ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Πέντε (5) Έλληνες της Κύπρου βρίσκονται στα μπουντρούμια του Αττίλα στα Κατεχόμενα καθώς έχουν συλληφθεί παράνομα πριν μέρες και έχουν επιβαρυνθεί με τα γνωστά Τουρκοκατηγορητήρια που πάντα η Τουρκία έχει έτοιμα για κάθε περίπτωση στο συρτάρι της.
Είτε πρόκειται για την Κύπρο, το εσωτερικό της μέτωπο, τις μειονότητες της, το Οικουμενικό Πατριαρχείο, την Λωζάνη, την Θράκη, τον Πόντο, την Αρμενία, τους Κούρδους η Τουρκία δρα πανομοιότυπα.
Η Τουρκία είναι μια χώρα φυλακή με νομικό σύστημα τέτοιο που αποτρέπει την εκ των έσω διάλυση του σκοτεινού Συντάγματος της που εδράζεται σε ποτάμια αίματος, σφαγών, εκτοπίσεων, εξοριών, παιδομαζωμάτων, ξενηλασιών, φυλακίσεων, βασανιστηρίων, αλλοίωσης μνημείων, τοπόσημων, λεηλασίας κληρονομιάς των γηγενών κατοίκων της.
Ήδη μετράμε ένα χρόνο από την συμπλήρωση 50 ετών της παράνομης Τουρκικής εισβολής στην Κύπρο.
Η Οθωμανική Τουρκία του Ταγίπ Ερντογάν ενισχύει την ρητορική αλλά και την τακτική στο πεδίο πλήρους αφομοίωσης και εκτουρκισμού των Κατεχομένων και απαιτεί την αναγνώριση του Ψευδοκράτους διεθνώς.
Όμως αυτό δεν είναι το χειρότερο.
Απαιτεί την λύση της Συνομοσπονδίας μεταξύ δύο κρατών:
Της «Ελληνικής Διοίκησης Νότιας Κύπρου» όπως την ονομάζει βδελυρά με την «Τουρκική Δημοκρατία της Βόρειας Κύπρου».
Αυτό για ένα περίεργο λόγο δεν έχει καταστεί σαφές στον Ελληνικό κόσμο.
Ότι αυτό που ζητά ο Ερντογάν εκφεύγει και της πιο νοσηρής φαντασίας του πιο ενδεχομένως ενδοτικού ελληνόφωνου.
Άρα ο Ταγίπ Ερντογάν ο οποίος ελέγχει πλήρως την Τουρκία με τρόπο που θυμίζει Σουλτανάτο του 15ου αιώνα μ.Χ. δεν αφήνει κανένα περιθώριο παρερμηνειών στην προσέγγιση του.
Όσοι θεωρούν ότι αυτά λέγονται απλώς ως σχήματα λόγου έχουν εξαπατήσει τον εαυτό τους.
Το ερώτημα τίθεται λοιπόν αμείλικτα:
Πώς αντιδρά η Κύπρος;
Σε μια συγκυρία μάλιστα που ο πυλώνας του Δυτικού συστήματος ευνοεί την εκτός κειμένων διευθέτηση ακανθωδών ζητημάτων που αφορούν σύνορα μειονότητες και ζώνες επιρροής.
Το δεύτερο ερώτημα:
Η Ελλάς τι ρόλο παίζει στο Κυπριακό;
Όσα έγιναν από το 1960 μέχρι σήμερα είναι πλέον γνωστά.
Τα μηνύματα από το παρελθόν είναι στο τραπέζι.
Ο αντίπαλος, η Τουρκία, έχει κάνει την θέση του εξαιρετικά σαφή.
Το σκάκι έχει στηθεί.
Στη παρούσα φάση παρατηρούμε τον πρόεδρο της Κυπριακής Δημοκρατίας Νίκο Χριστοδουλίδη ο οποίος έχει πολύ πλούσια εμπειρία ως διπλωμάτης και υπουργός Εξωτερικών να προσπαθεί να αναβιώσει το τραπέζι των συζητήσεων που με ευθύνη της Τουρκίας τινάχθηκε στον αέρα το 2017 στο Κραν Μοντάνα.
Το Κυπριακό είχε παγώσει τελείως από το 2017 μέχρι πέρσι το 2024.
Ο Νίκος Χριστοδουλίδης πέτυχε να φέρει σε μια οδό εξαναγκασμού την Τουρκία να κάνει κάποια διαδικαστικά βήματα με την εμπλοκή των ΗΠΑ, ΕΕ και ΟΗΕ, με δέλεαρ την ευρωτουρκική προσέγγιση και την συνολική διευθέτηση των ενεργειακών πόρων μετά από λύση που θα είχε και θετικά για την Κύπρο προτάσσοντας την αποχώρηση των Κατοχικών στρατευμάτων την κατάργηση των εγγυήσεων και επεμβατικών δικαιωμάτων της Κατοχικής Τουρκίας.
