Δύο οικογένειες, ένα ανήλικο κορίτσι, ένα ζευγάρι χειροπέδες. Μία καταγγελία ασέλγειας που έφτασε στις Αρχές και η προφυλάκιση του δικηγόρου που δεν έπεισε εισαγγελέα και ανακριτή για την αθωότητα του.
Μία ιστορία με δύο αντίθετες πλευρές και στη μέση η μικρή που στην τρυφερή ηλικία των 11 ετών, βρέθηκε να «πρωταγωνιστεί» ανάμεσα σε καταθέσεις, δικογραφίες και τηλεοπτικά παράθυρα.
Όλα τα στοιχεία της υπόθεσης που συγκλονίζει την κοινή γνώμη της Λαμίας και όχι μόνο που δημοσίευσε το LamiaNow.
O αξιότιμος μεγαλοδικηγόρος και το 11χρονο κορίτσι του κηπουρού
Ο 71 χρονών δικηγόρος, υπηρέτησε τη Δικαιοσύνη για 43 ολόκληρα χρόνια. Σχεδόν μισό αιώνα.
Άπειρες φορές χρειάστηκε να μπει στις φυλακές αλλά μόνο για υπερασπιστεί τους πελάτες του.
Την Τρίτη ο ίδιος βρέθηκε στην αντίπερα όχθη.
Μετά την απολογία του σε εισαγγελέα και ανακριτή με κατηγορίες για ασέλγεια σε άτομο κάτω των 12 ετών, οι αστυνομικοί του φόρεσαν χειροπέδες, τον έβαλαν στο υπηρεσιακό αυτοκίνητο, τον οδήγησαν στα κρατητήρια και από εκεί στο κελί της φυλακής…
Η μικρή σήμερα είναι 11 χρονών.
Κόρη φτωχής οικογένειας που ήρθε στον κόσμο μετά από προσπάθειες των γονιών της.
Η ζωή τους δύσκολη, ένας διαρκής αγώνας για την επιβίωση.
Στα 11 της χρόνια έζησε στιγμές που κανείς δεν θέλει ούτε να ακούει για ένα παιδί σε αυτή την τρυφερή ηλικία.
Ασέλγεια, καταθέσεις στην Αστυνομία, εξετάσεις από ιατροδικαστή, ψυχολογική διερεύνηση.
Ό,τι και αν αποδειχθεί τελικά από την Δικαιοσύνη, το σίγουρο είναι πως η παιδική της ηλικία σημαδεύτηκε με βαθιές «ενήλικες» πληγές.
Η γνωριμία των δύο οικογενειών
Το 1994 η σύζυγος του δικηγόρου και στέλεχος μεγάλης ναυτιλιακής εταιρίας αγοράζει ένα παραθαλάσσιο οικόπεδο σε οικισμό κοντά στην Στυλίδα.
Δύο χρόνια αργότερα, η οικογένεια που ζει και εργάζεται στην πρωτεύουσα, χτίζει στο παραλιακό οικόπεδο την διώροφη εξοχική της κατοικία, την οποία επισκέπτεται κάποια Σαββατοκύριακα και κάθε Αύγουστο για τις καλοκαιρινές διακοπές της.
Την ίδια χρονιά, το 1996, γνωρίζουν τον κηπουρό που περιποιείται τους κήπους εξοχικών της περιοχής και την σύζυγο του.
Τους δίνουν τα κλειδιά του εξοχικού και ενός μικρού κτίσματος που βρίσκεται εντός του οικοπέδου τους και του αναθέτουν να προσέχει και να περιποιείται τον εξωτερικό χώρο της βίλας.
Η σχέση των δύο ζευγαριών αρχίζει να κτίζεται και να γίνεται οικεία και αργότερα φιλική.
Η μικρή έρχεται στη ζωή τον Ιούνιο του 2008.
Τη γνωρίζουν από βρέφος, της έχουν αδυναμία όπως όλοι οι άνθρωποι στα μικρά παιδιά και όπως λένε συγγενείς του δικηγόρου την φροντίζουν και την έχουν «σαν παιδί τους».
Μπάνια στη θάλασσα, εκδρομές, τσιμπούσια, γιορτές, δένουν τις δύο οικογένειες ακόμα πιο πολύ.
«Πριν από 2-3 χρόνια η συμπεριφορά του δικηγόρου απέναντι μου άρχισε να αλλάζει.
»Συγκεκριμένα αρκετές φορές προσπάθησε με χειρονομίες να με χαϊδέψει σε διάφορα σημεία του σώματος μου αλλά εγώ ποτέ δεν τον άφησα και του ζητούσα να σεβαστεί την οικογενειακή μας φιλία» καταθέτει στις 21 Μαΐου 2019 η σύζυγος του κηπουρού.
«Μετά από αυτό ο δικηγόρος άρχισε να μου στέλνει μηνύματα στο κινητό, ότι όλα αυτά ήταν μια παρεξήγηση και ότι ήθελε να βοηθάει την μικρή μου αγοράζοντας της διάφορα πράγματα όπως τάμπλετ, λάπτοπ και χρυσαφικά.
»Εμείς δεν δεχθήκαμε βέβαια ποτέ χρήματα για να αγοράσουμε τέτοια πράγματα.
»Δεν είχα μιλήσει για τις χειρονομίες στον άντρα μου.
