ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Η εξέγερση το 1973-74 (βάζω και το 1974 γιατί κάποιοι συνέχισαν να αντιστέκονται) και κυρίως ως αντίσταση στην Χούντα δεν είναι μόνο αυτή για την οποία συχνά συμβατικά μιλάμε.
Τα γεγονότα στο Πολυτεχνείο ήταν ένα μόνο από πολλά άλλα και δεν περιορίζονται τον Νοέμβριο του 1973.
Η συμβατική αφήγηση γράφτηκε, κατά βάση, από όσους ναι μεν πρωτοστάτησαν ή «πρωτοστάτησαν» στην αντίσταση κατά της χούντας, αλλά μετά πολλούς τους συναντούσες στους διαδρόμους των πεδίων όπου δίνονται υψηλά αμειβόμενες «θέσεις».
Ενίοτε τους συναντούσες και στις πισίνες του Χίλτον (μου έτυχε μια φορά σε ένα συνέδριο εκεί πριν 20 χρόνια και φώναξα σε κάποιο «τι κάνεις εδώ μπρε συμβιβασμένε και προσαρμοσμένε στο φαγοπότι και στο “δώστα όλα”!». Χυδαία, βρώμικα και αποκρουστικά μου απάντησε: «έλα και εσύ να κολυμπήσεις, αδιόρθωτε»).
Θέσεις και θεσούλες, επιστημονικοί τίτλοι, επιφυλλίδες, μεταστροφές άνευ αιτιολογήσεων, «αντιπροσωπεύσεις» ξένων συμφερόντων, συχνές επισκέψεις στις πρεσβείες της Βασιλίσσης Σοφίας, κορδωμένες παρελάσεις πάνω στις πασαρέλες των δεξιώσεων ηγεμονικών πρεσβειών, προσκλήσεις σε … “εξαμηνιαία συνέδρια” στις “Μητροπόλεις” της ξενοκρατίας, προσκλήσεις σε εκπαιδευτικά ταξίδια στην Μόσχα, γεύματα από Πρέσβεις σε πολυτελή ξενοδοχεία, ιδεολογικές κωλοτούμπες (οι κωλοτούμπες έδωσαν δείγματα γραφής πολύ πιο ενωρίς, πολύ πριν έλθει η τρόικα) και συγκροτήματα ανίερων εθνομηδενιστικών μειγμάτων που δεν συναντώνται πουθενά (Εξυπακούεται: Ενθαρρύνονται εδώ με … ΜΚΟ και πολλά άλλα αλλά απαγορεύονται στις “Μητροπόλεις”).
Όπως κανείς μπορεί να αντιληφθεί, τυγχάνει “κάτι να έχω ακούσει”.
Εάν δεν γινόσουν ένα από τα ίδια, έπρεπε να πληρώνεις μεγάλο κόστος.
Το «ΣΥΣΤΗΜΑ» στα ξενοκρατούμενα κρατίδια, όπως θα έλεγε και ο Γιώργος Κοντογιώργης, για να τον παραφράσω, δεν κάνει αστεία αλλά πλήττει κάθε ατίθασο ιθαγενή.
Σε κάθε παρακμάζουσα και θνήσκουσα κοινωνία τα στουρνάρια είναι πολλά και φορώντας περικεφαλαίες βλακείας και ημιμάθειας είναι οι κύριοι συνομιλητές κάθε κατακτητή. Στην συνέχεια γίνονται αδίστακτοι πραιτοριανοί.
Όταν έφυγα για σπουδές και πολλά άλλα και στην συνέχεια επέστρεψα, στην αρχή δεν πίστευα αυτό που έβλεπα και αυτό που βίωνα.
Μονολογούσα: “δεν μπορεί να κατάντησε έτσι η Ελλάδα μας”.
Ιδιαίτερα στα πεδία της γνώσης της διεθνούς και ευρωπαϊκής πολιτικής το επίπεδο αφενός συχνά ήταν επιπέδου νηπιαγωγείου και αφετέρου ήταν ιδεολογικά καταποντισμένο. Τουτέστιν, μηδέν.