Στο στρατηγικό θεώρημα του Νίκου Χριστοδουλίδη η εμπλοκή στο τέλος της διαδικασίας λίγο πριν τις υπογραφές μιας λύσης εκ μέρους της Ευρώπης θα άμβλυνε και θα απάλυνε πτυχές της εσωτερικής λεγόμενης πτυχής που αφορά στον αρχιτεκτονικό σχεδιασμό του κράτους που θα προκύψει εις ό,τι αφορά την λειτουργικότητα του χωρίς επιβαρυντικά βέτο με καθοδήγηση της Άγκυρας σε μείζονα ζητήματα.
Επί της ουσίας κατά την προσωπική μου άποψη ο Νίκος Χριστοδουλίδης πιστεύει ότι μια λύση με άρωμα Ευρωπαϊκού Συντάγματος με παράλληλη πορεία της Τουρκίας προς την Ευρώπη θα άρει επιφυλάξεις και σκιές οδηγώντας τις δύο κοινότητες σε μια ώσμωση απόκτησης κοινού συμφέροντος ως Κύπριοι πολίτες μια χώρας μέλους της ΕΕ.
Άρα πολλά πράγματα που τώρα φαίνονται αδύνατα, θα είναι εφικτά σε ένα παντελώς νέο Ευρωπαϊκό Κυπριακό περιβάλλον και στα Κατεχόμενα που θα έχουν ανοίξει.
Αυτή είναι η μία πλευρά η οποία θα φανεί μετά τις ψευδοεκλογές στο ψευδοκράτος αν υπάρξει ψευδοπαράγοντας που θα ψευδοεκλεγεί και θα έχει την δυνατότητα αφ’ εαυτού να χειριστεί μια συζήτηση λύσης σε αυτό το επίπεδο χωρίς την εμπλοκή της Τουρκίας και των παράνομων εποίκων.
Κατά την ταπεινή πάντα άποψη μου ο Νίκος Χριστοδουλίδης είναι υποχρεωμένος να πάει μέχρι τέλους σε αυτή την συζήτηση για να αποκαλυφθεί η Τουρκία αν όντως στην κρίσιμη στιγμή αφήσει την κοινότητα που ασφυκτικά ελέγχει στα Κατεχόμενα να αποφασίσει μόνη.
Αν την σταματήσει την συζήτηση τώρα ο Νίκος Χριστοδουλίδης με παράδειγμα το κλείσιμο των οδοφραγμάτων θα είναι τακτικά, λάθος.
Επανέφερε το Κυπριακό από το ψυγείο έπεισε τον διεθνή παράγοντα ότι μιλάει σοβαρά, έβαλε εξ αρχής θέμα εμπλοκής της Ευρώπης για να μπουν οι δημοκρατικές πινελιές σε όποιο σχέδιο λύσης που όπως έχει ήδη πει δεν θα παρουσιάσει στον λαό αν πρώτα δεν συμφωνεί ο ΙΔΙΟΣ.
Άρα δεν είμαστε καν εκεί αφού η Τουρκία προσπαθεί να αποφύγει το τελικό τραπέζι με κάθε τρόπο ένας εκ των οποίων είναι και η σύλληψη των πέντε Ελλήνων στα Κατεχόμενα.
Πρέπει όμως κάποια στιγμή να συζητηθεί σοβαρά και εδώ είναι το μείζον, ποιό είναι το σχέδιο σε περίπτωση που η Τουρκία επαναλάβει το Κραν Μοντάνα πχ μέσα στο 2026 και τότε θα είναι αναγκασμένος ο Πρόεδρος της Κυπριακής Δημοκρατίας να ενεργοποιήσει εναλλακτική πρόταση.
Ποιά θα είναι;
Θα την σχεδιάσει μόνος;
Με όλα τα κόμματα της Κύπρου;
Χωρίς την Ελλάδα;
Με την Ελλάδα;
Άποψη μου είναι ότι τότε θα χρειαστεί πλήρης ενημέρωση του Ελληνισμού.
Όχι μόνο των Ελλήνων Κυπρίων.
Όχι μόνο των Ελλαδιτών στην Ελλάδα.
Αλλά όλων των Ελλήνων επί Γης.
Ένα Πανεθνικό Δημοψήφισμα για το μεγαλύτερο Εθνικό Ζήτημα του Ελληνισμού.
Το: «Η Λευκωσία αποφασίζει και η Αθήνα συμπαρίσταται» θα έχει τότε λήξει.
Πλέον θα αφορά κάθε Έλληνα οπουδήποτε.
Η Κύπρος θα πρέπει πρώτον να διασωθεί από τον επερχόμενο τρίτο Αττίλα.
Δεύτερον να στηριχθεί από όλον τον Ελληνισμό να απελευθερωθεί στο σύνολο των Κατεχομένων της.
Με κάθε μέσο και τρόπο.
Χωρίς καμία αναστολή.
Χωρίς κανένα ταμπού.
Χωρίς καμία αβελτηρία.
Χωρίς καμία άλλη Προδοσία.
Με πανίσχυρες Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις παρούσες στην Κύπρο.
Όχι σε επίπεδο ΕΛΔΥΚ.
Αλλά σε επίπεδο ΓΕΕΘΑ.
Ο νοών νοείτω.
