ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Είθισται την Κυριακή της Τυροφάγου ή της Συγχωρήσεως οι προκαθήμενοι και οι επαρχιούχοι αρχιερείς πασών των Ορθοδόξων Εκκλησιών να απευθύνουν προς το χριστεπώνυμο πλήρωμα Εγκυκλίους, στις οποίες προτρέπουν τους πιστούς να αντισταθούν σθεναρά στους κάθε είδους πειρασμούς που τυχόν προκύψουν στην πορεία προς το Πάσχα.
Ο γράφων δεν προτίθεται να κουράσει τον αναγνώστη της ΤΡΙΜΠΟΥΝΑΣ με μακροσκελείς αναφορές στη μια ή στην άλλη Εγκύκλιο, σεβόμενος κυρίως τις προσωπικές σχέσεις των αναγνωστών με την θρησκεία.
Θα ήθελε όμως να αναφερθεί σε ένα συγκεκριμένο κήρυγμα, στο οποίο -«Ω του παραδόξου θαύματος!»- ανακάλυψε την πραγματική αιτία της ένοπλης συγκρούσεως στην Ουκρανία.
Ο συντάκτης του παρόντος σημειώματος είναι απόλυτα βέβαιος ότι οι αναγνώστες της ΚΑΘΕΔΡΑΣ μάντεψαν περί ποίου κηρύγματος πρόκειται: μα φυσικά του εκκλησιαστικού ταγού της «γ΄ Ρώμης», του πατριάρχου Κυρίλλου!
Μελετώντας το δημοσιευμένο κείμενο του πνευματικού ηγέτη της «αγίας Ρωσίας», ο υπογράφων το παρόν σχόλιο έσπευσε να αναζητήσει στο σπουδαιότερο ίσως λεξικό της Ελληνικής Γλώσσας το Lidell-Scott, την ακριβή ερμηνεία της λέξεως «αυτάρεσκος» και ιδού τί διάβασε:
«αὐτάρεσκος: -ον, ἑαυτῷ ἀρέσκων, αὐθαίρετος, αὐθάδης, Ἰγνάτ. πρὸς Ἐφεσ. 47, 19 ἔκδ. Cotel., Θεόδ. Στουδ. σ. 28, κλ., ἴδε Λοβ. Φρύν. 621. Τὸ ῥῆμα αὐταρεσκέω, εἶμαι αὐτάρεσκος, Γεωρ. Παχυμ. Μιχ. Παρακλ. 5. 263D».
Πράγματι, ο λόγος του αγιωτάτου «όζει» από την ανεξάντλητη αυταρέσκειά του, η οποία υπερέβη κάθε λογική ιδιαιτέρως όταν αποκάλυψε στους ακροατές του την πραγματική αιτία της… «ειδικής επιχειρήσεως» (Σημ.: αυτός είναι ο μόνος χαρακτηρισμός που επιτρέπεται να χρησιμοποιούν τα ρωσικά ΜΜΕ) της Ρωσίας στην Ουκρανία:
«Αν η ανθρωπότητα αναγνωρίσει ότι η αμαρτία δεν αποτελεί παραβίαση του νόμου του Θεού, αν η ανθρωπότητα δεχτεί ότι η αμαρτία είναι μία από τις παραλλαγές της ανθρώπινης συμπεριφοράς, τότε αυτό θα είναι το τέλος του ανθρώπινου πολιτισμού.
»Και οι παρελάσεις γκέι έχουν σχεδιαστεί για να αποδείξουν ότι η αμαρτία είναι μία από τις παραλλαγές της ανθρώπινης συμπεριφοράς.
»Έτσι, για να εισέλθουμε στη λέσχη αυτών των χωρών, (δηλ. των δυτικών) είναι απαραίτητο να διεξαχθεί μια παρέλαση ομοφυλοφίλων.
»Όχι να κάνουμε απλά μια πολιτική δήλωση ότι “είμαστε μαζί σας”, όχι αφού υπογράψουμε συμφωνίες, αλλά πρώτα να κάνουμε μια παρέλαση ομοφυλοφίλων.
»Και ξέρουμε πώς οι άνθρωποι αντιστέκονται σε αυτές τις απαιτήσεις και πως αυτή η αντίσταση καταστέλλεται με τη βία.
