ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Η συμπρόεδρος του κουρδικού κόμματος PJAK στο Ιράν (Κόμμα Ελεύθερης Ζωής Κουρδιστάν), Ζιλάν Βετζίν, προειδοποίησε ότι “εάν το Ιράν θέλει να βγει από τον κίνδυνο, είναι ανάγκη να εκδημοκρατιστεί, είναι ανάγκη να αναγνωρίσει τα δικαιώματα των Κούρδων. Οι επιθέσεις εναντίον μας από την ιρανοτουρκική συμφωνία δεν θα μείνουν αναπάντητες”.
Η Ζιλάν Βετζίν, μιλώντας στο κουρδικό πρακτορείο ειδήσεων ANF, αναφέρθηκε στην πιθανότητα να ξεσπάσει ακόμα μεγαλύτερη βία στη Μέση Ανατολή.
“Όλες οι προσπάθειες του Ιράν τα τελευταία χρόνια αποσκοπούν στο να αυξήσει την ηγεμονία του στην περιοχή. Θα μπορούσε να ειπωθεί ότι έχουν καταφέρει αυτό τον στόχο μέχρι ένα σημείο. Εδραίωσαν τις δυνάμεις τους στο έδαφος του Ιράκ μέσω της Αλ Χασχντ Αλ Σαάμπι (σ.σ. ιρακινής σιιτικής παραστρατιωτικής πολιτοφυλακής), της Χεζμπολάχ στον Λίβανο και των Χούτις στην Υεμένη. Ενώ οι ΗΠΑ και οι αραβικές χώρες επιθυμούν να αποδυναμώσουν το Ιράν, η χώρα λαμβάνει θέσεις σε μια ευρύτερη περιοχή. Έτσι πολλά είναι εκείνα που πρέπει να ληφθούν υπόψη πριν μια επίθεση στο Ιράν. (…) Οι εξελίξεις στην περιοχή δείχνουν ότι οι παίκτες πρέπει να είναι έτοιμοι για όλες τις πιθανότητες”.
Αναφερόμενη στη συμφωνία της Αστάνα, όπου η Ρωσία, το Ιράν και η Τουρκία αυτοανακηρύχθηκαν “εγγυήτριες δυνάμεις” της “αποκλιμάκωσης” στη Συρία, η Κούρδισσα πολιτικός εκτίμησε ότι η Ρωσία δεν θέλει να στραφεί απευθείας ενάντια στους Κούρδους, όπως η Τουρκία και το Ιράν, ωστόσο και οι τρεις χώρες συμφώνησαν να εμποδίσουν τους Κούρδους από το να αποκτήσουν ρόλο στη μεταπολεμική Συρία.
“Το Ιράν επιθυμεί να έχει (στρατιωτικές) βάσεις στη Συρία και η πολιτική τους έναντι των Κούρδων είναι να τους αγνοήσουν. Θεωρούν λοιπόν ότι οι Κούρδοι δεν πρέπει να σχηματιστούν ως έθνος. Θεωρούν τους Κούρδους της μεγαλύτερη απειλή για το μέλλον τους στη Συρία”.
Τόνισε ότι “πρέπει να γίνει κατανοητό ότι οι νίκες των Κούρδων στη Συρία είναι νίκες και του συριακού λαού. Η αναγνώριση της πολιτικής βούλησης των Κούρδων και της πολιτικής τους ύπαρξης θα έχει θετικό αντίκτυπο στο μέλλον όλων των Κούρδων. Η αντίθεση του Ιράν σε αυτό θα το ζημιώσει πολιτικά, ιστορικά και κοινωνικά”.
“Εάν δεν ήταν η κουρδική αντίσταση και μάχη ενάντια στο Ισλαμικό Κράτος, η κατάσταση στη Συρία θα ήταν χειρότερη και ποιο σύνθετη. (…) Κάθε αρνητική προσέγγιση απέναντι στους Κούρδους και στον αγώνα τους για ισότητα, ελευθερία και ειρήνη θα βαθύνει την κρίση και τον πόλεμο στην περιοχή. Ο μόνος δρόμος για μια λύση βρίσκεται στην αποδοχή της κουρδικής πραγματικότητας και στην επίτευξη ειρήνης μεταξύ των λαών”.
Το Ιράν, όπως ανέφερε, έχει συγκρούσεις με τη Ρωσία και την Τουρκία επίσης. Αλλά όταν έρχεται το θέμα στους Κούρδους τότε συμμαχούν. “Ως αποτέλεσμα αυτής της συμμαχίας η Τουρκία εισέβαλε στην Ιντλίμπ [βορειοδυτική Συρία] με τη συγκατάθεση του Ιράν. Και τώρα θέλουν να εισβάλουν στην Εφρίν [κουρδικό καντόνι στη βορειοδυτική Συρία]. Μέχρι που θα φτάσει αυτή η συνεργασία;”.
“Η ιστορία έχει δείξει ότι δυνάμεις που επιθυμούν την εξουσία στην περιοχή μπορούν να παραμερίσουν τις ιστορικές τους αντιπαλότητες και να ενωθούν στις αντικουρδικές πολιτικές. (…) Ιράν και Τουρκία παραμέρισαν τις στρατηγικές τους αντιπαλότητες και πραγματοποιούν στρατιωτικές, διπλωματικές και οικονομικές συναντήσεις ενάντια στους Κούρδους”.
Η Ζιλάν Βετζίν προσθέτει ότι το κουρδικό δημοκρατικό μοντέλο διακυβέρνησης θεωρείται μεγάλη απειλή. Ένα δημοκρατικό έθνος σημαίνει την πτώση του τουρκικού, του περσικού και των αραβικών κρατών.
Η Τουρκία και το Ιράν, τονίζει η ίδια, προσπαθούν να εκμεταλλευτούν τον ανταγωνισμό μεταξύ Ρωσίας και ΗΠΑ για να μοιραστούν τη Μέση Ανατολή. Ωστόσο, όπως επιμένει, μια λύση που δεν θα συμπεριλαμβάνει τους Κούρδους δεν θα κρατήσει και απλά θα βαθύνει και άλλο την κρίση στην περιοχή.
