Ύστερα από 26 χρόνια στη φυλακή, αντίκρισε ξανά τον ουρανό της ελευθερίας ο 65χρονος Ζαν Κλοντ Ρομάν, διαβόητος απατεώνας που συν τοις άλλοις είχε δολοφονήσει τους γονείς, τη σύζυγο και τα παιδιά του, σε μια υπόθεση που ενέπνευσε ένα λογοτεχνικό έργο και δύο ταινίες.
Αφού προσποιούνταν για 18 χρόνια ότι σπουδάζει ιατρική και στη συνέχεια ότι πρόσφερε τις υπηρεσίες του ως ερευνητής στον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας, ο γιατρός-μαϊμού αποσπούσε χρήματα από συγγενείς και οικογενειακούς φίλους τάζοντάς τους ότι θα τα επενδύσει στην Ελβετία.
Και όταν η απάτη του ήταν έτοιμη να αποκαλυφθεί, ξεκίνησαν οι δολοφονίες.
Η περίεργη και φρικιαστική ιστορία του έχει τις ρίζες της στο 1974 όταν, αν και υπόδειγμα φοιτητή ιατρικής στη Λυόν, απέτυχε στις εξετάσεις του πρώτου έτους.
Έκτοτε δεν εμφανίστηκε ποτέ στις εξετάσεις.
Ωστόσο, στους δικούς του έλεγε ότι αποπεράτωσε κανονικά τις σπουδές του και ότι τελικά έγινε γιατρός.
Συνέχισε να προσποιείται ότι είχε δουλειά στον ΠΟΥ στη Γενεύη, ενώ στην πραγματικότητα τριγυρνούσε μεταξύ Γαλλίας και Ελβετίας και πού και πού επισκεπτόταν και την υπηρεσία στην οποία υποτίθεται ότι εργαζόταν.
Τη δεκαετία του 1980 παντρεύτηκε την αγαπημένη του και απέκτησαν δύο παιδιά.
Συχνά έλεγε στην οικογένειά του ότι έφευγε για επαγγελματικά ταξίδια στο εξωτερικό, κι αυτός ταξίδευε μόνος αλλά επέστρεφε με δώρα.
Φαίνεται ωστόσο πως οι Ρομάν απολάμβαναν μια ευτυχισμένη οικογενειακή ζωή.
Κι αυτό γιατί, αφού τελείωσαν τα χρήματα που απέκτησε πουλώντας το φοιτητικό διαμέρισμα που του είχαν αγοράσει οι γονείς του στη Λυόν, άρχισε να εξαπατά συγγενείς και φίλους ότι τάχα θα επενδύσει τις αποταμιεύσεις τους σε ειδικά προγράμματα όπου ισχυριζόταν ότι έχει πρόσβαση λόγω της υψηλής επαγγελματικής του θέσης.
Το 1992, όμως, κάποια από τα θύματά του ζήτησαν πίσω τα χρήματά τους, αφού τον υποπτεύθηκε ένας οικογενειακός φίλος διαπιστώνοντας ότι δεν υπάρχει κανείς Ρομάν στη λίστα με το προσωπικό του ΠΟΥ.
Και κάπου εκεί η ιστορία γίνεται φρικιαστική.
Στριμωγμένος πια από την αλήθεια, τον Ιανουάριο του 1993 δολοφόνησε τη σύζυγό του με μια καρφίτσα και στη συνέχεια σκότωσε με τουφέκι την 7χρονη κόρη του και τον 5χρονο γιο του.
Την ίδια μέρα, ταξίδεψε περίπου 80 χιλιόμετρα, έφτασε στο σπίτι των γονιών του και σκότωσε και τους δύο, αλλά και τον σκύλο τους.
Επέστρεψε στο σπίτι του κοντά στα ελβετικά σύνορα, όπου η γυναίκα και τα παιδιά του κείτονταν νεκροί, έβαλε φωτιά και ο ίδιος πήρε αρκετά χάπια.
Ωστόσο, σώθηκε από τους πυροσβέστες, τέθηκε υπό κράτηση και ομολόγησε τις πράξεις του.
Το βιβλίο, οι ταινίες, η ελευθερία
Όσο ακόμη η δίκη του ήταν σε εξέλιξη, ο Ρομάν άρχισε να αλληλογραφεί με τον συγγραφέα και σκηνοθέτη Εμανουέλ Καρέρ, εξιστορώντας τη ζωή του και τα επίμαχα γεγονότα.
Ο δημιουργός προσπάθησε να συνθέσει ένα έργο που να μην αποτελεί ούτε «ηρωοποίοηση» ούτε «δαιμονοποίηση».
Το βιβλίο «L’Adversaire» (Ο αντίδικος) κυκλοφόρησε το 2000, έγινε μπεστ σέλερ, και την επόμενη χρονιά διασκευάστηκε κινηματογραφικά.
Παράλληλα, η υπόθεση ενέπνευσε και την ταινία L’Emploi du Temps (Time Out) του Λοράν Καντέ (2001).
Ο ίδιος έχει εκφράσει μεταμέλεια για τις πράξεις του και δηλώνει πως η 26χρονη κράτησή του τον έστρεψε στη θρησκεία.
Ωστόσο, ο αδελφός της δολοφονημένης συζύγου του επέκρινε την απόφαση της αποφυλάκισής του, λέγοντας:
«Δεν μπορώ ούτε να ακούσω τη λέξη “ελευθερία” γι’ αυτόν. Είναι σαν να βγαίνει νικητής».