Οι σκορπιοί, τα ποντίκια και τα φίδια. Ένα μπάνιο για εκατοντάδες μικρούς και μεγάλους.
Η δυσοσμία των ανθρώπινων περιττωμάτων που δεν φεύγει ποτέ. Η έλλειψη τροφίμων που είναι πλέον κανόνας.
Είναι η εξαθλίωση των προσφύγων στα κέντρα υποδοχής στη Λέσβο, το ελληνικό νησί που βρίσκεται στην πρώτη γραμμή της νέας προσφυγικής ροής προς την Ευρώπη, όπως την καταγράφει στη μακρά λίστα της η Σόφι ΜακΚαν από τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα.
Η ΜακΚαν και άλλοι εθελοντές κρούουν πλέον τον κώδωνα του κινδύνου, αναφέρει η «Guardian».
Τουλάχιστον 24.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά παραμένουν παγιδευμένοι σε υπερπλήρη κέντρα υποδοχής προσφύγων στα νησιά του Αιγαίου βιώνοντας συνθήκες τόσο οδυνηρές που φέρουν όλα τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα της ανθρωπιστικής καταστροφής.
Τέσσερα χρόνια μετά τη μεγαλύτερη μεταναστευτική κρίση στη σύγχρονη ιστορία, εκφράζονται φόβοι ότι η ιστορία επαναλαμβάνεται.
«Η ανθρώπινη εξαθλίωση είναι απερίγραπτη», τονίζει η ΜακΚαν επισημαίνοντας ότι τα περιστατικά των παιδιών, ακόμη και νηπίων, που κάνουν κακό στον εαυτό τους, έχουν αυξηθεί δραματικά.
«Αγωνίζομαι να βρω τις σωστές λέξεις, γιατί κανένας δεν μπορεί να μεταδώσει την απόλυτη δυστυχία και την απάνθρωπη κατάσταση που στην Ευρώπη είναι ειλικρινά απίστευτη», υπογραμμίζει.
Το δράμα που συντελείται στη νοτιοανατολική περιφέρεια της Ευρώπης συνοδεύει η απότομη άνοδος του αριθμού των ανθρώπων που επιχειρούν το επικίνδυνο θαλάσσιο πέρασμα από την Τουρκία.
Τον Ιούλιο και τον Αύγουστο, περισσότεροι από 13.000 άνθρωποι έφθασαν στις ελληνικές ακτές, περισσότερο από το ήμισυ του συνόλου των θαλάσσιων αφίξεων στη χώρα το 2019.
Με τους ίδιους ρυθμούς να συνεχίζονται τον Σεπτέμβριο, εκφράζονται φόβοι ότι η Ευρώπη βρίσκεται στα πρόθυρα μιας νέας προσφυγικής κρίσης – έστω και αν οι αριθμοί είναι μικρότεροι από εκείνους τους 2016, όταν περίπου 2.000 άνθρωποι έφθαναν με βάρκες στις ακτές.
Τις τελευταίες εβδομάδες, οι ελληνικές Αρχές λαμβάνουν μέτρα έκτακτης ανάγκης, μεταφέροντας περίπου 1.800 ανθρώπους που θεωρούνται ευάλωτα στην ηπειρωτική χώρα.
Οι ειδικοί ωστόσο υποστηρίζουν ότι πρόκειται για λύσεις προσωρινές και διερωτώνται τι θα συμβεί τον χειμώνα.