ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Για μια βόλτα σε χωράφι κοντά στην πόλη Svebølle της Δανίας είχαν βγει οι Ernst Christiansen και Lise Therkildsen έχοντας ένα ανιχνευτή μετάλων, ο οποίος κάποια στιγμή «χτύπησε» ειδοποιώντας τους για παρουσία αντικειμένου κάτω από το έδαφος.
Σε βάθος μόλις 30 εκατοστών, βρήκαν κάτι που έμοιαζε με τη μύτη ενός ξίφους. Αναγνωρίζοντας τη σημασία της ανακάλυψης, οι δύο ερασιτέχνες αρχαιολόγοι άρχισαν να ξεθάβουν το αντικείμενο. Δεν άργησαν να βρεθούν ενώπιον ενός, σχεδόν άθικτου, ξίφους στο οποίο διακρίνονταν καθαρά μικρές λεπτομέρειες, ενώ ήταν ακόμη αιχμηρό.
Οι ερασιτένχες αρχαιολόγοι ξαναέθαψαν το αντικείμενο και το επόμενο πρωί, ήρθαν σε επαφή με το Μουσείο Vestsjælland.
Ο αρχαιολόγος Arne Hedegaard Andersen του Μουσείου συνόδευσε την επόμενη ημέρα τους δυο κατοίκους της περιοχής, αποκαλύπτοντας το αντικείμενο που το Μουσείο χαρακτήρισε ως ένα απίστευτα καλά διατηρημένο ξίφος.
Χρονολογείται κάπου μεταξύ 1100 και 900 π.Χ..
΄Εχει μήκος 82 εκατοστά και σύμφωνα με τους αρχαιολόγους του Μουσείου χρονολογείται στη IV φάση της σκανδιναβικής Εποχής του Χαλκού ή κάπου μεταξύ 1100 και 900 π.Χ..
Από την Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου, πριν τις εργασίες συντήρησης και καταλογογράφησης, το ξίφος εκτίθεται στο Μουσείο Kalundborg.