Για την τιμή των όπλων μερικοί έκαναν και συνεχίζουν να κάνουν “πολλές τρύπες στο νερό”.
Για κάθε Καβαφικό αυτό δεν είναι ασυνήθιστο. Το ταξίδι προς την Ιθάκη συνεχίζεται.
Στην Οδύσσεια των ανθρώπων και των πατρίδων τους το μείζον είναι “πάντα στον νου σου νάχεις την Ιθάκη” πρωτίστως την οικογένεια και την πατρίδα.
Και όποτε επελαύνουν οι Μηδοί:
«Τιμή σ’ εκείνους όπου στην ζωή των
ώρισαν και φυλάγουν Θερμοπύλες.
Ποτέ από το χρέος μη κινούντες·
δίκαιοι κ’ ίσοι σ’ όλες των τες πράξεις,
αλλά με λύπη κιόλας κ’ ευσπλαχνία·
γενναίοι οσάκις είναι πλούσιοι, κι όταν
είναι πτωχοί, πάλ’ εις μικρόν γενναίοι,
πάλι συντρέχοντες όσο μπορούνε·
πάντοτε την αλήθεια ομιλούντες,
πλην χωρίς μίσος για τους ψευδομένους.
Και περισσότερη τιμή τους πρέπει
όταν προβλέπουν (και πολλοί προβλέπουν)
πως ο Εφιάλτης θα φανεί στο τέλος,
κ’ οι Μήδοι επί τέλους θα διαβούνε.»
Τώρα όμως τι γίνεται, τέσσερεις δεκαετίες μετά την πτώση της επάρατης χούντας.
Δυστυχώς το κακό που συντελέστηκε τις πρώτες τρεις δεκαετίες μετά την Χούντα, ήταν πολύ μεγάλο. Δεν φτάσαμε τυχαία στην σημερινή κατάσταση.
Η έννοια πατρίδα ενοχοποιήθηκε, η γνώση καταποντίστηκε, τα αριστεροδεξιοαναρχικά ιδεολογήματα και τα θεωρήματα πλημμύρισαν τα πανεπιστήμια και τα μέσα επικοινωνίας, η οικονομία μπήκε στον αυτόματο πιλότο, το πελατειακό σύστημα γιγαντώθηκε, ο εθνομηδενισμός έγινε σημαιοφόρος μιας “προοδευτικά” μεταμφιεσμένης παρακμής, ο πλανήτης κηρύχθηκε ενωμένος από τους ενωμένους πλέον αριστεροδεξιοαναρχικούς ιδεολόγους και η Ευρώπη ωραιοποιήθηκε ως το ανθόσπαρτο πεδίο μέσα στο οποίο οι νεοέλληνες θα απολαύσουν (δωρεάν, περίπου) αιώνια μακάρια ευημερία και ευδαιμονία.
Μέχρι τις Βρυξέλλες έφθασαν οι επαναστάτες του «εδώ πολυτεχνείο» και αναμείχθηκαν με τους τεχνοκράτες, ενώ, για παράδειγμα, κάποιος με μουστάκια μόλις πήρε κάποια θέση την δεκαετία του 2010 έγινε πιο μνημονιακός και από τα τρωκτικά της τρόικα.
Κάποιος άλλος κωλοτουμποπολυτεχνειάκιας το μόνο που δεν έκανε ήταν να κρατά μαστίγιο και να κυκλοφορεί στην Αθήνα για να μαστιγώνει κάθε πολίτη. Ακόμη και προληπτικά για παραδειγματισμό.
Η Ελλάδα, αναπόδραστα, έγινε πελατειακό μπάχαλο και ένας μεγάλος ακταρμάς αριστεροδεξιοαναρχικών που έβγαζε κραυγές και συνθήματα.
Ο μη διεφθαρμένος πολίτης επιβίωνε και συνεχίζει να επιβιώνει ναι μεν τίμια πλην με μεγάλο κόπο και μεγάλο κόστος. Πολύ περισσότερο στις μέρες μας.
