ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου η Κύπρος ψηφίζει για νέο Αρχιεπίσκοπο. Στη συνέχεια, από τους τρεις πρώτους σε σταυρούς, η Ιερά Σύνοδος θα επιλέξει τον νέο προκαθήμενο της Εκκλησίας της Κύπρου.
Η Ελλάδα ορθότατα, Πολιτεία ή Εκκλησία, δεν έχουν αναμιχθεί στις εκλογές. Κι όσοι διαδίδουν «προτιμήσεις» της Αθήνας μάλλον δικά τους παιχνίδια κάνουν παρά τις επιθυμίες του εθνικού κέντρου εκπροσωπούν. Ο λαός της Κύπρου θα αποφασίσει.
Ωστόσο, λίγες ημέρες πριν την κάλπη που θα αναδείξει προκαθήμενο, οφείλουμε να καταθέσουμε μερικές τίμιες και καθαρές σκέψεις.
Κανενός Κυπρίου ιεράρχη ο πατριωτισμός δεν αμφισβητείται. Ούτε η προσφορά του στον λαό.
Το ζητούμενο όμως και όχι μόνο για την Κύπρο αλλά για ολόκληρο το έθνος, είναι να επιλεγεί ο καταλληλότερος, ο ικανότερος, ο ωφελιμότερος.
Όχι μόνο για τα εκκλησιαστικά ζητήματα αλλά και για τα εθνικά.
Ας μην έχουμε αυταπάτες. Η Κύπρος είναι το τελευταίο άπαρτο, αν και ακρωτηριασμένο, οχυρό του Ελληνισμού στη Μέση Ανατολή, στην Ανατολική Μεσόγειο.
Το ποιος θα είναι ο επόμενος εκκλησιαστικός ηγέτης της Κύπρου αφορά πρωτίστως τα εθνικά ζητήματα, τα εθνικά συμφέροντα και τους εθνικούς σχεδιασμούς.
Αφορά ποιος θα είναι εγγυητής του έθνους και της ελληνο-ορθοδοξίας, αλλά και του δυτικού πολιτισμού, στη Μέση Ανατολή, ποιος θα εγγυηθεί την Κύπρο «γέφυρα» μεταξύ Δύσης και Εγγύς Ανατολής, ποιος θα φέρει τη Δύση κοντά με την Αντιόχεια, τον Λίβανο και τα Ιεροσόλυμα.
Ποιος θα σταθεί πυλώνας ακλόνητος απέναντι στον ρωσικό παράγοντα που τα τελευταία 150 χρόνια προσπαθεί να «καταλάβει» τα δύο αρχαία Πατριαρχεία του Λεβάντε και να μεταλλάξει τους Ελληνορθόδοξους πληθυσμούς Συρίας, Λιβάνου, Ισραήλ, Παλαιστίνης και Ιορδανίας, πάνω από 2 εκατ. ανθρώπους, από Έλληνες αραβόφωνους, απόγονους Ελλήνων και Ρωμαίων, σε Άραβες χριστιανούς, ώστε να τους ορίζει και να τους εξουσιάζει η Μόσχα μέσω της ανθελληνικής αίρεσής της του «Ρωσικού Κόσμου».
Εδώ λοιπόν χρειάζεται ένας εκκλησιαστικός ηγέτης νέος, γεμάτος ενέργεια, γεμάτος τόλμη και θάρρος, μορφωμένος και πολύγλωσσος, άνδρας ελληνικής συνείδησης και ορθόδοξης ενσυναίσθησης, ακτιβιστής, σφυρηλατημένος στην ανθρωπιά και στην πρώτη γραμμή.
Ένας εκκλησιαστικός ηγέτης που αφενός μεν θα συμβάλει στην αποκατάσταση του σεβασμού του Οικουμενικού Πατριαρχείου στο Λεβάντε και αφετέρου, στο όνομα του δυτικού πολιτισμού, του οποίου πυλώνας είναι η ελληνοορθοδοξία και όχι η ρωσική δεισιδαιμονία, να είναι συνεργός στην αφύπνιση του ελληνικού πνεύματος στην περιοχή, δηλαδή του Ελληνισμού που λειτουργεί ως συγκολλητική ουσία μεταξύ των λαών.