»Έτσι μιλάμε για την επιβολή της αμαρτίας με τη βία, καταδικασμένη από το νόμο του Θεού, και ως εκ τούτου με τη βία να επιβάλουν στους ανθρώπους την άρνηση του Θεού και την αλήθεια Του». (Βλ. εδώ)
Με άλλα λόγια, απορημένε αναγνώστη της ΚΑΘΕΔΡΑΣ, οι ουκρανικές ένοπλες δυνάμεις ουσιαστικά δεν υπερασπίζονται τα πάτρια εδάφη, αλλά το δικαίωμα διεξαγωγής παρελάσεων ομοφυλοφίλων, δικαίωμα το οποίο θέλει να τους αφαιρέσει ο ρωσικός στρατός!
Υπενθυμίζοντας ο ηγέτης του εκκλησιαστικού βραχίονα του «ρωσικού κόσμου» με αυτόν τον, ομολογουμένως, ιδιόμορφο τρόπο ότι η ομοφυλοφιλία καταδικάζεται από τις διδασκαλίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας, δηλώνει σαφέστατα ότι η «ειδική στρατιωτική επιχείρηση» που διεξάγει η Ρωσική Ομοσπονδία στην Ουκρανία ανταποκρίνεται στις «πνευματικές επιδιώξεις» της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας.
«Όλα τα παραπάνω, συνέχισε ο αγιώτατος, δείχνουν ότι έχουμε εισέλθει σε έναν αγώνα που δεν έχει φυσική, αλλά μεταφυσική σημασία.
»Γνωρίζω πως, δυστυχώς, οι Ορθόδοξοι, οι πιστοί, επιλέγοντας το δρόμο της ελάχιστης αντίστασης σε αυτόν τον πόλεμο δεν σκέφτονται όλα όσα σκεφτόμαστε σήμερα, αλλά ακολουθούν υπάκουα το δρόμο που τους δείχνουν οι ισχυροί αυτού του κόσμου», οι Ουκρανοί δηλαδή έχουν συνειδητά επιλέξει την οδό της αμαρτίας.
Απόλυτη, λοιπόν, αποδοχή της πολιτικής της Ρωσίας και του «αδελφοκτόνου» πολέμου, όπως χαρακτήρισε την εισβολή από την πρώτη κιόλας ημέρα ο μητροπολίτης Κιέβου Ονούφριος, εκ μέρους του αγιωτάτου Κυρίλλου, ο οποίος προσέδωσε σε αυτή και έναν… εσχατολογικό χαρακτήρα.
Και ως άλλος Τόμας ντε Τορκεμάδα ο πατριάρχης Κύριλλος στέλνει τα τάγματα των Δομινικανών να επαναφέρουν στην τάξη την παρεκτραπείσα εκ της ορθής πίστεως Ουκρανία…
Εκτός όμως από την αντιμετώπιση της λαίλαπας των ομοφυλοφίλων που έχουν κατακλείσει την Ουκρανία, πρέπει να προσθέσουμε και έναν άλλο στόχο που τις τελευταίες ημέρες προωθείται ενεργά από τα ρωσικά ΜΜΕ: την αποκατάσταση (sic!), όπως την αποκαλούν, της Ορθοδόξου Εκκλησίας του Πατριαρχείου Μόσχας.
Αφού πήραν το «σήμα» από τον ίδιο τον Πρόεδρο οι κάθε είδους σχολιαστές θρηνούν και οδύρονται, διότι, λένε, τριάντα ολόκληρα χρόνια διώκεται η Εκκλησία της Ρωσίας στην Ουκρανία, δολοφονούνται οι κληρικοί της, αρπάζονται οι ναοί της, με άλλα λόγια ούτε στη Βόρεια Κορέα να ζούσαν οι δύσμοιροι!
Δηλαδή όταν ο Οικουμενικός Πατριάρχης επισκέφθηκε την Ουκρανία επί πατριαρχίας Αλεξίου β΄, συνάντησε μια Εκκλησία στις κατακόμβες;!