Όσο για τις Θερμοπύλες, σκούρα τα πράγματα.
Κάθε Λεωνίδα πλέον τον πλήττουν με μεταμοντέρνους μεθόδους πριν φθάσει στις Θερμοπύλες.
Οι Μηδοί πλέον δεν διαθέτουν εγχώριους πραιτοριανούς στα κράτη στόχους, διαθέτουν και μεταμοντέρνα όπλα που πλήττουν τους πολίτες μέσα στον προσωπικό τους πυρήνα.
Για να συντομεύουμε παραλείποντας πολλά, ερχόμαστε στην “κρίση”. Πετάχτηκαν όλα τα προσωπεία. Ποιος να δει τα πραγματικά πρόσωπα που αποκαλύφθηκαν, όμως, όταν οι περισσότεροι Έλληνες πλην κωλοτούμπων βρίσκονται σε καταστολή (αργά ή γρήγορα θα έλθει και η σειρά των κωλοτούμπων αλλά τι να το κάνεις τα κακά που προκαλούν είναι ανεπίστροφα).
Οι νέοι δεν ξέρουν όλες αυτές τις “ιστορικές” “λεπτομέρειες” – ίσως πολλοί να μην ξέρουν ότι υπήρξε χούντα.
Σε κάθε περίπτωση οι περισσότεροι είτε μεταναστεύουν, οι δε εναπομείναντες είτε καταδικάζονται από τους τοκογλύφους και κερδοσκόπους που κυβερνούν την neoellada να ζουν στα όρια της φτώχειας.
Πολλοί άλλοι, ακόμη και νέας ηλικίας δεν αντέχουν και πεθαίνουν από καρδιακά και καρκίνους.
Μερικοί άλλοι όντας εξ αντικειμένου αδύναμοι και ή δειλοί γονυπετείς δίνουν γη και ύδωρ στους κατακτητές και τους πραιτοριανούς τους.
Οι κατασχέσεις από τις τράπεζες που με “νόμους” εξελίχθηκαν σε εισαγγελείς, δικαστές και εκτελεστές, είναι πλέον αναρίθμητες.
Φεουδαρχία στο φόρτε της και δημοκρατία μηδέν.
Παρενθετικά, υπενθυμίζουμε ότι στην πολλών αιώνων διαδρομή τους οι Έλληνες απέδειξαν ότι είχαν αντοχές.
Όταν οι Ρωμαίοι κατέλαβαν τον Ελληνικό κόσμο, εγκατέστησαν πραιτοριανούς και διοικούσαν δεσποτικά τις Ελληνικές Πόλεις και Κοινά.
Όμως, των Ελλήνων οι Κοινότητες αντιστάθηκαν σθεναρά μέχρι που είχαμε την Βυζαντινή Οικουμένη.
Το ίδιο και στην Οθωμανική Αυτοκρατορία μετά την πτώση της Βασιλεύουσας Πόλης.
Βασικά, ο απέραντος Ελληνικός κόσμος που άρχιζε από την Ευρώπη και έφθανε στα βάθη της Ανατολής δέχθηκε 5 μεγάλα πλήγματα.
Με την δολοφονία το Καποδίστρια ακυρώθηκε η ελπίδα απόκτησης εθνικά ανεξάρτητου-ελεύθερου και δημοκρατικού νεοελληνικού κράτους, με την εγκατάλειψη του Ελληνισμού των Βαλκανίων το νεοελληνικό κράτος απομονώθηκε, με την καταστροφή του 1922 που προκάλεσε ο ερασιτεχνισμός του Αθηναϊκού κράτους εξοντώθηκαν οι Κοινότητες της Ανατολής, με το πραξικόπημα του 1974 στην Κύπρο οι Έλληνες της Μεγαλονήσου μπήκαν σε τροχιά αφανισμού και με την κρίση της δεκαετίας του 2010 ο μεταμοντέρνος πόλεμος επιχειρεί να εξοντώσει όσους απέμειναν.