»Θεωρούσα ότι ήταν στιγμιαία αδυναμία του κυρίου
»Όμως πριν 3 μήνες έγινε κάτι που με θορύβησε πολύ.
»Η κόρη μου πήρε το κινητό μου και βρήκε τα μηνύματα του δικηγόρου και η απάντηση της με σόκαρε» λέει η μητέρα.
«Μου έχει βάλει χέρι και μένα» είπε η μικρή, περιγράφοντας στην μητέρα της περιστατικά όπου ο δικηγόρος ασελγούσε επάνω της. Και η υπόθεση φτάνει στις Αρχές.
Η μικρή προσέρχεται στην Αστυνομία και περιγράφει σκηνές με τον δικηγόρο.
«Δύο φορές που έχουμε μείνει μόνοι μας μέσα στο αμάξι του, είχε βάλει μέσα στα γεννητικά μου όργανα τα δάχτυλα του χεριού του…
»Πηγαίναμε οι δυο μας για ψώνια στις Ράχες.
»Ενώ οδήγαγε με το ένα χέρι, με το άλλο χέρι με με χάιδευε στο … ενώ ταυτόχρονα είχε βγάλει έξω και το δικό του και το χάιδευε.
»Εγώ τραβιόμουν και του έλεγα να σταματήσει, αλλά αυτός μου έλεγε ότι αυτό που κάνει είναι καλό.
»Κάθε φορά μου έλεγε ότι αυτή θα είναι η τελευταία και μου έλεγε να μην το πω σε κανέναν.
»Αν δεν το έλεγα, μου είπε ότι θα μου έπαιρνε δώρα.
»Ούτε στους γονείς μου να μην το πω γιατί θα με μάλωναν.
»Αυτή η φορά στο αμάξι με την ταβέρνα ήταν η τελευταία που με πείραξε και νομίζω ότι ήταν τον Σεπτέμβριο που μας πέρασε.
»Μια φορά όταν ήμασταν σπίτι του και θα πηγαίναμε για μπάνιο, μπήκε μέσα στο δωμάτιό μου την ώρα που άλλαζα και με κοίταγε όταν ήμουν γυμνή χωρίς να με πειράζει… Όχι, καμιά φορά δεν μάτωσα.
»Όταν το είπα στη μαμά και στον μπαμπά, μου είπαν ότι θα κάνουν ό,τι μπορούν να με βοηθήσουν και πως ό,τι και αν γίνει θα είμαστε ενωμένοι σαν ομάδα».
Στη συμπληρωματική της κατάθεση η μικρή ισχυρίζεται ότι τελικά είδε σταγόνες αίματος αλλά από το άγχος της δεν μπορούσε να καταθέσει την πρώτη φορά όλα τα στοιχεία.
«Μας έμπλεξαν, έχουν οικονομικά κίνητρα»
«Μια οργανωμένη σκευωρία στήθηκε με οικονομικά κίνητρα, ισχυρίζεται ο δικηγόρος καταθέτοντας τα δικά του επιχειρήματα.
«Με την οικογένεια του κηπουρού είχαμε ψυχρανθεί και απομακρυνθεί όταν διαπιστώσαμε ότι έκανε κατάχρηση της εμπιστοσύνης μας.
»Μια Κυριακή που απρόοπτα φτάσαμε στο εξοχικό μας, βρήκαμε το σπιτάκι του κήπου ακατάστατο, πεταμένα μαγιό και την οικογένεια του κηπουρού παρέα με συγγενικά τους πρόσωπα να το χρησιμοποιούν χωρίς να μας ενημερώσουν σαν παραθεριστική κατοικία.
»Πήραμε το κλειδί και σταματήσαμε τη συνεργασία.
»Το ένα περιστατικό που περιγράφει το κοριτσάκι φέρεται να έγινε το διάστημα που είχαν διαρραγεί οι σχέσεις μας και δεν είχαμε καμία σχέση με την οικογένεια της.
»Πώς λοιπόν λένε ότι οδήγησα δήθεν την ανήλικη κόρη τους στο σκάφος;» αναφέρει ο δικηγόρος ενώ στη συνέχεια επιχειρηματολογεί και για ένα ακόμη περιστατικό που καταθέτει η μητέρα χαρακτηρίζοντας το ως ψευδέστατο, αφού σύμφωνα με τον ίδιο, «την χρονική στιγμή που κατά την οικογένεια του κηπουρού ισχυρίζεται ότι ασέλγησα, εγώ και η οικογένεια μου δεν βρισκόμασταν στο εξοχικό μας».
Σε άλλο σημείο ο δικηγόρος αναφέρεται στην κατάθεση της ανήλικης για την ρήξη του παρθενικού της υμένα:
«Ακόμη κι αν υποτεθεί ότι το άγχος ήταν η αιτία που παρέλειψε η ανήλικη μάρτυρας να αναφέρει τη σταγόνα αίματος στην πρώτη κατάθεσή της στην Αστυνομία, γιατί η μητέρα της στην κατάθεσή της την ίδια μέρα στην Αστυνομία, δεν ανέφερε εκείνη (μητέρα) τα περί σταγόνας αίματος;
»Προφανώς δεν εξυπηρετούσε την σκευωρία που έστησε η μητέρα», καταλήγει ο ίδιος.