ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Οι επενδυτές της ευρωζώνης μεταφέρουν ένα αυξανόμενο ποσοστό των χρημάτων τους εκτός της νομισματικής ένωσης, σύμφωνα με στοιχεία της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας (ΕΚΤ) που δόθηκαν στη δημοσιότητα την Δευτέρα, καταδεικνύοντας την εντεινόμενη ανησυχία τους παρά την ανάκαμψη της ευρωπαϊκής οικονομίας και το συνεχιζόμενο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του κεντρικού πιστωτικού ιδρύματος της ΕΕ.
Τα επενδυτικά ταμεία της ευρωζώνης διακρατούσαν 4,7 τρισεκατομμύρια ευρώ του δημόσιου χρέους
Τα επενδυτικά ταμεία της ευρωζώνης διακρατούσαν 4,7 τρισεκατομμύρια ευρώ του δημόσιου χρέους και άλλων πόρων στα κράτη μέλη της στα τέλη του 2016, ενώ στα χαρτοφυλάκιά τους ανήκαν επίσης 4,6 τρισεκατομμύρια σε πόρους στο εξωτερικό, σύμφωνα με τα στοιχεία της ΕΚΤ. Ο λόγος των επενδύσεων εντός και εκτός της ευρωζώνης ήταν χονδρικά δύο προς ένα όταν το κεντρικό πιστωτικό ίδρυμα άρχισε να τηρεί στοιχεία σχετικά το 2008.
Όμως η διαφορά του μεγέθους των επενδύσεων εντός ευρωζώνης και εκτός αυτής άρχισε να μειώνεται όταν ξέσπασε η κρίση κρατικού χρέους στην ευρωζώνη και μειώθηκε ακόμη περισσότερο πέρυσι.
Οι φόβοι για το μέλλον της ευρωζώνης, τα εξαιρετικά χαμηλά επιτόκια και οι δυσμενέστερες προοπτικές για την ανάπτυξη σε σύγκριση με τις ΗΠΑ είναι πιθανό να διαδραμάτισαν ρόλο στην μεταστροφή των επενδυτών.
Η ΕΚΤ δεν προχώρησε σε κανένα σχόλιο σχετικά με τα δεδομένα που δημοσιοποίησε.
Ακόμη και καθώς η ανάκαμψη της οικονομίας στην ευρωζώνη εδραιώνεται, γίνεται σαφές πως δεν ωφελούνται το ίδιο όλες οι χώρες και οι εκκλήσεις για την αποχώρηση από το ενιαίο νόμισμα γίνονται ηχηρότερες καθώς πλησιάζουν οι εκλογές αναμετρήσεις στη Γαλλία και στην Ιταλία.
Σύμφωνα με μια έρευνα του πρακτορείου ειδήσεων Ρόιτερς τον περασμένο μήνα, οι ευρωπαίοι επενδυτές αύξησαν τις τοποθετήσεις τους σε αξιόγραφα στις ΗΠΑ, καθώς μοιάζουν να στοιχηματίζουν στο ότι η κυβέρνηση του ρεπουμπλικάνου προέδρου Ντόναλντ Τραμπ θα προχωρήσει σε μεγάλες δημόσιες δαπάνες, που θα επιταχύνουν την ανάπτυξη και τον πληθωρισμό.
Η ΕΚΤ προσπαθεί να επιτύχει το ίδιο, εφαρμόζοντας μια επιθετική πολιτική χαμηλών επιτοκίων και αγοράς αξιογράφων, αλλά διαμαρτύρεται διότι το πακέτο τόνωσης της οικονομίας που προωθεί δεν υποστηρίζεται από αντίστοιχες πρωτοβουλίες των εθνικών κυβερνήσεων ή των ευρωπαϊκών θεσμών.