Με όλα αυτά τα πλήγματα φαίνεται να μην υπάρχουν πλέον οι προϋποθέσεις για αντίσταση.
Το εθνομηδενιστικό δηλητήριο των τελευταίων δεκαετιών (συχνά οι βρύσες από τις οποίες έτρεχε ήταν και κωλοτουμποπολυτεχνειακές) είναι αβάσταχτα πολύ και οι πνευματικές πληγές δύσκολα επουλώνονται.
Ασυγκράτητος Χείμαρρος έγινε ο εθνομηδενισμός. Ακόμη και τώρα. Πάνω στα πεσμένα κορμιά, αδίστακτα κάποιοι ξερνούν εθνομηδενιστικό δηλητήριο.
Για να είμαστε όσο πιο ακριβείς πρέπει να πούμε ότι πολλοί αφανείς Έλληνες μεταξύ των οποίων και πολλά Ελληνόπουλα γνήσιοι συνεχιστές της διαχρονικής Ελληνικότητας, αντιστάθηκαν στην Χούντα.
Δεν θα τους βρείτε σε κυβερνητικές θέσεις. Δεν θα τους βρείτε σε υψηλά αμειβόμενες πολιτικές θέσεις (εκεί όπου νεοθεσίτες και νεόπλουτοι επιδίδονται στο να διοικούν στο όνομα ξένων συμφερόντων τις μάζες, όπως χαρακτηρίζουν τους Έλληνες πολίτες).
Τα κοσμοθεωρητικά γνήσια και άφθαρτα Ελληνόπουλα μέσα στα οποία ρέει ο διαχρονικός και οικουμενικός πολιτισμός της Ελληνικότητας, δηλαδή της Δημοκρατίας και της Ελευθερίας, λογικά θα συνεχίσουν να προσκολλώνται στις πολιτικές τους παραδόσεις και θα τις διαιωνίζουν.
Ιθάκη τους είναι η πατρίδα και οι σημαίες τους γράφουν δημοκρατία, πολιτική ελευθερία και εθνική ανεξαρτησία.
Θα συνεχίσουν να το κάνουν έστω και εάν εξαφανιστεί το εξ αντικειμένου, πλέον, αξιοθρήνητο, σάπιο και υπό τοκογλυφική κατοχή νεοελληνικό κρατίδιο.
Το Ελληνικό πνευματικό DNA τους περιέχει τις έννοιες Ελευθερία και Δημοκρατία και θα συνεχίσουν να παλεύουν, να αντιστέκονται και να είναι περήφανοι γι’ αυτό έστω και αν πλήττονται.
Για μερικούς άλλους, είτε βρέθηκαν στις διαδηλώσεις του 1973-74 είτε όχι αυτό δεν ισχύει.
Γι’ αυτούς Θερμοπύλες δεν υπάρχουν και δουλειά τους είναι να ανοίγουν τον δρόμο στους Μηδούς.
Το πνευματικό DNA τους είναι μολυσμένο από το δηλητήριο του Εφιάλτη ο οποίος σε όλες τις εποχές και σε όλες τις κοινωνίες για λογαριασμό ξένων συμφερόντων ροκανίζει και υποσκάπτει την εκάστοτε οικεία πατρίδα.
Το εκκρεμές της ανθρώπινης φύσης του δεν βρίσκεται στον πόλο του Λεωνίδα αλλά στον αντίθετο πόλο το Εφιάλτη.
Και για να έλθουμε στην «σύγχρονη εποχή» τα ιδεολογικά δόγματα όλων των αποχρώσεων είναι βασικά πηγές δηλητηρίου.
Είναι το αντίθετο της έννοιας πατρίδα, πολιτισμός, ελευθερία, δημοκρατία.
Τώρα, που τα ξέρω όλα αυτά; Μου τα είπε ένας … γνωστός μου γείτονας σε μια περιοχή που έμενα προσωρινά εκεί στο Θησείο πριν καμιά δεκαριά χρόνια …
… Edo neoellada … Δυστυχώς.
