ΔΕΙΤΕ ΠΡΩΤΟΙ ΟΛΑ ΤΑ ΝΕΑ ΤΟΥ TRIBUNE ΣΤΟ GOOGLE NEWS 
Την απόφασή του να μην είναι υποψήφιος στις εκλογές της 25ης Ιανουρίου καθιστά σαφή ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ, καθηγητής Γιάννης Πανούσης. Παράλληλα, αναφέρει χαρακτηριστικά πως η Δημοκρατική Αριστερά είναι το κόμμα του «παρ’ ολίγον».
«Η δική μου στάση είναι δηλωμένη εδώ και ενάμιση χρόνο και βέβαια ενισχύθηκε και με τα τελευταία γεγονότα. Είμαι δάσκαλος, δεν είμαι πολιτικός. Οπότε σε οποιαδήποτε μορφή δεν κατεβαίνω, είτε αν η ΔΗΜΑΡ αποφασίσει να κατέβει μόνη της, είτε αν είχε συνεργαστεί – συγχωνευθεί με τον ΣΥΡΙΖΑ, ή οποιοδήποτε άλλο σενάριο θα γινόταν, εγώ θα είχα αποσυρθεί έτσι και αλλιώς» σημειώνει, σε συνέντευξή του στο Αθηναϊκό – Μακεδονικό Πρακτορείο Ειδήσεων.
Ο βουλευτής της ΔΗΜΑΡ εμφανίζεται έντονα επικριτικός προς την ηγεσία του κόμματός του, υποστηρίζοντας ότι «δείχνει να μην έχει καταλάβει πού ακριβώς πατάει και πού βρίσκεται».
Όπως σημειώνει: «Η θέση μου είναι, η Δημοκρατική Αριστερά να μην κατέβει στις εκλογές, να στηρίξει τον ΣΥΡΙΖΑ στη λογική της κυβερνώσας Αριστεράς, να ανασυγκροτηθεί κι όταν με το καλό βγουν τα αποτελέσματα και οδηγηθούμε σε μια κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ, να δει πώς θα κινηθεί στο νέο σκηνικό, που θα διαμορφωθεί. Εκτιμώ ότι δεν πρέπει ούτε να κατέβει αυτόνομα, ούτε όμως και να απορροφηθεί […]. Η ΔΗΜΑΡ είναι το κόμμα του «παρ’ ολίγον», παρ’ ολίγον κυβερνητικό, παρ’ ολίγον συγκυβερνητικό με την Αριστερά, παρ’ ολίγον ΠτΔ, όλα παρ’ ολίγον είναι».
Αναφερόμενος ακόμη σε ανακοίνωση του γραφείου Τύπου της ΔΗΜΑΡ, τονίζει πως τον άφησε εμβρόντητο: «Να καταπιούν τη γλώσσα τους -λέει- όσοι πίστευαν ότι καταψηφίσαμε τον ΠτΔ για να συνεργαστούμε με τον ΣΥΡΙΖΑ. Άρα, τίθεται το ερώτημα, γιατί τον καταψηφίσαμε; Διότι αν τον καταψηφίσαμε για να πάμε σε εκλογές, ξέροντας ότι έχουμε 0,4%, δεν καταλαβαίνω ποια ήταν η πολιτική λογική. Αν είχαμε 10 βουλευτές, οι οποίοι μπορούσαν να κάνουν αγώνα μέσα στη Βουλή για διάφορα σημεία και τους αναλώσαμε μέσα από αυτή την ψηφοφορία, πάλι δεν καταλαβαίνω ποια είναι η πολιτική λογική. Άρα, αυτό το κόμμα ή αυτή η ηγεσία δείχνει να μην έχει καταλάβει πού ακριβώς πατάει και που βρίσκεται» διευκρινίζει.
