ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Ως πρόβλημα εσωτερικής ασφάλειας αντιμετωπίζουν πλέον οι γερμανικές Αρχές την γκετοποίηση της τουρκικής κοινότητας στη Γερμανία, η οποία αρνείται να ενσωματωθεί στη γερμανική κοινωνία ζώντας σε παράλληλο κόσμο αναμένοντας “εντολές” από την Άγκυρα.
Σύμφωνα με άρθρο του Βασίλη Νέδου στην Καθημερινή της Κυριακής, το πρόβλημα δεν εντοπίζεται τόσο στη στάση υπέρ του Ερντογάν, που εκτιμάται ότι έχει το 60% της τουρκικής κοινότητας στη Γερμανία, όσο στην γκετοποίησή της.
Η συγκεκριμένη κατάσταση θεωρείται από έμπειρους παρατηρητές συνειδητή επιλογή του προέδρου της Τουρκίας προκειμένου να αποκτήσει δυνατότητα παρέμβασης στο γερμανικό πολιτικό σύστημα.
Δεν είναι διόλου τυχαίες οι κατά καιρούς δηλώσεις μελών της τουρκικής κοινότητας που δυναμιτίζουν την ατμόσφαιρα, λέγοντας δημοσίως ότι αναγνωρίζουν ως ηγέτη τον Ερντογάν και όχι την Άνγκελα Μέρκελ.
Οι ίδιες πηγές τονίζουν ότι αυτή n συμπεριφορά αιτιολογείται λόγω της πλήρους αποτυχίας της ενσωμάτωσης του τουρκικού στοιχείου στη σύγχρονη γερμανική κοινωνία.
Ακόμα και εκπρόσωποι της δεύτερης ή της τρίτης γενιάς Τούρκων της Γερμανίας αντιμετωπίζουν μια κρίση ταυτότητας στην οποία τελικά υπερτερεί ο ψυχικός δεσμός με την Τουρκία.
Η σχέση αυτή αποδεικνύεται με διάφορους τρόπους.
Ουκ ολίγοι νέοι Τούρκοι της Γερμανίας επιλέγουν τη λύση της «εισαγωγής νυφών» από την Ανατολία προκείμενου να παντρευτούν, αγνοώντας ή ακόμη και ερχόμενοι σε πλήρη σύγκρουση με τα διαδεδομένα ήθη σε μια δυτικοευρωπαϊκή κοινωνία όπως n Γερμανία.
Διπλωματικές πηγές αναφέρουν ότι η στρατηγική της Τουρκίας σε αυτούς τους πληθυσμούς έχει διάφορες παραμέτρους.
Η πρώτη αφορά την εκμετάλλευση της αντιπαράθεσης των Τούρκων με τους Κούρδους στη Γερμανία, προκειμένου να προωθήσουν τις προεδρικές θέσεις τόσο εναντίον του ΡΚΚ όσο και κατά της οργάνωσης του ιμάμη Φετουλάχ Γκιουλέν ο οποίος είχε αρκετά εκτεταμένη (αν και μειοψηφική) επιρροή και στη Γερμανία.
Δεν είναι διόλου τυχαίο ότι οι ιμάμηδες, που στέλνονταν στη Γερμανία απευθείας διορισμένοι από την Τουρκία, κατέδιδαν επιλήψιμες συμπεριφορές, κορωνίδα των οποίων θεωρείται n υποψία για σχέσεις με το κίνημα Γκιουλέν.
Σε αυτή την πολύ καλά δομημένη αλυσίδα πληροφοριών, κρίσιμος είναι ο ρόλος του εκτεταμένου τουρκικού προξενικού δικτύου στη Γερμανία (Βερολίνο, Στουτγάρδη, Νυρεμβέργη, Μίνστερ, Μόναχο, Μάιντζ, Καρλσρούη, Αννόβερο. Αμβούργο, Φρανκφούρτη, Έσση, Ντίσελντορφ, Κολωνία), γράφει ο Βασίλης Νέδος στην Καθημερινή της Κυριακής.
