ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Η ιδέα του ανθρωπισμού αποτελεί μια ύψιστη αξία και ένα παγκόσμιο διαχρονικό αίτημα. Ωστόσο, θεσμική διάσταση αποκτά με τη δημιουργία της Διεθνούς Επιτροπής του Ερυθρού Σταυρού (ΔΕΕΣ) το 1863 και την υιοθέτηση της πρώτης Σύμβασης της Γενεύης του 1864 για τη βελτίωση των συνθηκών των τραυματιών των στρατευμάτων στην ξηρά.
Όταν ο Ελβετός ουμανιστής και κοινωνικός ακτιβιστής Ερρίκος Ντυνάν, συγκλονισμένος από τη φρίκη της μάχης του Σολφερίνο του 1859, στην οποία υπήρξε αυτόπτης μάρτυρας, έγραψε το βιβλίο «Αναμνήσεις από το Σολφερίνο», δεν φανταζόταν ότι θα άναβε τη σπίθα για ένα παγκόσμιο κίνημα που θα έδινε νέο νόημα και προοπτική στις έννοιες του ανθρωπισμού και της αλληλεγγύης.
Η Διεθνής Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού υιοθετεί τις ιδέες του Ντυνάν, σχετικά με την ανάγκη προστασίας και φροντίδας των αμάχων και των τραυματιών σε μια πολεμική σύρραξη, καθώς και την εισαγωγή της έννοιας της ουδετερότητας για όσους τους περιθάλπουν ακόμη και στο πεδίο της μάχης. Έτσι, γεννιέται η μεγαλύτερη ανθρωπιστική, εθελοντική οργάνωση στον κόσμο, ο Διεθνής Ερυθρός Σταυρός.
Στις 10 Ιουνίου του 1877, με πρωτοβουλία της Βασίλισσας Όλγας ιδρύεται ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός, με πρώτο πρόεδρο τον νομομαθή Μάρκο Ρενιέρη. Στις 6 Οκτωβρίου του ίδιου έτους αναγνωρίζεται από τη Διεθνή Επιτροπή Ερυθρού Σταυρού και από τότε αποτελεί ενεργό μέρος της οικογένειας του Διεθνούς Κινήματος Ερυθρού Σταυρού και Ερυθράς Ημισελήνου.
Στη μακρά πορεία του των 148 χρόνων, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός παραμένει αταλάντευτα αφοσιωμένος στις επτά θεμελιώδεις Αρχές του ερυθροσταυρικού κινήματος. Αυτές είναι οι Αρχές του ανθρωπισμού, της αμεροληψίας, της ουδετερότητας, της ανεξαρτησίας, του εθελοντισμού, της ενότητας και της παγκοσμιότητας.
Όπως αντικατοπτρίζεται και στο καταστατικό του, κυρίαρχος σκοπός του είναι η πρόληψη και ανακούφιση του ανθρώπινου πόνου, χωρίς καμία διάκριση ως προς την εθνικότητα, καταγωγή, φυλή, φύλο, θρησκεία, γλώσσα, κοινωνική τάξη ή πολιτικές πεποιθήσεις.
Οι βασικοί στόχοι του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, είναι σε καιρό πολέμου, η συνδρομή και επικουρία στο έργο της Στρατιωτικής Υγειονομικής Υπηρεσίας, η περίθαλψη των τραυματιών, η μέριμνα για τους αιχμαλώτους και η προστασία των θυμάτων του πολέμου, ενώ σε περίοδο ειρήνης η αρωγή και συμπαράσταση στα θύματα θεομηνιών, φυσικών καταστροφών και επιδημιών, καθώς και η αυτόνομη ή σε συνεργασία με το Κράτος και κοινωνικούς φορείς, παροχή κοινωνικού και ανθρωπιστικού έργου και η προαγωγή της δημόσιας υγείας εν γένει.
Το θεμέλιο και η κινητήριος δύναμη του ΕΕΣ είναι τα τρία ένστολα Σώματα των εθελοντών του, οι οποίοι βρίσκονται ακούραστα και αδιάκοπα, με αλληλεγγύη, φιλαλληλία και ανιδιοτέλεια, όπου υπάρχουν άνθρωποι σε ανάγκη, είτε εντός είτε και εκτός συνόρων.
