ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Νέα έκθεση από το Κέντρο Άλμα (Alma Center) αποκαλύπτει την οριστική στρατηγική μετατόπιση του Ισραήλ μετά την 7η Οκτωβρίου: το Ισραήλ δεν περιμένει πλέον τον εχθρό να χτυπήσει πρώτος. Από τα σύνορα του Λιβάνου έως την καρδιά του Ιράν, η νέα πολιτική είναι απλή: καταστροφή της απειλής πριν αυτή ξυπνήσει.
Σύμφωνα με την εκτενή νέα έκθεση του Κέντρου Άλμα, η πολιτική που καθοδηγούσε το Ισραήλ για πάνω από δύο δεκαετίες έχει επισήμως εγκαταλειφθεί.
Μέχρι την 7η Οκτωβρίου, το Ισραήλ ακολουθούσε μια στρατηγική «περιορισμού» (containment), με γνώμονα την αρχή «ησυχία με κάθε κόστος».
Στο πλαίσιο αυτής της παλαιάς δοктρινας, το Ισραήλ απαντούσε στις επιθέσεις, αλλά σπάνια ξεκινούσε δράση για την εξουδετέρωση των απειλών που συγκεντρώνονταν.
Αυτή η εποχή τελείωσε.
Από τον περιορισμό στην προληπτική δράση
Μετά τη σφαγή της 7ης Οκτωβρίου, η αντίληψη ασφαλείας του Ισραήλ υπέστη πλήρη μεταμόρφωση.
Το κράτος έχει μεταβεί σε μια προληπτική-αποτρεπτική πολιτική.
Ο στόχος δεν είναι πλέον η διαχείριση της σύγκρουσης, αλλά η εξουδετέρωση των απειλών στην αρχή τους, προτού ο εχθρός μπορέσει να αναπτύξει ισχύ ή να κλιμακώσει την κατάσταση.
Ενώ διεθνείς επικριτές και ξένα Μέσα συχνά την περιγράφουν ως αχαλίνωτη επιθετικότητα ή προσπάθεια για περιφερειακή ηγεμονία, η έκθεση υποστηρίζει ότι πρόκειται για μια αναγκαία τακτική επιβίωσης έναντι εχθρών που δεν τηρούν τους κανόνες.
Άμυνα μέσω Επίθεσης: Η σκληρή λογική
Η στρατηγική που υιοθετήθηκε τους τελευταίους δύο μήνες είναι υπολογισμένη και όχι παρορμητική.
Δεν πηγάζει από επιθυμία εδαφικής κατάκτησης, αλλά από επείγουσες ανάγκες εθνικής ασφάλειας.
Η λογική είναι ωμή: εξουδετέρωση των δυνητικών δυνατοτήτων του εχθρού προτού εκδηλωθούν οι προθέσεις του, οι οποίες είναι αδύνατο να προβλεφθούν.
Το Ισραήλ δεν είναι πλέον πρόθυμο να «απορροφά» πιθανές απειλές.
Στόχος είναι να κοπεί το κεφάλι του φιδιού προτού χτυπήσει, γλιτώνοντας τη χώρα από ένα πολύ υψηλότερο αιματηρό τίμημα αργότερα.
Ταυτόχρονα, το Ισραήλ παραμένει ανοιχτό σε διπλωματικές οδούς, υπό την προϋπόθεση ότι ικανοποιούνται οι απαιτήσεις ασφαλείας.
Τα μέτωπα: Άμυνα 360 μοιρών
Λίβανος
Από την έναρξη της λεγόμενης «εκεχειρίας», οι Ισραηλινές Αμυντικές Δυνάμεις (IDF) δεν έχουν σταματήσει να δρουν.
Το Ισραήλ διεξάγει καθημερινές αεροπορικές επιδρομές και χερσαίες εφόδους για να αποτρέψει τη Χεζμπολάχ (Hezbollah) από το να αναδιοργανωθεί.
Τα στατιστικά: Από την έναρξη της εκεχειρίας, έχουν πραγματοποιηθεί πάνω από 670 αεροπορικές επιδρομές και περισσότερες από 200 στοχευμένες εξουδετερώσεις στελεχών της Χεζμπολάχ (πλέον σχεδόν 30 από άλλες ομάδες όπως η Χαμάς).
Ο στόχος: Διατήρηση των επιτευγμάτων του πολέμου και διατήρηση της Χεζμπολάχ αδύναμης, ώστε να μην μπορέσει να ανακατασκευάσει την τρομοκρατική της υποδομή, η οποία συχνά κρύβεται πίσω από πολιτικές καλύψεις.
Συρία
Με το νέο καθεστώς να δυσκολεύεται να επιβάλει την τάξη, το Ισραήλ έχει εντοπίσει ένα κενό που ευνοεί την τρομοκρατία.
Δραστηριοποιείται στη νότια Συρία για την εξουδετέρωση τρομοκρατικών πυρήνων (που υποστηρίζονται από το Ιράν, τη Χεζμπολάχ, το ISIS και άλλους), εστιάζοντας στην παρεμπόδιση της λαθραίας διακίνησης όπλων και στη διαχείριση βίαιων συγκρούσεων που απειλούν τους συμμάχους του Ισραήλ.
Η ζώνη ασφαλείας: Η φυσική παρουσία του Ισραήλ σε στρατηγικά σημεία στον Λίβανο και σε τουλάχιστον 9 σημεία στην συριακή ζώνη ασφαλείας δεν αποτελεί πολιτική αρπαγή γης, αλλά αναγκαιότητα ασφαλείας για την απομάκρυνση των απειλών από τη «γραμμή επαφής» και την προστασία των ισραηλινών κοινοτήτων στα σύνορα.
Ιράν
Το χτύπημα στο Ιράν ήταν το απόλυτο προληπτικό μέτρο. Σχεδιάστηκε για να σταματήσει το Ιράν από το να γίνει μια πυρηνική δύναμη που θα αποτελούσε υπαρξιακή απειλή.
Το καθοδηγητικό ερώτημα της νέας δοктρινας είναι: Είναι καλύτερο να περιμένουμε να υλοποιηθεί η πυρηνική απειλή ή να χτυπήσουμε τώρα;
Η έκθεση του Κέντρου Άλμα καταλήγει στο συμπέρασμα ότι αυτή η αποφασιστική στάση, μακριά από το να είναι «πολεμοκάπηλη», προάγει στην πραγματικότητα την περιφερειακή σταθερότητα.
Συντρίβοντας τις απειλές νωρίς, το Ισραήλ ενισχύει τις μετριοπαθείς δυνάμεις στην περιοχή και ανοίγει τον δρόμο για μελλοντικές συμφωνίες ομαλοποίησης που μπορούν να υπογραφούν μόνο με ένα ισχυρό, νικηφόρο Ισραήλ.
