Τη λυδία λίθο για την εμπέδωση της ανάκαμψης της ελληνικής οικονομίας και την επίτευξη της “καθαρής λύσης” στο επικείμενο Eurogroup μέσα από τον κωδικό “ανάπτυξη” επιχειρεί να βάλει στην κορυφή της ατζέντας το Μέγαρο Μαξίμου.
Η πρόταση που κατέθεσε χθες κατά τη διάρκεια της ομιλίας του ο Αλέξης Τσίπρας για να γεφυρωθούν οι διαφορές μεταξύ των θεσμών, έχει σε πρώτο πλάνο την ανάπτυξη και αποτελεί επί της ουσίας τη ρελάνς της Αθήνας απέναντι στις διαφορές στο εσωτερικό των θεσμών.
Το Μέγαρο Μαξίμου ούτε λίγο ούτε πολύ διαμηνύει στους δανειστές ότι αν τυχόν προβούν σε υποχωρήσεις ως προς τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για την απομείωση του ελληνικού χρέους, θα πρέπει να προχωρήσουν σε αντίστοιχες παραχωρήσεις στο κομμάτι της αναπτυξιακής ενίσχυσης της Ελλάδας.
“Να αναλάβει η Ευρώπη συγκεκριμένες δεσμεύσεις και πρωτοβουλίες για επενδυτικά προγράμματα, κερδοφόρα προγράμματα, που θα τονώσουν την ανάπτυξη, θα δημιουργήσουν θέσεις εργασίας και θα γεφυρώσουν τελικά στην πράξη, τις διαφορετικές εκτιμήσεις μεταξύ των θεσμών” σημείωσε χαρακτηριστικά ο Πρωθυπουργός από το βήμα του Concordia Europe Summit, τονίζοντας μάλιστα ότι “υπάρχει ο τρόπος να γεφυρωθεί η διαφορά αρκεί να υπάρξει και η βούληση”.
“Τόσο η Καγκελάριος της Γερμανίας Μέρκελ όσο και ο νέος Πρόεδρος της Γαλλίας Εμμανουέλ Μακρόν υπερασπίζονται την Ευρώπη της ανάπτυξης”, είπε χαρακτηριστικά ο Αλέξης Τσίπρας, επικαλούμενος, μάλιστα, τις συζητήσεις και τις επαφές που είχε με τους δύο ηγέτες, προϊδεάζοντας για σχετική ενημέρωση σε ανώτατο επίπεδο για την ελληνική πρόταση.
Η “ντρίμπλα” του Αλέξη Τσίπρα ωστόσο, σύμφωνα με πληροφορίες δεν έπεσε ως κεραυνός εν αιθρία. Και τούτο, διότι όλα δείχνουν πως πρόκειται για ένα συντονισμένο σχεδιασμό της Αθήνας με τις δυνάμεις εκείνες των θεσμών που λειτουργούν “πυροσβεστικά” και στην κατεύθυνση της γεφύρωσης των διαφορών ΔΝΤ και ευρωπαϊκών θεσμών, δηλαδή κυρίως του Βερολίνου.
Κομβικό ρόλο διαδραματίζει η Κομισιόν, η οποία εξάλλου μέσω του πακέτου Γιούνκερ, ομώνυμου του επικεφαλής της, έχει θέσει ψηλά στην ευρωπαϊκή ατζέντα τα αναπτυξιακά και επενδυτικά προγράμματα ως ανάχωμα στις πολιτικές λιτότητας.
Το μυστικό κρύβεται στους αριθμούς, καθώς ένας τέτοιος συμβιβασμός θα μπορούσε να οδηγήσει στην τόνωση της επενδυτικής στήριξης προς την Ελλάδα, γεγονός που θα αναθεωρούσε προς τα πάνω τις προβλέψεις όλων των θεσμών για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και επομένως θα γεφύρωνε τις σχετικές διαφορές των θεσμών.
Διόλου τυχαία και ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, Δημήτρης Τζανακόπουλος κατά τη διάρκεια της ενημέρωσης πολιτικών συντακτών τόνισε σε μία αποστροφή του πως “όσο μεγαλύτερη είναι η πρόβλεψη για ανάπτυξη στην Ελλάδα τόσο λιγότερα είναι και τα μεσοπρόθεσμα μέτρα για το χρέος που χρειάζονται, έτσι ώστε να είναι το χρέος βιώσιμο για όλους τους θεσμούς, συμπεριλαμβανομένου και του ΔΝΤ και φυσικά της ΕΚΤ”.
Μάλιστα, προχώρησε ένα βήμα περαιτέρω, τονίζοντας πως “οι προβλέψεις για την ανάπτυξη έχουν άμεση συσχέτιση με το ύψος των μεσοπρόθεσμων μέτρων για το χρέος, που πρέπει να παρθούν, έτσι ώστε το ελληνικό χρέος να είναι βιώσιμο” και χαρακτήρισε το θέμα της ανάπτυξης ως “το κλειδί για την ύπαρξη συμφωνίας”.
“Κουμπώνει” με τη γαλλική πρόταση;
Η πρόταση αυτή που κατατέθηκε από την ελληνική πλευρά φαίνεται να “κουμπώνει” με την γαλλική πρόταση για σύνδεση του χρέους με την αναπτυξιακή πορεία της χώρας, την ώρα μάλιστα που το Παρίσι μέσω του υπουργού Οικονομικών του, Μπρούνο Λεμέρ ο οποίος στήριξε αναφανδόν τις ελληνικές θέσεις στο Eurogroup, επιδεικνύει ιδιαίτερη κινητικότητα για μία οριστική λύση στις 15 Ιουνίου.
Σε αυτήν την κινητικότητα προς αυτή την κατεύθυνση αποδίδουν πολλοί εξάλλου το μπαράζ συναντήσεων του κ. Λεμέρ με τον πρόεδρο του Eurogroup, Γερούν Ντέισελμπλουμ και τους ομολόγους του της Ιταλίας και της Γερμανίας, Πάντοαν και Σόιμπλε…