Μήνυμα για τον εορτασμό του «Νεβρόζ», της Εαρινής Ισημερίας, που για τα ιρανικά έθνη και τους Κούρδους είναι η πρωτοχρονιά τους, εξέδωσε ο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν.
Ωστόσο, ο Τούρκος Πρόεδρος απέφυγε να αναφερθεί σε κουρδική πρωτοχρονιά, ενώ τα τουρκικά ΜΜΕ αναφέρονται σε Περσική Πρωτοχρονιά, μια ανοιξιάτικη εορτή σύμβολο ενότητας και αδελφοσύνης μεταξύ των ανθρώπων.
«Εύχομαι σε όλους χαρούμενο Νεβρόζ, το οποίο συμβολίζει τον ερχομό της Άνοιξης και φέρει το μήνυμα της υπέρβασης των διαφορών και τη διατήρηση του παρελθόντος και του μέλλοντος με ενότητα και αλληλεγγύη», αναφέρει στο μήνυμά του και προσθέτει:
«Ελπίζω ότι το Νεβρόζ, ο κήρυκας της άνοιξης, θα γιορτάζεται στη χώρα μας ως εορτή αγάπης και φιλίας.
»Εύχομαι οι ευοίωνες εορτές του Νεβρόζ να φέρουν ομορφιά και ευλογίες στο αξιέπαινο έθνος μας και να χαιρετήσω όλους τους πολίτες μου με τα πιο εγκάρδια συναισθήματα».
Νεβρόζ
Το Νεβρόζ είναι το όνομα της ιρανικής πρωτοχρονιάς, επίσης γνωστή ως Περσικό Νέο Έτος, που γιορτάζεται παγκοσμίως από τους Ιρανούς, μαζί με ορισμένες άλλες εθνο-γλωσσικές ομάδες όπως τους Κούρδους ως την αρχή του νέου έτους.
Έχει ιρανική προέλευση και συγκεκριμένα από τη θρησκεία του Ζωροαστρισμού.
Γιορτάζεται για πάνω από 3.000 χρόνια στη Δυτική Ασία, την Κεντρική Ασία, τον Καύκασο, τη Μαύρη Θάλασσα και τα Βαλκάνια.
Σήμερα για τους περισσότερους είναι μία κοσμική γιορτή η οποία γιορτάζεται σε χαρούμενο κλίμα, (παρόμοιο με το πρωτοχρονιάτικο κλίμα του δυτικού πολιτισμού) από ανθρώπους πολλών διαφορετικών θρησκειών, αλλά παραμένει μια ιερή ημέρα για τους οπαδούς του Ζωροάστρη.
Ο εορτασμός του Νεβρόζ στους Κούρδους ήταν απαγορευμένος από το τουρκικό καθεστώς.
Όταν άρχισαν οι Κούρδοι να το γιορτάζουν ξανά, θεωρήθηκε από το τουρκικό κράτος εθνικοαπελευθερωτική ενέργεια και προφανώς ήταν.
Έτσι, για τους Κούρδους του τουρκοκρατούμενου Κουρδιστάν, μετά την εθνεγερτική επανάσταση του ΡΚΚ, το 1984, οπότε και έναρξη του ένοπλου αγώνα, το Νεβρόζ ταυτίστηκε με την επανάσταση και την εθνεγερσία.
Κορυφαία στιγμή του αγώνα του ΡΚΚ ήταν το Νεβρόζ του 1992, οπότε ο λαός εξεγέρθηκε και κατέλαβε με τα όπλα την πόλη Τζίζρε, του νομού Σιρνάκ, την οποία κατείχε επί ένα τριήμερο.
Παρόμοιες ένοπλες εξεγέρσεις είχαμε στις πόλεις Σιρνάκ και Νουσαϊμπίν, ενώ μικρότερης έκτασης επεισόδια έγιναν και σε άλλες πόλεις της περιοχής, που βρίσκεται κοντά στο τριεθνές Τουρκία, Ιράκ, Συρία.
Είναι χαρακτηριστική η δήλωση του τότε πρωθυπουργού Σουλεϊμάν Ντεμιρέλ, ο οποίoς είπε για κείνες τις μέρες:
«Ήταν εφιαλτικό. Είχαμε χάσει τον έλεγχο της πόλης και στο Τζίζρε και στο Σιρνάκ. Επί ένα τριήμερο το κράτος δεν υπήρχε».
Έκτοτε και κάθε χρόνο, η 21η Μαρτίου ήταν στην κυριολεξία ένας εφιάλτης για το τουρκικό κράτος, ενώ για τους Κούρδους ήταν η ημέρα ανανέωσης της εθνεγερσίας και της επανάστασης.
Το κράτος από την πλευρά του απαγόρευε τις εκδηλώσεις, και ο λαός κατά εκατοντάδες χιλιάδες ξεχύνονταν στους δρόμους και τις πλατείες, έσπαγε τα οδοφράγματα και άναβε τις φωτιές τις επανάστασης, πάνω από τις οποίες πηδούσαν με ορμή οι νέοι και οι νέες, κάτι σαν το έθιμο της φωτιάς του Αϊ-Γιάννη.
Από το 2010 το τουρκικό κράτος αποφάσισε να αφήσει ελεύθερο τον εορτασμό του Νεβρόζ.