Πρόκειται για τους Εθελοντές Σαμαρείτες, Διασώστες και Ναυαγοσώστες, τους Εθελοντές Νοσηλευτικής και τους Εθελοντές Κοινωνικής Πρόνοιας.
Έργο του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού υπήρξε η ίδρυση Σταθμών Πρώτων Βοηθειών, Κέντρων Αιμοδοσίας, σχολών Νοσηλευτικής, νοσοκομείων και της Υπηρεσίας Αναζητήσεως αγνοουμένων.
Η πολυετής και πολυδιάστατη προσφορά των εθελοντών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού, είναι άρρηκτα συνυφασμένη με τις πιο κρίσιμες στιγμές της πατρίδας μας.
Κομβική αλλά και ιδιαίτερα συγκινητική υπήρξε η αρωγή των εθελοντών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού το Σεπτέμβριο του 1922, όταν γραφόταν η πιο μαύρη σελίδα στην ιστορία του σύγχρονου ελληνισμού.
Οι εθελοντές, συγκλονισμένοι κι εκείνοι από το δράμα των Ελλήνων Μικρασιατών, παρείχαν ακούραστα και με αυταπάρνηση την αμέριστη βοήθεια τους στις οικογένειες των προσφύγων που κατέφταναν έχοντας χάσει τα πάντα, για να χτίσουν από την αρχή μια νέα ζωή.
Διένειμαν συσσίτιο, ρουχισμό και είδη πρώτης ανάγκης στους ανθρώπους και τους βοηθούσαν να στεγαστούν αξιοπρεπώς.
Επιπλέον, ο Ε.Ε.Σ. ίδρυσε σταθμό γάλακτος για τα προσφυγόπουλα, μια υπέρτατη πράξη αγάπης, χάρης στην οποία σώθηκαν πολλά παιδιά από την ανέχεια.
Καταλυτική και μεγαλειώδης υπήρξε όμως η συμβολή του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού στη διάρκεια της γερμανικής κατοχής, όπου άνδρες και κυρίως γυναίκες, που και οι ίδιοι στερούνταν τα απαραίτητα, έγιναν εθελοντές, για να προσφέρουν από το περίσσευμα της αγάπης και της ανθρωπιάς τους στο δοκιμαζόμενο λαό της Ελλάδας.
Έτσι στελέχωσαν τα νοσοκομεία, διένειμαν τρόφιμα και βοήθησαν με κάθε τρόπο το λαό να σταθεί όρθιος, με επιμονή, αλληλεγγύη και αυταπάρνηση.
Στις μέρες μας, όταν η Χώρα πληττόταν από την οικονομική κρίση, ο ΕΕΣ είχε ενεργή παρουσία, διανέμοντας τρόφιμα, φάρμακα και είδη πρώτης ανάγκης σε ευάλωτους συμπολίτες μας που βρίσκονταν σε ανάγκη. Κατά την έναρξη της προσφυγικής κρίσης, βρέθηκαν στο πεδίο για να παράσχουν με σεβασμό και φροντίδα την αναγκαία βοήθεια στους ανθρώπους που έφταναν στη χώρα μας κυνηγημένοι από τον πόλεμο.
Και όταν ξέσπασε ο πόλεμος στην Ουκρανία, ο ΕΕΣ κινητοποιήθηκε άμεσα, αποστέλλοντας ανθρωπιστική βοήθεια στο δοκιμαζόμενο ουκρανικό λαό.
Μέσα από αυτήν την πολυσχιδή ανθρωπιστική δράση, ο Ελληνικός Ερυθρός Σταυρός και οι άνθρωποι του, αποτελούν ένα σύμβολο αλτρουιστικής προσφοράς, που μας δείχνει το δρόμο για έναν κόσμο που πορεύεται με σεβασμό στα θεμελιώδη ανθρώπινα δικαιώματα και προοδεύει συνολικά μέσω του ανθρωπισμού.
