ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Παρότι η οικονομία είναι ο συνδετικός κρίκος για τις χώρες της ΕΕ, η διπλωματία στους κόλπους της Ένωσης παίζει τον δικό της πολύ σημαντικό ρόλο, καθώς καθορίζει πέρα από τις διακρατικές σχέσεις και την οικονομική διπλωματία, συνεπώς και την πολιτική της ΕΕ.
Πριν από δυο χρόνια περίπου ο Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ζαν Κλοντ Γιούνκερ, είχε ζητήσει από την Φεντερίκα Μογκερίνι, περισσότερη δράση προς την κατεύθυνση της ενιαίας Εξωτερικής Πολιτικής και Πολιτικής Ασφάλειας της ΕΕ.
Η Ύπατη Εκπρόσωπος της ΕΕ για την Εξωτερική Πολιτική και Πολιτική Ασφάλειας, δεν έχασε χρόνο για να ακολουθήσει τις επιταγές του Προέδρου της Ευρωπαϊκής Πολιτικής.
Με μια διαφορά όμως, αντί να ακολουθήσει τις οδηγίες για ενιαία πολιτική, δημιούργησε μια ομάδα κρατών ως task force και άφησε απ’ έξω όλες τις υπόλοιπες χώρες.
Παρότι δεν είναι η πρώτη φορά που στους κόλπους της ΕΕ δημιουργούνται δυο και τριών ταχυτήτων πολιτικές για τα κράτη μέλη, είναι η πρώτη φορά που φαίνεται ξεκάθαρα, ότι η Φεντερίκα Μογκερίνι έχει επιλέξει να «παίξει» με τους «ισχυρούς».
Οι λόγοι γι αυτήν της την επιλογή δεν είναι γνωστοί και μόνο εικασίες μπορούν να γίνουν.
Όμως τόσο το πολιτικό της μέλλον, όσο και το μέλλον της ΕΕ περνάει από συγκεκριμένες χώρες κι αυτές έχει «θεοποιήσει» με την πολιτική της.
Δεν είναι λίγες οι φορές, όπου έρχονται ψηφίσματα στις επιτροπές των ΥΠΕΞ της ΕΕ, χωρίς να έχουν περάσει από διαβούλευση, παρά μόνο έχουν κοινοποιηθεί και συζητηθεί από τη Γερμανία, τη Γαλλία και μερικές φορές την Ιταλία, λόγω ίσως της καταγωγής της.
Όπως είναι σε θέση να γνωρίζουμε, υπάρχει έντονη ενόχληση από αρκετά κράτη μέλη της ΕΕ για τους χειρισμούς της Ύπατης Εκπροσώπου.
Δεν είναι τυχαίο, ότι μετά την ανάληψη των πρωτοβουλιών της σε θέματα εξωτερικής πολιτικής και πολιτικής ασφάλειας, έχουν ισχυροποιηθεί οι ομάδες κρατών εντός της Ένωσης, όπως οι Visegrad, οι χώρες του Νότου και τώρα τελευταία οι χώρες της Βαλκανικής.
Σε μια περίοδο κρίσιμη για το μέλλον της ΕΕ, η πολιτική που ασκεί η Φεντερίκα Μογκερίνι, κάθε άλλο παρά βοηθάει προς την άμβλυνση των αντιθέσεων εντός της Ένωσης.
Απειρία; Δόλος; Ό,τι κι αν ισχύει, οι ισορροπίες είναι πολύ εύθραυστες και η μεγαλύτερη διάσπαση της ΕΕ, μόνο καταστροφικά αποτελέσματα μπορεί να επιφέρει για την Ευρώπη.
