Οι Ηνωμένες Πολιτείες σχεδιάζουν την αποστολή 50 ανδρών των ειδικών δυνάμεων στη Συρία και 100 κομάντο στο Ιράκ όπου δρα το Ισλαμικό Κράτος.
Αυτή η απόφαση γεννά ερωτήματα σχετικά με το αν ο Ομπάμα αλλάζει το δόγμα “Δεν θα υπάρξουν μπότες στο έδαφος” στις δύο αυτές χώρες.
Σύμφωνα με τον Πρόεδρο των ΗΠΑ, η υπόσχεση του πως δεν θα γίνει εισβολή όπως αυτή του Μπους στο Ιράκ “με μάχες στην έρημο”, παραμένει σε ισχύ.
Ωστόσο ο αρθρογράφος Μ. Ζένκο του “The National Interest” σημειώνει πως αυτό έχει συμβεί ήδη 16 φορές από το 2013 μέχρι σήμερα.
“Ο προφανής λόγος που οι πρόεδροι και οι αξιωματούχοι υποβαθμίζουν στην αρχή κάθε αποστολή επέμβασης έχει να κάνει καθαρά με εσωτερική πολιτική κατανάλωση” σημειώνει ο αρθρογράφος.
“Αυτό συμβαίνει επειδή αν ήταν ξεκάθαρο από την αρχή, δεν θα είχε την υποστήριξη της πλειοψηφίας των Αμερικανών πολιτών, καθώς οι πλείστοι πιστεύουν πως οι επεμβάσεις θα είναι μακρόχρονες, αιματηρές και κοστίζουν”.
Ο Ομπάμα απλώς ακολούθησε το παράδειγμα των προκατόχων του, αρχικά εκμηδενίζοντας τις στρατιωτικές δεσμεύσεις των ΗΠΑ, αλλά σταδιακά αυξάνοντας τις αργότερα και ενέκρινε νέες αποστολές “την ίδια ώρα που δήλωνε πως δεν θα πατούσε τις υποσχέσεις του” δηλώνει ο Ζένκο.
Κάθε νέα αποστολή προσωπικού και όπλων “ανακοινώνεται σε στυλ ‘τίποτα νέο δεν συμβαίνει’ και παρουσιάζεται ως δευτερεύον ζήτημα και σοφή πολιτική” για να πετύχει κάθε φορά το νέο του στόχο: Σε αυτή την περίπτωση να καταστρέψει το Ισλαμικό Κράτος.
Ο αρθρογράφος θυμάται πως το 2014 ο Ομπάμα υποσχέθηκε πως τα στρατεύματα θα στέλνονταν μόνο κάτω από ειδικές συνθήκες, π.χ. αν οι τζιχαντιστές είχαν στη διάθεση τους κάποιο πυρηνικό όπλο.
“Τώρα οι ειδικές δυνάμεις θα φέρουν εις πέρας αποστολές υψηλού ρίσκου για να συλλάβουν και να σκοτώσουν κάποια μέλη του Ισλαμικού Κράτους, για το οποίο υπάρχει ταυτόχρονα μία πηγή (στρατολόγησης) ανεξάντλητη” σημειώνει.
Συμπερασματικά ο Ζένκο κάνει αναφορά στο ότι το νούμερο των τρομοκρατών παραμένει το ίδιο από την αρχή των επιχειρήσεων των ΗΠΑ κατά του Ισλαμικού Κράτους εδώ και 16 μήνες, κάτι το οποίο τον κάνει να αναρωτιέται κατά πόσον η στρατηγική των Ηνωμένων Πολιτειών λειτουργεί πραγματικά…