ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Η μεγαλύτερη δημοκρατία του πλανήτη, η Ινδία, ψηφίζει. 800 εκατομμύρια ψηφοφόροι προσέρχονται σε πάνω από 930 χιλιάδες εκλογικά κέντρα για να εκλέξουν τους 543 αντιπροσώπους της Βουλής του Λαού ή Lok Sabha, όπως λέγεται στα ινδικά.
Η Βουλή του Λαού, η Κάτω Βουλή δηλαδή, εκλέγεται απευθείας από τον ινδικό λαό και από αυτήν ορίζεται ο πρωθυπουργός της χώρας. Αντίθετα τα μέλη της Άνω Βουλής ορίζονται είτε από τον πρόεδρο της Ινδίας είτε από τις πολιτείες της ινδικής δημοκρατίας.
Η εκλογική διαδικασία για την ανάδειξη των αντιπροσώπων στην Βουλή του Λαού δεν έχει σχέση με καμία άλλη αντίστοιχη διαδικασία στον υπόλοιπο κόσμο.
Επειδή το ινδικό σύνταγμα προβλέπει ότι οι ψηφοφόροι δεν πρέπει να μετακινηθούν μακρύτερα των 2 χιλιομέτρων προκειμένου να ψηφίσουν, τα εκλογικά κέντρα είναι υποχρεωμένα να ταξιδέψουν για να βρουν τους ψηφοφόρους.
Ακόμη και με καμήλες μέσα από άνυδρες περιοχές και ερήμους μεταφέρονται οι εκλογικές κάλπες στα πιο απομακρυσμένα σημεία της τεράστιας χώρας.
Αυτό σημαίνει ότι οι εκλογές διαρκούν περί τις έξι εβδομάδες.
Ξεκίνησαν στις 7 Απριλίου και θα ολοκληρωθούν στις 16 Μαΐου. Παρά, όμως, την μακρόσυρτη εκλογική διαδικασία, οι ψήφοι θα καταμετρηθούν μέσα σε μια μόνο ημέρα, αποδεικνύοντας την αποτελεσματικότητα της κρατικής μηχανής της Ινδίας.
Η όλη διαδικασία ελέγχεται από την πανίσχυρη και ανεξάρτητη εκλογική επιτροπή, με επικεφαλής τον V. S. Sampath. Γιατί ο ρόλος της δεν περιορίζεται μόνο να ελέγξει το αδιάβλητο των εκλογών, αλλά να εκπαιδεύσει τους εκατομμύρια αγράμματους, φτωχούς και περιθωριοποιημένους Ινδούς πως να ψηφίσουν και να οδηγήσει στην κάλπη τον ινδικό γυναικείο πληθυσμό, που ζει στη σκιά της πανίσχυρης ινδικής οικογένειας.
Το κυβερνών κόμμα του Κογκρέσου, στους αρχηγούς του οποίου περιλαμβάνονται ο Νεχρού και η Ιντιρα Γκάντι φτάνει στις εκλογές με κατηγορίες για σκάνδαλα και διαφθορά, κάτι, βέβαια, ενδημικό στην χώρα αυτή.
Πρωθυπουργός είναι ο Manmohan Singh, ο οποίος διορίστηκε από την Σόνια Γκάντι, όταν η ίδια κέρδισε τις εκλογές του 2004, ως αρχηγός του Κόμματος του Κογκρέσου, αλλά αρνήθηκε να πάρει το χρίσμα του πρωθυπουργού. Ήταν η πρώτη φορά που πρωθυπουργός ορίστηκε κάποιος που ήταν μέλος της Άνω Βουλής, χωρίς να έχει τρέξει σε προεκλογικές διαδικασίες.
Ο Manmohan Singh είναι ο μεγάλος μεταρρυθμιστής της ινδικής οικονομίας. Άνοιξε την οικονομία της χώρας, ηρέμησε θρησκευτικές κορώνες ινδουιστών και μουσουλμάνων, έριξε γέφυρες προς τις ΗΠΑ, ισορρόπησε τις πάντα εύθραυστες σχέσεις με την Κίνα και ξήλωσε από την Ινδία την στάμπα της μεγάλης πρώην αποικίας της Μεγάλης Βρετανίας.
Από την άλλη δεν κατάφερε να τιθασεύσει τον πληθωρισμό, δεν τόλμησε βήματα που θα έσπαγαν πατροπαράδοτα ταμπού. Η περίπτωση του αποτρόπαιου βιασμού μιας κοπέλας το 2012, μέσα σε ένα λεωφορείο, έφερε στους δρόμους χιλιάδες Ινδές, καθώς αστυνομία και δικαιοσύνη κινήθηκαν με αργό βηματισμό για την τιμωρία των βιαστών.
