ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Σε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον και από πολλές απόψεις «αιρετικό» στην σύλληψή του κείμενο του δημοσιογράφου Ασόκα Μόντι στο πρακτορείο Bloomberg αναλύεται γιατί μία επιστροφή της Γερμανίας στο μάρκο θα έκανε καλό στο ευρώ και όλες τις χώρες της Ευρωζώνης. Και επισημαίνει ότι «αν οι χώρες της Ευρώπης θέλουν να παραμείνουν μαζί, θα πρέπει να χαλαρώσουν τους ασφυκτικούς δεσμούς που τους δένουν, με πρώτη και καλύτερη την Γερμανία»
Το δημοσίευμα ξεκινά αναφέροντας ότι «Ο τελευταίος γύρος των αντιπαραθέσεων ανάμεσα στην Ελλάδα και τους Ευρωπαίους δανειστές της, έδειξε για άλλη μια φορά ότι χώρες με τόσο διαφορετικές οικονομίες δεν θα έπρεπε να είχαν μπει σε μία νομισματική ένωση. Θα ήταν καλύτερα για όλους τους εμπλεκόμενους. Όμως θα ήταν καλύτερα για την Γερμανία και όχι για την Ελλάδα να είναι αυτή που θα βγει πρώτη».
«Μετά από μήνες εξαντλητικών διαπραγματεύσεων, αντεγκλήσεων και οπισθοχωρήσεων, είναι δύσκολο να βρούμε κάποιον νικητή. Η συμφωνία που επιτεύχθηκε μεταξύ της Ελλάδας και τους πιστωτές της, αν πετύχει, επιδιώκει την ίδια οικονομική στρατηγική με αυτές που έχουν αποτύχει μέχρι τώρα στην χώρα. Οι Έλληνες θα έχουν ακόμα περισσότερη βάναυση λιτότητα από εκείνη που κλήθηκαν να καταψηφίσουν. Αλλά και οι πιστωτές δεν έχουν μεγάλα περιθώρια να δουν επιτυχία με την αυξημένη λιτότητα και χωρίς άμεση ανακούφιση από το χρέος» σημειώνει χαρακτηριστικά ο δημοσιογράφος του Bloomberg.
Kαι συνεχίζει: «Με βάση αυτά, ο επικεφαλής των πιστωτών, η Γερμανία, έχει προσφέρει στην Ευρώπη μια σοβαρή υπηρεσία. Με το να προτείνει στην Ελλάδα να βγει από το ευρώ, έχει σπάσει ένα πολιτικό ταμπού. Επί δεκαετίες, οι πολιτικοί υποστήριζαν το κοινό νόμισμα ως σύμβολο της ευρωπαϊκής ενότητας, παρά τις ατελείς οικονομικές του προδιαγραφές όταν σχεδιάστηκε.
Αυτό το ταμπού άλλαξε στις 11 Ιουλίου, όταν οι Ευρωπαίοι υπουργοί Οικονομικών σημφώνησαν ότι θα ήταν λογικό και εποικοδομητικό για μία χώρα να αποχωρήσει».
«Τώρα λοιπόν που η ιδέα της εξόδου είναι στον αέρα, αξίζει να σκεφτόμαστε πιο πέρα από την τρέχουσα πολιτική πραγματικότητα, σκεπτόμενοι ποιός πρέπει να φύγει. Αν έφευγε η Ελλάδα, με πιθανότητα να ακολουθούσαν η Ιταλία και η Πορτογαλία, τα νομίσματά τους θα έπεφταν σε κάθετη υποτίμηση.
Αυτό θα τους έκανε αδύναμους να μπορέσουν να πληρώσουν τα χρέη τους σε ευρώ, ενώ θα ακολουθούσε πλυμμήρα πτωχεύσεων. Αν και σε πρώτη ματιά, η υποτίμηση του νομίσματος θα τις έκανε πιο ανταγωνιστικές, η οικονομική καταστροφή θα είναι παρατεταμένη και θα επεκταθεί αναπόφευκτα και πέρα από τα σύνορά τους» γράφει το δημοσίευμα.
Και μπαίνοντας στην ουσία της πρότασής του ο δημοσιογράφος παρατηρεί: «Αν όμως η Γερμανία έφευγε από την Ευρωζώνη -όπως υποστηρίζουν σοβαροί οικονομολόγοι και αναλυτές σε όλον τον κόσμο- δεν θα υπήρχαν χαμένοι. Μια Γερμανία που θα επέστρεφε στο μάρκο, θα προκαλούσε άμεση πτώση της αξίας του ευρώ, δίνοντας έτσι μία άμεση ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας στην ευρωπαϊκή περιφέρεια.
