ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Οι απεσταλμένοι του Προέδρου των ΗΠΑ, Ντόναλντ Τραμπ, Τζάρεντ Κούσνερ και Στιβ Ουίτκοφ, περιέγραψαν τις διαπραγματεύσεις που οδήγησαν στη «Συμφωνία Ειρήνης Τραμπ», το πρόσφατο ισραηλινό πλήγμα στη Ντόχα και τη συναισθηματική επιστροφή των ομήρων.
Οι δύο άνδρες μίλησαν σε αποκλειστική συνέντευξη στην εκπομπή «60 Minutes» του CBS, η οποία προβλήθηκε την Κυριακή 19/10.
Η συνέντευξη, που μαγνητοσκοπήθηκε λίγες μόλις ημέρες πριν η Χαμάς παραβιάσει την εκεχειρία με επίθεση αντιαρματικών, διατηρεί έντονη επικαιρότητα.
Ως απεσταλμένοι και μεσολαβητές του Τραμπ, οι δύο άνδρες μοιράστηκαν παρασκηνιακές λεπτομέρειες των συνομιλιών κατάπαυσης του πυρός: από το «σοκ και το αίσθημα προδοσίας» που ένιωσαν για το πλήγμα στη Ντόχα έως την επίσκεψή τους στη Γάζα, όπου περιέγραψαν την ανακούφιση που ένοιωσαν βλέποντας τους ομήρους να επιστρέφουν στα σπίτια τους.
«Το Ισραήλ έχανε τον έλεγχο»
Το πλήγμα στη Ντόχα, όπως δήλωσαν, τους άφησε με την αίσθηση ότι είχαν εξαπατηθεί, ενώ σημείωσαν ότι ο Τραμπ πίστευε πως το Ισραήλ «έχανε τον έλεγχο», ένα σχόλιο που καθόρισε μεγάλο μέρος της συζήτησης.
Ο Κούσνερ και ο Ουίτκοφ αναμενόταν να επιστρέψουν στο Ισραήλ τη Δευτέρα 20/10 για να διασφαλίσουν τη διατήρηση της εκεχειρίας και να προωθήσουν τη «Φάση Β» του σχεδίου.
Ερωτηθείς εάν η Χαμάς τηρούσε τη συμφωνία, ο Κούσνερ απάντησε: «Πρώτα απ’ όλα, είναι η Μέση Ανατολή, οπότε όλοι παραπονιούνται για τα πάντα».
Και συνέχισε: «Από όσα βλέπουμε και μας μεταφέρουν οι μεσολαβητές, προς το παρόν την τηρούν.
»Αυτό μπορεί να καταρρεύσει ανά πάσα στιγμή, αλλά αυτή τη στιγμή, έχουμε δει ότι επιδιώκουν να τιμήσουν τη συμφωνία τους».
Η δημοσιογράφος Σταλ πίεσε περαιτέρω: «Η Χαμάς χρησιμοποιεί τώρα όπλα για να εκτελέσει ανθρώπους που αντιλαμβάνεται ως εχθρούς της στη Γάζα. Και χρησιμοποιεί επίσης τα όπλα της για να επανεγκαθιδρυθεί ως η οντότητα που κυβερνά τη Γάζα. Κινείται προς το κενό εξουσίας».
Ο Κούσνερ απάντησε: «Η Χαμάς αυτή τη στιγμή κάνει ακριβώς αυτό που θα περίμενε κανείς από μια τρομοκρατική οργάνωση: να προσπαθήσει να ανασυσταθεί και να ανακαταλάβει τις θέσεις της.
»Η επιτυχία ή η αποτυχία αυτού θα εξαρτηθεί από το εάν το Ισραήλ και αυτός ο διεθνής μηχανισμός είναι σε θέση να δημιουργήσουν μια βιώσιμη εναλλακτική λύση.
»Εάν επιτύχουν, η Χαμάς θα αποτύχει και η Γάζα δεν θα αποτελεί απειλή για το Ισραήλ στο μέλλον».
Η κρίσιμη συμβολή των Καταριανών
Η συνέντευξη κάλυψε επίσης το ζήτημα της συγγνώμης που ζήτησε ο Πρωθυπουργός Μπενιαμίν Νετανιάχου στον Λευκό Οίκο, παρουσία του Καταριανού Πρωθυπουργού, ενώ ο Τραμπ παρακολουθούσε την εκτέλεση των συμφωνηθέντων.
Ο Κούσνερ παρατήρησε ότι ο ηγέτης του Κατάρ «ένιωσε ότι δεν ενεργούσαμε προς τα μακροπρόθεσμα συμφέροντά του».
Ο Ουίτκοφ πρόσθεσε: «Παρεμπιπτόντως, αυτό είχε μεταστατικό αποτέλεσμα, επειδή οι Καταριανοί ήταν κρίσιμοι για τη διαπραγμάτευση, όπως και οι Αιγύπτιοι και οι Τούρκοι.
»Και είχαμε χάσει την εμπιστοσύνη των Καταριανών. Και έτσι η Χαμάς πέρασε στην παρανομία, και ήταν πολύ, πολύ δύσκολο να επικοινωνήσουμε μαζί της».