Ο Narenda Modi, κυβερνήτης από το 2002 της πολιτείας Gujarat (πρωτεύουσα της η Κεράλα), είναι ο υποψήφιος του κόμματος που βρίσκεται στην αντιπολίτευση, του ινδουιστικού εθνικιστικού κόμματος Bharatiya Janata (BJP). Στη δωδεκαετία που κυβερνά, η Gujarat έχει σημειώσει τα καλύτερα ρεκόρ στην ανάπτυξη και την μείωση του αναλφαβητισμού. Οι σφυγμομετρήσεις τον δείχνουν να προηγείται του αντιπάλου του Rahul Gandhi, εγγονού της Ίντιρα Γκάντι και γιου της Σόνιας Γκαντι. Εντούτοις, και για τον Narenda Modi η νίκη δεν είναι ακόμη σίγουρη. Οι περί τα 150 εκατομμύρια Μουσουλμάνοι της Ινδίας -η μεγαλύτερη θρησκευτική μειονότητα σε χώρα του σύγχρονου κόσμου- τον κοιτούν καχύποπτα, καθώς δεν ανέκοψε τις επιθέσεις ινδουιστών εναντίον μουσουλμάνων στην πολιτεία του.
Για πολλούς αναλυτές αυτή η αναμέτρηση είναι η πιο σημαντική από την ανεξαρτησία της Ινδίας. 150 εκατομμύρια νέοι ψηφοφόροι προστίθενται φέτος στις ινδικές εκλογές.
Η πλειοψηφία τους μεγάλωσε μέσα σε μια ανερχόμενη οικονομία, με μεγάλες προσδοκίες. Ίσως, κάποια σημαντική μερίδα τους να φύγει από τα παραδοσιακά κόμματα προς νέα σχήματα, όπως το Aam Admi (Κοινός Άνθρωπος). Ιδρύθηκε το 2012 και έχει ανατρέψει τις κομματικές ισορροπίες στην πρωτεύουσα της χώρας το Νέο Δελχί. Ταυτόχρονα σε αυτές τις εκλογές είναι έκδηλη η τέραστια στροφή που έχει συντελεστεί στην Ινδία προς αμερικανόφερτα μοντέλα.
Προς λύπη των Βρετανών, που σταδιακά χάνουν τα παραδοσιακά ερείσματα στην στρατηγικής σημασίας ινδική χερσόνησο, οι Ινδοί πολιτικοί τώρα πια αντιγράφουν κατά κόρον επικοινωνιακά μοντέλα προεκλογικής καμπάνιας από τις αμερικανικές εκλογές. Αστέρες του Μπόλιγουντ και παίκτες του κρίκετ διασχιζουν την χώρα με ελικόπτερα, προεκλογικές συγκεντρώσεις δίκην τηλεοπτικού σόου διοργανώνονται σε άπειρα στάδια. Όπως στις ΗΠΑ έτσι και στην Ινδία η εικόνα πλέον λατρεύεται περισσότερο από την ουσία.
Η προσέγγιση αυτή μεταξύ Ινδίας – ΗΠΑ δεν περιορίζεται μόνο σε επικοινωνιακά επίπεδα, αλλά δείχνει να προχωρά σε πιο ουσιαστικά θέματα, όπως η πυρηνική τεχνολογία, η εκμετάλλευση της ΑΟΖ του Ινδικού ωκεανού, η τεχνολογία του διαστήματος. Η ανομολόγητη αυτή προσέγισση φάνηκε τώρα στην αναζήτηση του χαμένου Μπόινγκ των Μαλαισιανών αερογραμμών. Και αν η Ινδία μπορεί να κρατά αποστάσεις από τις ΗΠΑ, οι ΗΠΑ φαίνεται να μην μπορούν χωρίς την Ινδία. Είναι υποχρεωμένες να επιδιώξουν την ινδική φιλία, αντίβαρο στην Κίνα.
Η Ινδία ξέρει πολύ καλά ότι είναι η πιο δημοκρατική χώρα της ασιατικής ηπείρου. Οι φετινές ινδικές εκλογές έρχονται να υπενθυμίσουν σε όλη την ασιατική ήπειρο ότι αυτή υστερεί κατά πολύ σε δημοκρατικές διαδικασίες. Από την Σαουδική Αραβία, τα Εμιράτα και το Ιράν μέχρι την Κίνα, το Μιανμάρ και την Βόρεια Κορέα η δημοκρατία στην Ασία είναι είτε υπό διωγμό είτε υπό επιτήρηση. Κατά συνέπεια, η Ινδία, πέρα από αναμφισβήτητο γεωστρατηγικό παίκτη, σταδιακά αναδεικνύεται στον φυσικό σύμμαχο των δυτικών δημοκρατικών κυβερνήσεων, χωρίς κανένα αίσθημα κατωτερότητας ως πρώην αποικία. Η στιγμή που θα ζητήσει να είναι μόνιμο μέλος του Συμβουλίου Ασφαλείας των Ηνωμένων Εθνών μοιάζει να έχει έρθει πιο κοντά.
