Θεοδωράκη, περιγράφοντας, μεταξύ άλλων, τη στιγμή που έμαθαν τα δυσάρεστα νέα αλλά και για όσα έζησαν στη διάρκεια της δίκης.
«Βιώνω κάθε στιγμή και κάθε λεπτό τον πόνο του παιδιού μου. Τα βασανιστήρια, τις τσιρίδες της, τις φωνές της, τον τρόμο της. Να παρακαλάει, να ζητάει έλεος για ζωή και να μην», ανέφερε η Κούλα Τοπαλούδη και συμπλήρωσε:
«Όνειρο του αγράμματου πατέρα μου ήταν να σπουδάσει τα παιδιά του.
»Δεν ήμασταν από τη γενιά των πολιτικών και των λεφτάδων και των βιομηχάνων και των εφοπλιστών, οπότε να είχα περιουσία. Το ίδιο όνειρο είχα και εγώ για την Ελένη μου».
Όσον αφορά στη στιγμή που της ανακοίνωσαν τα δυσάρεστα νέα, η κυρία Τοπαλούδη είπε:
«Έρχεται ο αστυνομικός, ανιψιός μας από την Ορεστιάδα, και λέει του Γιάννη «η Ελένη είχε στη γάμπα της τριαντάφυλλο;».
»Λέει ο Γιάννης «ναι, τατουάζ».
»Και άρχισε να κλαίει. Εγώ σκοτάδι. Αρχίζουν και κλαίνε και φωνάζουν και μου λένε «πάει η Ελένη, τη βρήκαν».
«Τι τι βρήκαν;» λέω.
«Τη βρήκαν νεκρή».
«Από εκείνη τη μέρα χάθηκα. Τίποτα, τίποτα. Μέσα στον εγκέφαλο μόνο σκοτάδι και σοκ και γιατί.
»Γιατί; Γιατί; ΓΙΑΤΙ; Τι, τι, τι μου αφαίρεσαν απ’ τη ζωή;
»Την ψεύτικη κούκλα, την ψεύτικη κούκλα; Θα πάω να την ξαναπάρω, θα τη ζωντανέψω φου, φου, φου, με το ραβδάκι μου το μαγικό και θα δώσω ζωή και φως στο παιδί μου; Δεν τους συγχωρώ, τους μισώ».
Ο πατέρας της φοιτήτριας, Γιάννης Τοπαλούδης, από την πλευρά του, δήλωσε τα εξής:
«Κάποιοι γνώριζαν για αυτή την εγκληματική δράση αυτών των δυο.
»Γνώριζαν σίγουρα και έκλειναν στόματα.
»Τώρα γιατί έκλειναν στόματα, εξαιτίας του φόβου και τρόμου;
»Εξαιτίας χρημάτων; ας απαντήσουν οι ίδιοι, η κοινωνία».
Και συμπλήρωσε: «Αυτά τα τέρατα, ίσως κι άλλα, έκαναν δράση με τουρίστριες το καλοκαίρι… που άλλες καταγγελίες γίνονταν δεκτές, άλλες δεν γίνονταν απ’ την Αστυνομία.
»Και ύστερα πού θα παν το χειμώνα; στις φοιτητριούλες! Ξεμονάχιαζαν κάποια με κάποια δολώματα.
»Και τώρα έτυχε ήταν η Ελένη μας, αν δεν ήταν η Ελένη θα ήταν κάποιο άλλο κοριτσάκι».