Η Σταλ ρώτησε: «Διαχειριζόσασταν τις προτάσεις σας προς τη Χαμάς μέσω των Καταριανών».
Ο Ουίτκοφ απάντησε: «Απολύτως… και έγινε πολύ, πολύ εμφανές πόσο σημαντικός και πόσο κρίσιμος ήταν αυτός ο ρόλος».
Μία αναγκαστική συγγνώμη;
Στη συνέχεια, η Σταλ ρώτησε για την κλήση του Τραμπ στον Νετανιάχου μετά το πλήγμα στη Ντόχα, λέγοντας:
«Αλλά συνέβη κάτι που έφερε τους Καταριανούς πίσω. Και αυτή ήταν η τηλεφωνική κλήση που νομίζω ότι ο Πρόεδρος Τραμπ ανάγκασε στην πραγματικότητα τον Νετανιάχου να κάνει στους Καταριανούς».
Ο Ουίτκοφ δίστασε: «Δεν θα έλεγα “ανάγκασε”». Συνέχισε: «Η συγγνώμη έπρεπε να συμβεί. Απλώς έπρεπε. Δεν θα προχωρούσαμε χωρίς αυτή τη συγγνώμη. Και ο Πρόεδρος του είπε: “Οι άνθρωποι ζητούν συγγνώμη”.
»Θυμάμαι να λέει, “Εγώ ζητώ συγγνώμη μερικές φορές”. Μιλώ για τον Πρόεδρο Τραμπ».
Αλλαγή στην οπτική της Χαμάς
Αργότερα στη συνέντευξη, ο Ουίτκοφ περιέγραψε πώς αυτός και ο Κούσνερ προώθησαν τις διαπραγματεύσεις αλλάζοντας την οπτική της Χαμάς σχετικά με την αξία των ομήρων για εκείνη.
Είπε: «…η ιδέα ήταν να πειστούν όλοι ότι εκείνοι οι 20 Ισραηλινοί όμηροι που ήταν ζωντανοί δεν αποτελούσαν πλέον περιουσιακό στοιχείο για τη Χαμάς. Ήταν μια υποχρέωση».
Η Σταλ ρώτησε πώς είχαν καταστεί υποχρέωση για τη Χαμάς. Ο Κούσνερ απάντησε:
«Τι κέρδισε η Χαμάς κρατώντας αυτούς τους ομήρους; Είχατε δεκάδες χιλιάδες Παλαιστινίους που σκοτώθηκαν σε αυτούς τους πολέμους.
»Έχετε τη μισή Γάζα, ή περισσότερο από τη μισή, εντελώς κατεστραμμένη. Και ποιο ήταν το κέρδος;»
Η κατ’ ιδίαν διαπραγμάτευση
Η συζήτηση προχώρησε σε μία από τις μεγαλύτερες αλλαγές στη στρατηγική των διαπραγματεύσεων ειρήνης.
Για πρώτη φορά κατά τη διαδικασία μεσολάβησης, ο Κούσνερ και ο Ουίτκοφ έλαβαν την έγκριση του Τραμπ να μιλήσουν απευθείας με τον Χαλίλ αλ-Χάγια, επικεφαλής της διαπραγματευτικής αντιπροσωπείας της Χαμάς, ο οποίος ήταν μεταξύ εκείνων που στοχοποιήθηκαν στο πλήγμα της Ντόχα και έχασε τον γιο του από την έκρηξη.
Σκοπός ήταν να δείξουν στη Χαμάς ότι ο Τραμπ προσωπικά εγγυόταν τη συνέχιση της συμφωνίας.
Ο Ουίτκοφ αφηγήθηκε: «Του είπαμε ότι στηρίζουμε αυτή τη συμφωνία. Δεν θα επιτρέψουμε σε καμία πλευρά να την παραβιάσει. Και οι δύο θα αντιμετωπιστούν δίκαια».
Και συνέχισε: «Του εκφράσαμε τα συλλυπητήριά μας. Του είπα ότι είχα χάσει κι εγώ έναν γιο, είμαστε και οι δύο πατέρες που θάψαμε τα παιδιά μας». (Ο γιος του Ουίτκοφ, Άντριου, πέθανε από υπερβολική δόση στα 22 του).
Ο Κούσνερ μίλησε για την κοινή στιγμή πένθους, θυμούμενος: «Όταν ο Στιβ και εκείνος (ο Χαλίλ αλ-Χάγια) μίλησαν για τους γιους τους, η συνομιλία μετατράπηκε από διαπραγμάτευση με μια τρομοκρατική ομάδα σε θέαση δύο ανθρώπων να δείχνουν ένα είδος ευάλωτοτητας ο ένας στον άλλο».
Η Σταλ ρώτησε αν ήταν αλήθεια ότι μόλις συμφωνήθηκε η συμφωνία, οι Ισραηλινοί και οι Καταριανοί άρχισαν να αγκαλιάζονται, και ο Κούσνερ χαμογέλασε. «Απολύτως, και σκέφτηκα, μακάρι να μπορούσε να το δει αυτό ο κόσμος», είπε.