Το ΑΕΠ της Ιταλίας και της Πορτογαλίας βρίσκονται αυτή την στιγμή στο ίδιο περίπου σημείο όταν υιοθετήθηκε το ευρώ, ενώ η Ελληνική οικονομία έχει σημειώσει τεράστια πτώση. Ένα πιο αδύναμο ευρώ θα τους έδινε την ευκαιρία να ξεκινήσουν πάλι από την αρχή προς την ανάπτυξη. Αν, όπως είναι πιθανό, η Ολλανδία, το Βέλγιο, η Αυστρία και η Φινλαδία ακολουθούσαν το παράδειγμα της Γερμανίας -σχηματίζοντας ίσως ένα νέο ενιαίο νόμισμα- το ευρώ θα υποτιμηθεί ακόμα περισσότερο».
«Η διάσπαση από μία γερμανική έξοδο θα ήταν ήσσονος σημασίας. Επειδή ένα γερμανικό μάρκο θα αγοράζει περισσότερα αγαθά και υπηρεσίες στην Ευρώπη (και στον υπόλοιπο κόσμο) από ότι κάνει σήμερα ένας Γερμανός με το ευρώ. Κάποιοι Γερμανοί ανησυχούν ότι ένα υπερτιμημένο γερμανικό μάρκο, θα έκανε τις εξαγωγές τους λιγότερο ανταγωνιστικές. Αυτό όμως είναι κάτι που είναι επιθυμητό για όλο τον κόσμο και -όσο και αν φαίνεται παράξενο- και για την ίδια την Γερμανία».
«Για πολλά χρόνια, η Γερμανία τρέχει με ένα εξωφρενικό πλεόνασμα στο ισοζύγιο τρεχουσών συναλλαγών, πράγμα που σημαίνει ότι εξάγει περισσότερα απο ότι εισάγει. Το χάσμα έχει αυξηθεί από την αρχή της κρίσης, φθάνοντας σε νέο ρεκόρ των € 215 δισ. το 2014. Αυτή η έλειψη ζήτησης στην Γερμανία εξασθενεί την παγκόσμια ανάπτυξη.
Γι’ αυτό και το Αμερικανικό Υπουργείο Οικονομικών αλλά και το Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, έχουν από καιρό πιέσει την χώρα να αυξήσει την εσωτερική της αγορά. Ακόμα και η Ευρωπαϊκή Επιτροπή συμπέρανε ότι το τρέχον ισοζύγιο της Γερμανίας είναι “υπερβολικό”» σημειώνει το δημοσιεύμα.
Και καταλήγει υπενθυμίζοντας ότι: «Οι Γερμανοί ξέρουν από παλιά πώς να ζουν με ένα ισχυρό νόμισμα. Πριν την εισαγωγή του ευρώ, το γερμανικό μάρκο διαρκώς ανέβαινε. Οι Γερμανικές εταιρίες προσαρμόστηκαν παράγωντας προϊόντα υψηλότερης ποιότητας. Αν επαναφέρουν το νόμισμά τους, αυτό θα τους δώσει ένα νέο κίνητρο για την βελτίωση της παραγωγικότητας για προϊόντα που παράγουν για τον εαυτό τους».
«Το μεγαλύτερο όμως κέρδος θα είχε η πολιτική. Η Γερμανία απολαμβάνει πλέον τον ρόλο του ηγεμόνα στην Ευρώπη. Αλλά έχει αποδειχθεί απρόθυμη να αναλάβει το κόστος της ηγεμονίας της. Παίζοντας αυτόν τον ρόλο, φοβερίζει την Ευρώπη, και κάνει μεγάλη ζημιά.
Αντί για το χτίσιμο μιας «ακόμα πιο στενής ένωσης» στην Ευρώπη, οι Γερμανοί θέτουν σε κίνδυνο τον ήδη ευαίσθητο ιστό πάνω στον οποίο χτίστηκε η Ευρωπαϊκή Ένωση. Και αυτό αρχίζει να δημιουργεί σκέψεις, ότι αν τα ευρωπαϊκά έθνη θέλουν να μείνουν μαζί ίσως θα πρέπει να χαλαρώσουν τους δεσμούς που τους δένουν τόσο στενά μαζί. Κάτι που ίσως θα ήταν καλύτερα να ξεκινήσει από την Γερμανία» κλείνει με νόημα το δημοσίευμα στο Bloomberg.
