Το κατώφλι της 10ης ανακρίτριας πέρασαν η μητέρα, ο πατέρας και ο αδελφός της 25χρονης, Δήμητρας Μπορίσοβα, μητέρα της 4χρονης Άννυ. Οι γονείς της κατηγορουμένης φέρονται να υποστήριξαν πως η κόρη τους αγαπούσε πολύ την Άννυ, ενώ αναφέρθηκαν με απαξιωτικούς και σκληρούς χαρακτηρισμούς στον πατέρα του παιδιού
ΚΑΤΑΘΕΣΗ ΠΑΠΠΟΥ ΣΤΗΝ ΑΝΑΚΡΙΤΡΙΑ
“Όταν έμαθε για την εγκυμοσύνη ήταν αρνητική να κρατήσει το παιδί. Αναγκάστηκε γιατί όταν ήρθε στη Βουλγαρία ήταν σε προχωρημένη εγκυμοσύνη.
Ο Σάββας δεν είχε αναπτύξει κανένα συναίσθημα αγάπης προς το παιδί του. Εκείνος πίεζε την κόρη μου να φέρει το παιδί στην Ελλάδα. Εμείς δεν θέλαμε να το αφήσουμε να φύγει αλλά δεν μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα.
Τέλη Μαρτίου μίλησα με το παιδί τελευταία φορά και με παρακάλεσε να πάω να το πάρω. Τώρα το μετανιώνω.
Το παιδί δεν είχε κανένα πρόβλημα υγείας. Ούτε αναπνευστικό. Ηταν υγιέστατο.
Πιστεύω ότι η κόρη μου δεν ήξερε για το θάνατο του παιδιού γιατί θα μας το είχε πει.
Ενας από τους λόγους που το σκότωσε ήταν ότι η κόρη μας θα πήγαινε στη Γερμανία κι αυτός δεν μπορούσε να πάει”.
ΑΠΟΛΟΓΙΑ ΜΑΝΑΣ
“Σηκωνόμουν το πρωί, άφηνα το Σάββα να κοιμάται, της έφτιαχνα σούπα, την πήγαινα στο πάρκο και παίζαμε. Η λογική που την έφερα στην Ελλάδα ήταν να περάσουμε καλά το καλοκαίρι και μετά να πάμε στη Γερμανία. Αν είχε παράπονο από τον πατέρα της, θα μου το είχε πει.
Ηθελα να κάνω ένα παιδί γιατί ήθελα από κάπου να κρατηθώ και να έχω ένα σκοπό στη ζωή μου”.
ΓΙΑ ΚΑΒΓΑ ΤΟΝ ΜΑΡΤΙΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΘΕΤΕΙ ΜΑΡΤΥΡΑΣ
“Εκείνο το βράδυ τσακωθήκαμε γιατί νόμιζε ότι είχα βγει με άλλον. Με χτύπησε άσχημα, με κοπανούσε στον τοίχο. Δεν είπα εγώ ότι δεν ήθελα να φύγω και αφήσω το παιδί, αλλά έπρεπε να δικαιολογηθώ στη γειτονιά για τον καβγά”.
ΓΙΑ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΠΟΥ ΘΑ ΕΜΕΝΕ ΣΤΗ ΜΑΝΑ ΔΡΑΣΤΗ:
“Φοβόμουν ότι θα έκανε χρήση και δεν θα το άκουγε τη νύχτα.
Τελευταία φορά μίλησα με το παιδί 7 ή 8 Απριλίου. Ηταν υποτονική και μιλούσε σιγά. Όμως δεν μου είπε ότι πονάει ή ότι δεν είναι καλά. Ηταν χαρούμενη γιατί έπαιζε με το αυτοκινητάκι που της είχε πάρει ο μπαμπάς της.
Αν μάθαινε ο πατέρας μου την εξαφάνιση του παιδιού θα μας σκότωνε”.
ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΛΒΙΑ:
“Ο Σάββας έλεγε ότι δεν πρέπει να τον μπλέξω κι ότι θα μπει στη φυλακή κι εγώ θα έψαχνα μόνη μου τη μικρή. Σκέφτηκα μόνη μου αυτή την ιστορία και ο Σάββας νευρίασε γιατί έπρεπε λέει να βρούμε κάτι πιο πειστικό.
Δεν μου είχε περάσει από το μυαλό μου ότι δεν ζει το παιδί. Άρχισα να τον υποψιάζομαι όταν άλλαζε συνεχώς την ημερομηνία της εξαφάνισης και μου έλεγε ότι ήταν μαστουρωμένος και δεν θυμάται”.