Ισλαμικό ΚράτοςΙσραήλ
Αίθουσα Σύνταξης
Τμήμα ειδήσεων tribune.gr

Το Oruc Reis επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας

Το Oruc Reis επέστρεψε στο λιμάνι της Αττάλειας
ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS
Διαβάστε σχετικά για ΑΟΖ Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη, Δωδεκάνησα, Έρευνα Υδρογονανθράκων, Καστελλόριζο, Νίκος Δένδιας, Τουρκία, Υδρογονάνθρακες, Υπουργείο Εξωτερικών,

Μετά από μήνες παράνομων ερευνών, επέστρεψε τα ξημερώματα της Δευτέρας 30 Νοεμβρίου, στο λιμάνι της Αττάλειας, στις νότιες ακτές της Τουρκίας, το ερευνητικό σκάφος Oruc Reis.

Η Άγκυρα με το βλέμμα στραμμένο στη Σύνοδο Κορυφής της ΕΕ και το ενδεχόμενο επιβολής κυρώσεων εις βάρος της, δεν ανανέωσε την παράνομη Navtex, που έληξε τη Κυριακή.

Οι προθέσεις των Τούρκων είχαν φανεί από τις 21.00 το βράδυ της Κυριακής (29/11), όταν Oruc Reis βγήκε από την περιοχή που είχε δεσμεύσει με παράνομη Navtex και έβαλε πλώρη για το λιμάνι της Αττάλειας.

Έφτασε εκεί μαζί με τα συνοδευτικά πλοία Αταμάν και Τζένγκις Χαν.

Πάντως νωρίτερα την Κυριακή το Ορούτς Ρέις έφτασε σε απόσταση 10 ναυτικών μιλίων από τη νήσο Στρογγύλη.

Εξάλλου, με ΝΟΤΑΜ που εξέδωσε η Τουρκία, απαιτεί την αναστολή οποιασδήποτε στρατιωτικής δραστηριότητας σε νησιά του ανατολικού Αιγαίου.

Πρόκειται για την Ρόδο, το Καστελόριζο, την Σαμοθράκη, τον Άγιο Ευστράτιο, την Χίο, τα Ψαρά, την Ικαρία, την Λήμνο, την Μυτιλήνη, την Σάμο, την Τήλο, την Χάλκη, και την Πάτμο.

Επιμένει στις κυρώσεις η Αθήνα

Κατά την προσφιλή τακτική της, η τουρκική ηγεσία, την τελευταία στιγμή, εμφανίζεται να προχωρά σε κίνηση «καλής θέλησης» ενόψει της συνόδου κορυφής της ΕΕ.

Ωστόσο όπως είχε διαμηνύσει ο υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας, η οποιαδήποτε κίνηση «καλής θέλησης» της τελευταίας στιγμής, είναι προσχηματική και -όπως σημείωσε «δεν είναι εύκολο να ξεγελάσει την Ευρωπαϊκή Ένωση».

Λίγες ημέρες πριν από τη Σύνοδο Κορυφής της Ευρώπης, η Αθήνα επιμένει στο θέμα κυρώσεων κατά της Τουρκίας και επιχειρεί να κινητοποιήσει όλες τις ευρωπαϊκές δυνάμεις προς αυτή την κατεύθυνση.

Σύμφωνα με «Το Βήμα» στην τρέχουσα συγκυρία υπάρχουν δύο σαφή δεδομένα.

Το πρώτο στοιχείο είναι ότι η κατάσταση στις ευρωτουρκικές σχέσεις δεν έχει βελτιωθεί καθόλου σε σχέση με την προηγούμενη φορά που οι «27» ασχολήθηκαν με το ζήτημα, στο Ευρωπαϊκό Συμβούλιο των δύο πρώτων ημερών του Οκτωβρίου.

Το δεύτερο στοιχείο είναι ότι η άμεση επιβολή περιοριστικών μέτρων/κυρώσεων εναντίον της Άγκυρας δεν βρίσκεται αυτή τη στιγμή στο τραπέζι.

Αυτό που εξετάζεται –και συνιστά το σενάριο επί του οποίου εργάζεται η Αθήνα– είναι η συγκεκριμένη καταγραφή των τομέων εκείνων στους οποίους μπορούν να εφαρμοστούν κυρώσεις και η ανάθεση στον Ζοζέπ Μπορέλ, τον ύπατο εκπρόσωπο της ΕΕ για την εξωτερική πολιτική, της εντολής για γραπτή καταγραφή ενός σχετικού καταλόγου κυρώσεων.

Τις τελευταίες ημέρες έχουν υπάρξει πολλές δημόσιες αλλά και παρασκηνιακές επαφές που προφανώς θα κορυφωθούν όσο πλησιάζει η πραγματοποίηση της Συνόδου.

Είναι ξεκάθαρο ότι η υπομονή έναντι της Τουρκίας εντός της ΕΕ έχει πλέον εξατμιστεί ακόμη και από κράτη-μέλη που παραδοσιακά τη στηρίζουν, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι η ρητορική που χρησιμοποιούν αξιωματούχοι αυτών των κρατών, όπως ο Γερμανός υπουργός Εξωτερικών Χάικο Μάας, ξεφεύγει από το πάγιο πλαίσιο έκφρασης.

Άλλωστε, η Άγκυρα συνέχισε την παραβατική της συμπεριφορά στην Ανατολική Μεσόγειο με τις σεισμικές έρευνες του Oruc Reis και προχώρησε στο άνοιγμα των Βαρωσίων στην Κύπρο.

Αιχμές κατά Βερολίνου

H Γερμανία δεν ανταποκρίνεται στον ηγετικό της ρόλο στην Ευρωπαϊκή Ένωση, όταν απορρίπτει τις εκκλήσεις της Αθήνας για επιβολή εμπάργκο όπλων στην Τουρκία, τόνισε ο Έλληνας υπουργός Εξωτερικών Νίκος Δένδιας σε συνέντευξή του στο Politico.

«Αδυνατώ να καταλάβω το δισταγμό της Γερμανίας να χρησιμοποιήσει την τεράστια ισχύ που η οικονομία της για να δώσει ένα σαφές παράδειγμα ότι οι χώρες πρέπει να υπακούουν στο διεθνές δίκαιο», σημειώνει ο κ. Δένδιας.

«Καταλαβαίνω το οικονομικό θέμα από τη γερμανική πλευρά, αλλά είμαι βέβαιος ότι και αυτή καταλαβαίνει την τεράστια αντίφαση του να παρέχεις επιθετικά όπλα σε μια χώρα που απειλεί την ειρήνη και τη σταθερότητα δύο χωρών της ΕΕ. Αυτός είναι ο ορισμός της λέξης αντίφασης», αναφέρει.

Προσθέτει μάλιστα ότι δεν καταλαβαίνει γιατί η Ελλάδα θα έπρεπε ακόμη και να θέσει το ζήτημα αυτό στο Βερολίνο «αντί της Γερμανίας να συνειδητοποιήσει από μόνη της, από τους μηχανισμούς ελέγχου και ισορροπιών του δικού της συστήματος, ότι αυτό δεν είναι συμβατό με τον ρόλο της στην Ευρώπη».

Σχετικά άρθρα