Ασχέτως από το αν θα πρέπει να επιβληθεί επειγόντως ένα εσωτερικό εμπάργκο στην πώληση… κουτόχορτου στη Ρωσία, ο συντάκτης του παρόντος σχολίου αναρωτιέται: αυτή η «αποκατάσταση» τί μορφή θα έχει άραγε;
Με την ίδια αυταρέσκεια, με την οποία το Πατριαρχείο Μόσχας χειροκροτεί με κάθε ευκαιρία την εξωτερική πολιτική του Κρεμλίνου, απαντά και στις διαμαρτυρίες του Πατριάρχου Αλεξανδρείας για την προκλητική και αντικανονική παραβίαση του κανονικού του εδάφους.
Ο γράφων δεν πρόκειται να κουράσει τον αναγνώστη με τις νομοκανονικές λεπτομέρειες της απαντήσεως της Εκκλησίας της Ρωσίας, τις οποίες ως συνήθως ερμηνεύει με τρόπο που δικαιολογεί την παράνομη πράξη της, αλλά θα περιοριστεί μόνο σε μια παράγραφο της εισαγωγής, στη μετάφραση του Τμήματος κλπ. (Βλ. εδώ):
«Ταυτοχρόνως δεν άκουσα ωστόσο από την Υμετέρα Μακαριότητα ποιοι κανονικοί λόγοι Σας προέτρεψαν στην αναγνώριση της Ουκρανικής Ορθόδοξης Εκκλησίας ως μη υφισταμένη πλέον και αθέμιτη, (Σημ. στο ρωσικό πρωτότυπο η Ορθόδοξος Εκκλησία Ουκρανίας αναφέρεται ως μη υπάρχουσα πλέον και παράνομη) ενώ τους μη έχοντες τη χάρη της ιεροσύνης σχισματικούς, οι οποίοι την πολεμούν, ως μόνη κανονική σε αυτή τη χώρα “αυτοκέφαλη εκκλησία”.
»Ούτε στις επιστολές Σας, που έχω λάβει, αλλά ούτε και στα δημοσιευθέντα ανακοινωθέντα της Ιεράς Συνόδου του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας δεν εξηγούνται οι κανονικοί αυτοί λόγοι, αλλά και δεν μπορούν να εξηγηθούν, διότι δεν υπάρχουν, όπως κάλλιστα γνωρίζετε ο ίδιος».
Ανύπαρκτη για τον αγιώτατο η Ορθόδοξη Εκκλησία Ουκρανίας, κι ας έχει εκατομμύρια πιστούς, και παράνομη, ασχέτως αν έχει αναγνωριστεί από άλλες Εκκλησίες.
Πώς το λέει ο θυμόσοφος Ελληνικός λαός – «να σε κάψω Γιάννη να σ ’αλείψω λάδι»;
Όμως, αν σε ότι αφορά στην Ουκρανία οι ρωσικές στρατιωτικές δυνάμεις ουσιαστικά μάχονται εναντίον σκοτεινών δυνάμεων που προσπάθησαν να επιβάλουν στις αποσχισθείσες περιοχές την διεξαγωγή παρελάσεων ομοφυλοφίλων, στην περίπτωση του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας η αφορμή της επεμβάσεως είχε ακόμη περισσότερο «ανθρωπιστικό χαρακτήρα» – την απελευθέρωση των σκλάβων του Πατριαρχείου!
Ιδού την γράφουν στην ευχαριστήρια επιστολή τους προς τον πνευματικό ηγέτη του «ρωσικού κόσμου» κάποιοι εκ των κληρικών της Αλεξανδρινής Εκκλησίας:
«Επιστολή κληρικών του Εξάρχου Αφρικής προς τον Αγιώτατο Πατριάρχη Κύριλλο και προς την Ιερά Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας: (Βλ. εδώ στα γαλλικά)
Οι κληρικοί του Πατριαρχείου Εξαρχίας απέστειλαν επιστολή στον Αγιώτατο Πατριάρχη Μόσχας και πασών των Ρωσιών Κύριλλο και στην Ιερά Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας, αναφέροντας ότι είναι ευγνώμονες που έγιναν δεκτοί στο Πατριαρχείο Μόσχας.
Προς τον Αγιώτατο Πατριάρχη Κύριλλο και την Ιερά Σύνοδο της Ορθοδόξου Εκκλησίας της Ρωσίας
«Οι καρδιές μας ξεχείλισαν από χαρά όταν εμείς, οι Αφρικανοί κληρικοί, μάθαμε ότι μας υποδέχθηκαν στην αγκαλιά της Αγίας Εκκλησίας στη Μόσχα.