Και παράλληλα, μέσα από την εκπλήρωση αυτής της ιερής και εθνικής αποστολής, ο επόμενος εκκλησιαστικός ηγέτης της Κύπρου έχει να συμβάλλει περαιτέρω στην αναβάθμιση της Κυπριακής Δημοκρατίας στον ρόλο της ως οχυρό του Ελληνισμού και της Δύσης στην περιοχή.
Η Κύπρος και οι Έλληνες της Κύπρου μόνο ωφελημένοι θα είναι.
Οι Ελληνοκύπριοι, ως Έλληνες γείτονες και αναπόσπαστο μέρος της περιοχής, θα έχουν κεντρικό ρόλο στη νέα αρχιτεκτονική. Αρκεί να επιλέξουν σοφά και όχι επιπόλαια ή θυμικά, αρκεί να δουν τη θέση τους στον χάρτη.
Εξάλλου την Κύπρο δεν την αποικίσαμε στην απώτερη αρχαιότητα για άλλο λόγο, αλλά επειδή οι πρόγονοί μας είχαν συνειδητοποιήσει ότι από την Κύπρο το έθνος μας θα εξασφάλιζε τη στρατηγική ηγεσία της Ανατολικής Μεσογείου, μια ηγεσία που σήμερα περισσότερο από ποτέ καλείται να είναι δυτική, ειρηνοποιός και φωτοδότρα.
Εκείνοι που νομίζουν ότι η Κύπρος μας είναι μία «επαρχιακή» κατάσταση και την αντιμετωπίζουν ως τέτοια, ή μόνο στείρα εκκλησιαστικά, μάλλον τα δικά τους επαρχιώτικα κόμπλεξ εκφράζουν και την ιδρυματοποίησή τους σε μικρόκοσμους όπου αισθάνονται σπουδαίοι.
Αυτοί οι μικρόνοες ιδρυματοποιημένοι «επαρχιώτες» αδυνατούν να κατανοήσουν τους εθνικούς σχεδιασμούς και ούτε τους ενδιαφέρουν.
Σήμερα κρίνεται η ηγεσία που διεκδικεί το έθνος μας από τον Δούναβη μέχρι τις ακτές του Λεβάντε, μία ηγεσία που του ανήκει μέσα από την ιστορία και την αλήθεια και συνάμα κρίνεται η επιβίωσή μας που απειλείται από μικροπολιτικούς, από βυζαντινισμούς και ανθρωπάκια.
Σε αυτή την κρίσιμη για τον Ελληνισμό και τη μεγάλη μας πατρίδα εποχή είναι εθνική αναγκαιότητα να εκλεγεί αρχιεπίσκοπος Κύπρου ο Ταμασού Ησαΐας.
Ένας άνδρας του σήμερα και του αύριο, όχι του χτες, ένας ιεράρχης της Ελληνοορθοδοξίας και όχι αλλότριων δυνάμεων, ένας στοργικός χριστιανός ποιμενάρχης και Έλληνας, ένας άνθρωπος της εποχής μας.
Ο Ησαΐας είναι η καθαρή λύση για την Κύπρο, την Εκκλησία της, το έθνος και τον δυτικό πολιτισμό.
Με τον Ησαΐα μπροστάρη στην Εκκλησία του ο λαός της Κύπρου θα εκπληρώσει την ιστορική του αποστολή και το έθνος θα έχει έναν λογικό, συνετό, σεμνό και γενναίο άνθρωπο πρόμαχό του.
Την Κυριακή 18 Δεκεμβρίου όλοι οι Κύπριοι και όχι μόνο οι «πιστοί» με την στενή έννοια του όρου οφείλουν να πάνε στις κάλπες και να κάνουν τη λογική επιλογή. Κι αυτή είναι ο Ησαΐας. Για τον Ελληνισμό και τον δυτικό πολιτισμό, για το θάρρος και την παρρησία, για να προχωρήσει το εθνικό σχέδιο στην Ανατολική Μεσόγειο.
