Σε ρόλο “γιαλαντζί” Μαυρογιαλούρου εμφανίστηκε την Πέμπτη ο πρόεδρος της Νέας Δημοκρατίας, Κυριάκος Μητσοτάκης. Επισκέφθηκε καφενείο της Καλλιθέας κουβαλώντας μαζί του τηλεοπτικές κάμερες για να τον καταγράψουν που θα συζητά με τους ηλικιωμένους θαμώνες του.
Η αλήθεια είναι ότι ο ρόλος του λαϊκού ηγέτη δεν του ταιριάζει και δυσκολεύεται εξαιρετικά να πείσει ότι αυτό που κάνει το πιστεύει.
Άλλωστε ο ίδιος όπου βρεθεί και όπου σταθεί κομπορρημονεί τόσο για την “Αγία” οικογένεια του όσο ακόμη περισσότερο για τον εαυτό του, με αιχμή τις σπουδές του στο Kολλέγιο Αθηνών, στο Στάνφορντ και στο Χάρβαρντ.
Από τα πλάνα πάντως που μετέδωσαν οι τηλεοπτικοί σταθμοί, συμπέρασμα ουσιαστικό δεν προέκυψε για το τι πρόκειται να πράξει ο Κυριάκος Μητσοτάκης, υπέρ των συνταξιούχων και των χαμηλά εισοδηματικά τάξεων, αν γίνει πρωθυπουργός.
Να μπερδέψει προσπάθησε τα γεροντάκια, λέγοντας τους ότι δεν νοιάζεται αν αυτοί παίρνουν καλές συντάξεις, αλλά αν τα εγγόνια τους θα βρουν δουλειά για να μην χρειάζεται να τα χαρτζιλικώνουν οι παππούδες τους.
Ναι δεν ήταν ο “κλασσικός Μαυρογιαλούρος” που έταζε και ξαναέταζε λαγούς με πετραχήλια. Είναι ένας “γιαλαντζί” Μαυρογιαλούρος που θέλει να δείχνει ότι ανήκει στο λαό, αλλά δεν μπορεί να παίξει το ρόλο αυτό. Δεν είναι στο πετσί του.
Γόνος πλούσιας πολιτικής οικογένειας, με σπουδές στα ακριβότερα ελληνικά σχολεία και αμερικάνικα πανεπιστήμια, με δουλειά χωρίς καμία δυσκολία σε επενδυτικούς οίκους και μεγάλες τράπεζες και μετά πολιτικός με “προίκα” από τον πατέρα πρωθυπουργό και την αδελφή υπουργό.
Δεν του πάει λοιπόν ο ρόλος του λαϊκού πολιτικού και κακώς τον συμβουλεύουν να τον παίξει. Δεν έχει λαϊκό προφίλ. Γίνεται ένας “γιαλαντζί” Μαυρογιαλούρος. Θέλοντας και μη στο τέλος δεν θα μπορέσει να κρυφτεί. Θα του ξεφύγουν οι ακραίες νεοφιλελεύθερες απόψεις του, για απολύσεις, για ελαστική εργασία, για υπερκέρδη των πολυεθνικών, για ιδιωτική υγεία και παιδεία και πολλά άλλα.
Η αλήθεια είναι ότι πολλοί ηγέτες της κεντροδεξιάς παράταξης είχαν καταπληκτική επαφή με τον λαό, με τελευταίο τον Κώστα Καραμανλή. Ακόμη και ο πιο “σκληρός” Αντώνης Σαμαράς είχε λαϊκό πέρασμα. Επικοινωνούσαν με το λαό και ότι έλεγαν γινόταν πιστευτό. Ο Κυριάκος Μητσοτάκη, όμως, όχι. Σίγουρα είναι εχθρός του λαϊκισμού, αλλά δυστυχώς είναι και οπαδός τους ελιτισμού. Και αυτό φάινεται όσο και αν προσπαθεί να το κρύψει.
Επαναλαμβάνω πάντως για να μην παρεξηγηθώ. Ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν είναι ο “κλασσικός Μαυρογιαλούρος”. Γιαυτό και στους ηλικιωμένους είπε ότι:
“Εγώ δεν πρόκειται ποτέ να σταθώ μπροστά σας και να σας πω “Ξέρετε, την επόμενη μέρα, θα γυρίσω τις συντάξεις πίσω εκεί που ήταν”. Δεν θα το πω, γιατί δεν μπορώ να το κάνω. Και δεν πρόκειται να πω ψέματα. Θα σας πω μόνο ότι, όταν θα πάρει μπροστά για τα καλά η μηχανή της οικονομίας και θα έχουμε ανάπτυξη, τότε και το ασφαλιστικό μας σύστημα θα είναι σε καλύτερη κατάσταση».
Άλλα δεν συνέχισε για το τι θα συμβεί στην συνέχεια. Αυτή τη φορά κρατήθηκε. Την επόμενη, όμως, θα μπορέσει να κρύψει τις πραγματικές του απόψεις; Πάντως μικρή σημασία έχει. Και αυτό που είπε για μελλοντική ανάπτυξη τους συνταξιούχους μάλλον δεν τους ενδιαφέρει και δεν τους συγκινεί. Σήμερα τους νοιάζει να μπορούν να ζουν αξιοπρεπώς και ναι να δίνουν χαρτζιλίκι στα εγγόνια τους.