»Θέλουμε όλος ο κόσμος να μάθει πόσο ευγνώμονες είμαστε σε σένα που μας απευθύνατε ένα χέρι βοηθείας.
»Διαφορετικά, θα είχαμε παραμείνει στη σκλαβιά της Εκκλησίας της Αλεξάνδρειας, και θα συνέχιζε να μας καθοδηγεί ένας ιεράρχης που δεν μας θεωρούσε καν άξιους του παραμικρού σεβασμού.
»Δεσμευόμαστε να είμαστε πιστοί, αφοσιωμένοι και ειλικρινείς, να εκπληρώνουμε με ζήλο το ιερατικό μας καθήκον.
»Για τη δόξα του Θεού, θα οικοδομήσουμε και θα αναπτύξουμε την Εκκλησία στην Αφρική. (…) Προσευχόμαστε επίσης για τη συνέχιση της επισκοπικής διακονίας του Σεβασμιότατου Λεωνίδα, του αρχιεπισκόπου και πατέρα μας.
»Συνεργαζόμενοι μαζί του, θα απελευθερώσουμε την Αφρική από τους σχισματικούς. Αμήν».
Το πρώτο πράγμα που ήλθε στο μυαλό του γράφοντος όταν διάβασε αυτή την… «χαρά κάθε πικραμένου» επιστολή των Αφρικανών κληρικών, ήταν το τραγουδάκι των «Σκαθαριών» Lucy in the Sky with Diamonds, όχι όμως σε σχέση με τους κληρικούς της Μαύρης Ηπείρου αλλά με εκείνον που παρέλαβε, διάβασε και ενέκρινε τη δημοσίευση της επιστολής στην επίσημη ιστοσελίδα του υπό τον μουσικολογιώτατο Τμήματος κλπ.!
Έτσι, ακόμα και αν κάποιοι χαρακτηρίζουν την εισπήδηση του εκκλησιαστικού βραχίονα της «αγίας Ρωσίας» στην Αφρική αήθη και αυθαίρετη, οι ταγοί της Ρωσικής Εκκλησίας θα αντιτάξουν το ατράνταχτο επιχείρημα ότι ο πατριάρχης Μόσχας, σαν άλλος Σπάρτακος, τέθηκε επικεφαλής της εξεγέρσεως των σκλάβων, οι οποίοι σκοπεύουν να κηρύξουν ανένδοτο αγώνα εναντίον του Πατριάρχου Αλεξανδρείας!
Τα συμπεράσματα είναι δικά σου, φίλτατε αναγνώστη της ΤΡΙΜΠΟΥΝΑΣ…
Στο μεταξύ, πριν ακόμα παρέλθει η πρώτη εβδομάδα της Σαρακοστής, ο αγιώτατος πατριάρχης Μόσχας συνεχίζει να κατακεραυνώνει τις «σκοτεινές δυνάμεις» που θέλουν να καταστρέψουν την αρραγή ενότητα του Ρωσικού και Ουκρανικού λαού, εννοείται πάντα εντός των πλαισίων της «αγίας Ρωσίας».
ο μουσικολογιώτατος πρόεδρος του Τμήματος κλπ. συνεχίζει τις εύθυμες επιθέσεις του εναντίον του Οικουμενικού Πατριαρχείου… με άλλα λόγια business as usual, όπως λένε και οι τρισκατάρατοι αγγλοσάξονες.
Κι ας θυσιάζονται καθημερινά δεκάδες ζωές στο βωμό των γεωπολιτικών συμφερόντων.
Εμείς, θα πρέπει να σκέφτονται εκεί στη Μόσχα καθώς προσεύχονται υπέρ της ειρήνης του σύμπαντος κόσμου, τον έχουμε δεμένο τον γάιδαρό μας!
Ένα σύντομο Υστερόγραφο: ο υπογράφων το παρόν πόνημα παρατήρησε με άδολη χαρά και ειλικρινή ανακούφιση, εφόσον από ότι φαίνεται το πρόβλημα επιβιώσεως λύθηκε, ότι το γνωστό «πύρινο» παπαγαλάκι του «ρωσικού κόσμου» άρχισε εκ νέου να αναδημοσιεύει τις λασπολογίες της «γ΄ Ρώμης»!
