Συγκλονίζει ο Έλληνας γιατρός του νοσοκομείου «Πάπα Τζιοβάνι ΧΧIIΙ» του Μπέργκαμο της Ιταλίας, Γιώργος Γιούργος, περιγράφοντας στο «Έθνος» πώς παίρνει ο θάνατος τους ασθενείς του κοροναϊού Covid-19.
«Όλα τα δωμάτια έχουν μετατραπεί σε μίνι εντατικές.
»Σχεδόν όλοι έχουν μάσκες οξυγόνου.
»Όσοι έχουν προσβληθεί από κοροναϊό και προσβληθεί ο πνεύμονας τους θα χρειαστούν σίγουρα μάσκα οξυγόνου.
»Δυστυχώς όμως δεν φτάνει αυτό.
»Με δεδομένο πως δεν υπάρχει εμβόλιο ή κάποια συγκεκριμένη θεραπευτική ουσία παρέχουμε ενδοφλέβιες ενέσεις παρακεταμόλης για να ρίξουμε τον πυρετό.
»Εάν ο υψηλός πυρετός δεν υποχωρήσει ο ασθενής “φτάνει” προς το τέλος. Δεν υπάρχει επιστροφή».
«Το “έχει φτάσει” σημαίνει πως έχει φτάσει στο σημείο “μηδέν”, δεν έχει αέρα για να αναπνεύσει.
»Φτάνει στο θάνατο.
»Το χειρότερο με τον κοροναϊό είναι πως εκτός από τους γιατρούς που βλέπουν πως έρχεται το τέλος, το καταλαβαίνει και ο ασθενής όταν πρόκειται να φτάσει στο τέλος.
»Είναι συγκλονιστικό.
»Αυτά που βλέπουμε κάθε μέρα δεν περιγράφονται.
»Μας παρακαλούν οι ασθενείς να πούμε ένα “αντίο” στους συγγενείς τους που δεν έχουν πρόσβαση και δε μπορούν να τους μιλήσουν.
»Μας εκλιπαρούν να πάρουν ένα τηλέφωνο.
»Και το αντίθετο. Μας ζητούν οι συγγενείς των ασθενών να βάλουμε το τηλέφωνο στο αφτί τους να τους μιλήσουν για τελευταία φορά.
»Δεν γίνεται όμως. Και να θες να τους εξυπηρετήσεις δεν γίνεται.
»Τα περιστατικά είναι εκατοντάδες και πρακτικά είναι αδύνατο».
Οι τελευταίες ώρες και η μορφίνη
Οι πιο συγκλονιστικές στιγμές για τους γιατρούς και το νοσηλευτικό προσωπικό είναι οι τελευταίες ώρες των ασθενών και εξηγεί:
«Ο κοροναϊός προσβάλει τις ηλικίες από 40-50 ετών και πάνω.
»Ο πιο μικρός σε ηλικία αυτή τη στιγμή στο νοσοκομείο μας είναι 28 ετών.
»Όσο πιο μεγάλος σε ηλικία είναι ο ασθενής τόσο μικρότερες είναι οι αντοχές του και δεν κάνει κάποιο γύρισμα ανάκαμψης.
»Οι πιο τραγικές στιγμές είναι οι τελευταίες ώρες διότι ο ασθενής νιώθει πως πνίγεται, πως δεν έχει άλλο αέρα.
»Ακόμα και μάσκα οξυγόνου που έχει, νιώθει να πνίγεται επειδή ο ιός καταστρέφει τον πνεύμονα.
»Για τον λόγο αυτό κι όταν πλέον κριθεί πως δεν υπάρχει επιστροφή και ο ασθενής έχει “φτάσει” τότε του χορηγείται μορφίνη.
»Ο λόγος δεν είναι άλλος από το να χαλαρώσει, να ηρεμήσει και να μην έχει την αντίδραση που έχει κάθε άνθρωπος που πεθαίνει όταν νιώθει πως δεν έχει αέρα».
Το πρωί του Σαββάτου 14/3 μία περίπτωση μιας 70χρονης γυναίκας που νοσηλεύονταν στην εντατική συγκλόνισε τον Έλληνα ΩΡΛ:
«Όταν έκανε εισαγωγή στο νοσοκομείο με τα συμπτώματα ήταν ευδιάθετη, είχε πολύ καλή φυσική κατάσταση και υψηλό ηθικό.
»Ανέβασε υψηλό πυρετό για μία εβδομάδα και το γύρισε σε πνευμονία.
»Της χορηγούσαμε ενδοφλέβιες αντιπυρετικές αλλά δεν έπεφτε με τίποτα ο πυρετός.
»Μιλούσαμε, καταλάβαινε πως “έφτανε” και δεν είχε γυρισμό.
»Είπαμε θα τα πούμε “μετά”. Ξέραμε και οι δύο πως δεν θα ξανασυναντηθούμε».