ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Τα μέλη του Ισλαμικού Κράτους (ISIS) στο στρατόπεδο Χολ στη βορειοανατολική Συρία χρησιμοποιούν ανήλικα αγόρια για αναπαραγωγή, υποστήριξε η ειδησεογραφική ιστοσελίδα al-Monitor την Τετάρτη.
Οι ισχυρισμοί βασίζονται σε συνεντεύξεις με διαχειριστές στρατοπέδων, εκπαιδευτικούς, καθώς και ορισμένα από τα παιδιά που έχουν συνουσιαστεί.
Σύμφωνα με το δημοσίευμα, οι πιο ριζοσπαστικές γυναίκες στο στρατόπεδο Χολ αναγκάζουν τα νεαρά αγόρια να κοιμούνται με μεγαλύτερες γυναίκες για να τις εμποτίσουν.
«Στόχος τους είναι να επεκτείνουν τον πληθυσμό του Ισλαμικού Κράτους για να διασφαλίσουν ότι το σύνθημά τους, «Dawla Baqiya» [το «Κράτος θα παραμείνει»], θα εκπληρωθεί», λέει ένας αξιωματικός ασφαλείας του στρατοπέδου.
Οι φρουροί του στρατοπέδου λένε ότι έχουν πληροφορίες για μωρά που γεννήθηκαν στον καταυλισμό από το 2019, όταν η πλειονότητα των αμάχων και των γυναικοπαίδων του Ισλαμικού Κράτους μεταφέρθηκαν εκεί μετά την πτώση του αυτοαποκαλούμενου χαλιφάτου του ISIS στην περιοχή της Ντέιρ Αλ Ζου στην ανατολική Συρία.
Τα αγόρια στο στρατόπεδο Χολ μεγαλώνουν με πλύση εγκεφάλου για την ιδεολογία του ISIS και με εκπαίδευση σε πολεμικές τέχνες, είπε ο αξιωματικός ασφαλείας στο al-Monitor.
Πολλά αγόρια έχουν δεχτεί εκτεταμένη βία, συμπεριλαμβανομένων δολοφονιών και σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
«Έχουμε λοιπόν κανόνες για να ξεχωρίσουμε τα αγόρια όταν γίνονται 12 περίπου ή αν συμπεριφέρονται βίαια».
Μερικά παιδιά μεταφέρθηκαν σε ένα από τα δύο κέντρα αποκατάστασης που διαχειρίζεται η Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας (AANES), όπως το Χούρι, το Ορκές και το Χαλάτ.
Το κέντρο Χούρι άνοιξε το 2017 στην περιοχή Τελ Μαρούφ στη βορειοανατολική Συρία.
Είναι το πρώτο κέντρο που έχει οριστεί για την αποκατάσταση των παιδιών των μελών του Ισλαμικού Κράτους για να τα βοηθήσει να εγκαταλείψουν τις εξτρεμιστικές ιδεολογίες και να επανενταχθούν στις κοινωνίες.
Το κέντρο φιλοξενεί παιδιά ηλικίας 12-18 ετών.
Το Χαλάτ για την αποκατάσταση και τη φροντίδα παιδιών των οποίων οι γονείς είναι είτε νεκροί τζιχαντιστές του ISIS, είτε κρατούνται σε φυλακές υπό την επίβλεψη των Συριακών Δημοκρατικών Δυνάμεων (SDF) άνοιξε τον Οκτώβριο του 2021 από την AANES.
Το Ορκές, άνοιξε τις πόρτες του στα τέλη του περασμένου έτους. Φιλοξενεί πάνω από 50 παιδιά, ιδιαίτερα αυτά των αλλοδαπών γυναικών.
Στα δύο κέντρα αποκατάστασης τα αγόρια εκπαιδεύονται και λαμβάνουν επαγγελματική ψυχολογική υποστήριξη.
Ωστόσο, τα παιδιά που βοηθούνται αυτή τη στιγμή είναι λίγα στον αριθμό σε σύγκριση με τους σχεδόν 40.000 ανήλικους που συνδέονται με το Ισλαμικό Κράτος (ISIS) και κρατούνται σε στρατόπεδα και φυλακές της βορειοανατολικής Συρίας.
Οι διοικήσεις των κέντρων διαμαρτύρονται για έλλειψη υποστήριξης από ξένες κυβερνήσεις και ΜΚΟ.
Ορισμένες ομάδες ανθρωπίνων δικαιωμάτων επέκριναν αυτά τα κέντρα επειδή κρατούν τα παιδιά μακριά από τις μητέρες τους, με τις οποίες μπορούν να επικοινωνήσουν μέσω WhatsApp μόνο μία φορά κάθε δύο εβδομάδες.
Ο διαχειριστής του Ορκές αντέδρασε σε μια συνέντευξη στο Al-Monitor, καταδικάζοντας τις κυβερνήσεις που κηρύττουν «σουηδικά πρότυπα ανθρωπίνων δικαιωμάτων» σε «μια εμπόλεμη ζώνη στη Μέση Ανατολή».
«Χρειαζόμαστε πολλά άλλα κέντρα σαν αυτό. Αλλά πώς μπορούμε να τα φτιάξουμε αν δεν έχουμε τα μέσα;» ρώτησε.
«Η βοήθεια που θέλουμε δεν είναι μόνο υλική ή οικονομική», είχε πει ο διαχειριστής του κέντρου Χούρι στο Κέντρο Πληροφοριών της Ροτζάβα (σ.σ. συριακό Κουρδιστάν) σχεδόν πριν από τρία χρόνια.
«Για παράδειγμα, θα θέλαμε οι άνθρωποι που έχουν γνώση της ψυχολογίας και των θεμάτων που αφορούν την εργασία μας να βοηθήσουν στην εκπαίδευση των δασκάλων μας, ώστε να μπορούμε να βελτιώσουμε την προσέγγισή μας με τα παιδιά και την εκπαίδευση που παρέχουμε».
Μέχρι στιγμής, εξωτερική βοήθεια δεν έχει φτάσει.
Επιπλέον, δεν υπάρχει σαφής περιγραφή του τι θα συμβεί με τα παιδιά μόλις γίνουν 18 ετών.
«Η κατάθλιψη και το άγχος είναι χρόνιες ασθένειες», αναφέρει το Al-Monitor.
«Μερικά από τα αγόρια έχουν σκέψεις αυτοκτονίας».
Πολλά παιδιά από γυναίκες που γεννήθηκαν στο εξωτερικό είναι αλλοδαποί υπήκοοι και θα πρέπει επομένως να επαναπατριστούν. Αλλά οι περισσότερες χώρες αργούν να το κάνουν.