Γάζα: «Έμοιαζε σαν να είχε εκραγεί ατομική βόμβα»
Ο Κούσνερ και ο Ουίτκοφ περιέγραψαν επίσης την επίσκεψή τους στη Γάζα με τον αναπληρωτή του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου των IDF, Αντιστράτηγο Χέρζι Χαλέβι, τον Αντιστράτηγο Εγιάλ Ζαμίρ.
«Έμοιαζε σαν να είχε εκραγεί ατομική βόμβα», είπε ο Κούσνερ. «Άνθρωποι περπατούσαν πίσω εκεί που ήταν κάποτε τα σπίτια τους, έστηναν σκηνές. Ήταν σπαρακτικό. Δεν έχουν πού να πάνε».
Όταν η Σταλ ρώτησε, έχοντας πλέον εμπειρία στο πεδίο, εάν το ζευγάρι θα χαρακτήριζε τις ισραηλινές ενέργειες γενοκτονικές, ο Ουίτκοφ απάντησε έντονα, δηλώνοντας: «Όχι, απολύτως όχι. Ήταν πόλεμος».
Ο Ουίτκοφ ρωτήθηκε επίσης για τις αποδοκιμασίες που δέχτηκε ο Νετανιάχου σε συγκέντρωση στην Πλατεία των Ομήρων. Είπε ότι δεν συμμερίζεται την άποψη του πλήθους:
«Νομίζω ότι εκείνος (ο Νετανιάχου) οδήγησε τη χώρα του μέσα από πραγματικά δύσκολες συνθήκες».
Η Σταλ αντέτεινε, λέγοντας: «Ο κόσμος πιστεύει ότι παρέτεινε την κράτηση των ομήρων για το δικό του πολιτικό μέλλον». Ο Ουίτκοφ απάντησε ότι δεν πιστεύει πως αυτό είναι αλήθεια.
Επιχειρηματικές Σχέσεις με τα Κράτη του Κόλπου
Η Σταλ στη συνέχεια έστρεψε την ερώτησή της προς μια πιο προσωπική διαμάχη για τον Ουίτκοφ και τον Κούσνερ. Είπε:
«Λοιπόν, έχετε κάνει και οι δύο πολλές δουλειές με τα κράτη του Κόλπου, δισεκατομμύρια και δισεκατομμύρια δολάρια σε επιχειρήσεις.
»Και κάνατε μέρος των δουλειών ενώ συνεχιζόταν αυτή η διαπραγμάτευση, και αυτό έχει εγείρει ορισμένα ζητήματα σύγκρουσης συμφερόντων.
»Εννοώ, μια θολή γραμμή μεταξύ του τι κάνετε όσον αφορά την εξωτερική πολιτική και του οικονομικού οφέλους από όσα συμβαίνουν».
Ο Κούσνερ απάντησε: «…κανείς δεν έχει επισημάνει περιπτώσεις όπου ο Στιβ ή εγώ έχουμε επιδιώξει πολιτικές ή έχουμε κάνει κάτι που δεν ήταν προς το συμφέρον της Αμερικής».
Ο Ουίτκοφ πρόσθεσε ότι δεν ασχολείται πλέον με επιχειρήσεις.
Η Σταλ αντέδρασε, λέγοντας: «Αλλά η οικογένειά σας ασχολείται», και ο Ουίτκοφ απάντησε: «Έχω αποκοπεί. Δεν παίρνω μισθό. Χρηματοδοτώ τα πάντα μόνος μου».
Ο Κούσνερ ολοκλήρωσε αυτή τη σειρά ερωτήσεων, λέγοντας: «Αυτό που οι άνθρωποι αποκαλούν συγκρούσεις συμφερόντων, ο Στιβ και εγώ το αποκαλούμε εμπειρία και σχέσεις εμπιστοσύνης που έχουμε σε όλο τον κόσμο.
»Αν ο Στιβ κι εγώ δεν είχαμε αυτές τις βαθιές σχέσεις, η συμφωνία που καταφέραμε να ολοκληρώσουμε και απελευθέρωσε αυτούς τους ομήρους δεν θα είχε συμβεί».
Η επιστροφή στο σπίτι
Όταν η Σταλ ρώτησε τον Ουίτκοφ πώς ένιωσε παρακολουθώντας τους ομήρους να επιστρέφουν σπίτι μια εβδομάδα νωρίτερα, ο Ουίτκοφ είπε:
«Ενθουσιασμένος. Ενθουσιασμένος. Και σκεφτόμουν: “Τι θα είχα νοιώσει όταν έλαβα το τηλεφώνημα από το νοσοκομείο Cedars-Sinai ότι ο γιος μου είχε πεθάνει;”. Αν το τηλεφώνημα από αυτούς ήταν: “Δεν πέθανε… τον αναζωογονήσαμε”, και όλοι αυτοί οι άνθρωποι δέχονταν αυτού του είδους το τηλεφώνημα». «Τα παιδιά τους επέστρεφαν σπίτι».
