Ένα πραγματικό δράμα με ανείπωτο πόνο φαίνεται πως ζουν οι καναλάρχες καθώς η κυβέρνηση φέρεται να είναι έτοιμη να επιβάλει το φόρο επί των διαφημίσεων που είχε παραπέμψει στις καλένδες η κυβέρνηση Σαμαρά.
Μαθαίνουμε -με ικανοποίηση- ότι η κυβέρνηση προσανατολίζεται να ακυρώσει την εγκύκλιο της κ.Σαββαϊδου (ΦΕΚ Β΄115/21-1-2015), με την οποία έδινε -με πολύ πονηρό τρόπο- μια ακόμη αναβολή στην εφαρμογή του πολυθρύλητου φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων.
Έτσι, η τηλεοπτική και διαφημιστική αγορά, που είχε εφησυχάσει από την πονηρή μεθόδευση της προηγούμενης κυβέρνησης, να μεταθέσει τον χρόνο πληρωμής από την 20η Φεβρουαρίου 2015, στην 20η Ιανουαρίου 2016 -“μέχρι τότε ποιός ζει ποιός πεθαίνει” έλεγαν οι υπόχρεοι, ελπίζοντας σε μια νέα νομοθετική ρύθμιση- ψάχνει τώρα τρόπους να λύσει το “πρόβλημα”.
Επανέρχονται τα επιχειρήματα καναλιών και διαφημιστικών εταιρειών, ότι ο φόρος είναι άδικος και θα πλήξει μια ήδη συρρικνωμένη αγορά, ενώ θα οδηγήσει σε απολύσεις.
Τα ίδια ακριβώς επιχειρήματα έχουν βέβαια ΟΛΕΣ οι επαγγελματικές τάξεις στις οποίες επεβλήθησαν διάφορα χαράτσια. Τι να πουν και οι οικοδομικές επιχειρήσεις; Τι να πουν οι έμποροι αυτοκινήτων; Τι να πουν οι διακινητές πετρελαίου θέρμανσης; Κι αυτοί ούρλιαζαν ότι με τους φόρους και τα χαράτσια στον κλάδο τους θα αφανιζόταν, αλλά κανείς δεν τους έδωσε σημασία. Και οι “αυτοκινητάδες” υπέβαλλαν δεκάδες υπομνήματα στο Υπουργείο Οικονομικών, λέγοντας ότι ο φόρος πολυτελείας Ι.Χ. θα σκότωνε τον κλάδο, αλλά τα αγνόησαν παντελώς οι αρμόδιοι.
Το θέμα δεν είναι αν οι “απειλές απολύσεων” των ΜΜΕ είναι λογικές. Είναι! Είναι το ίδιο ακριβώς λογικές με όλων των υπόλοιπων κλάδων. Μόνο, που από τα 500 αιτήματα κλάδων για αναβολή εφαρμογής κάποιου φόρου, που “θα οδηγούσε σε απολύσεις”, οι κυβερνήσεις πέταξαν στα σκουπίδια τα 499 και αποδέχθηκαν μόνο μια αναβολή: αυτή του φόρου τηλεοπτικών διαφημίσεων.
Το θέμα λοιπόν δεν είναι αν έχουν ή δεν έχουν λογική τα επιχειρήματα της διαφημιστικής αγοράς. Ακριβώς τα ίδια επιχειρήματα ανέπτυξαν και 499 ακόμη κλάδοι. Κάποτε, πρέπει να εξηγήσουν οι κυβερνήσεις σε αυτούς τους 499 κλάδους, για ποιό λόγο τους έγραψαν στα παλαιότερα των υποδημάτων τους και αποδέχθηκαν τα αιτήματα, μόνο του ενός από τους 500 κλάδους.
Κάνει “κρα” η ανισονομία δηλαδή, αν καταλαβαινόμαστε.
Πρόκειται για μια εξαιρετικά προσβλητική τακτική του κράτους, που δείχνει να σέβεται ως φορολογούμενο μόνο έναν κλάδο, επειδή αφορά “διαπλεκόμενα” με την πολιτική συμφέροντα.
Πώς η κυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ χάρισε ξανά τον φόρο τηλεοπτικών διαφημίσεων στα κανάλια.
Σημερινό δημοσίευμα του Πρώτου Θέματος, που αναφέρεται στις “ανησυχίες” του κλάδου:
Το ψέμα των διαφημιστών και των καναλαρχών
Το βασικότερο επιχείρημα του κλάδου είναι ότι “η αγορά συρρικνώνεται”. Πράγμα που είναι ψευδές, σε ό,τι αφορά τη νέα χρονιά!
Αύξηση 30,93% για τη διαφημιστική δαπάνη στα Κανάλια τον Ιανουάριο του 2015
Αυξημένη κατά 12,38% ήταν η διαφημιστική δαπάνη στα ΜΜΕ στον πρώτο μήνα του 2015, με την τηλεόραση να συνεχίζει την ισχυρή άνοδο και τις εφημερίδες και τα περιοδικά να δέχονται σημαντικές πιέσεις.
Η μικρή οθόνη μάλιστα παρουσίασε τα καλύτερα νούμερα των τελευταίων δέκα ετών, τόσο από πλευράς μεριδίου όσο και από πλευράς μεταβολής, καθώς οι εκλογές έδωσαν σημαντική ώθηση στα νούμερα. Συγκεκριμένα η τηλεόραση, σύμφωνα με τα στοιχεία της media services, πήρε το 60,87% της πίτας καταγράφοντας αύξηση της τάξεως του 30,93%. Θετική πορεία σημείωσε και το ραδιόφωνο με αύξηση 2,88%, καθώς πήρε το 5,59% της πίτας, ενώ στο χορό των μειώσεων κινήθηκαν οι εφημερίδες και τα περιοδικά.
Από τα νούμερα προκύπτει ότι το ποσό του φόρου 20% , την αναβολή είσπραξης του οποίου μεθόδευσε η προηγούμενη κυβέρνηση, είναι περίπου 10 εκατομμύρια ευρώ το μήνα.
Θα συνεχίσει να αρνείται την είσπραξη 10 εκατομμυρίων ευρώ το μήνα και η νέα κυβέρνηση;
Πηγή: makpress.gr